ფაბრი დიეგო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ფაბრი დიეგო“ გადაიტანა გვერდზე „დიეგო ფაბრი“) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Diego fabi.JPG|thumb| | + | [[ფაილი:Diego fabi.JPG|thumb|170პქ|დიეგო ფაბრი]] |
'''დიეგო ფაბრი''' − (''იტალ.'' Diego Fabbri, 1911–1980), იტალიელი დრამატურგი. 1928-37 წლებში დაწერა [[პიესა (დრამატული ნაწარმოები)|პიესები]] „მწუხარების ყვავილები“, „დაბრუნება“, „მათი ცოდვა“, „მირაჟები“, „მოგონებანი“, „მიწა კვლავ აყვავდა“, რომლებიც იდგმებოდა სკოლებში და საეკლესიო მრევლის მიერ. შემდგომში იგი გახდა იტალიური კათოლიკური დრამატურგიის ყველაზე მნიშვნელოვანი წარმომადგენელი. პიესა „ინკვიზიცია“, სადაც აღწერილია [[მღვდელი|მღვდლის]] სულიერი კრიზისი, დაჯილდოვდა ნაციონალური პრემიით. განსაკუთრებული პოპულარობა მოიპოვა პიესამ „იესოს გასამართლება“, რომელშიც აღძრულია ეკლესიისა და მრევლის ურთიერთობის პრობლემა. მან დაწერა, აგრეთვე, [[დრამა (ლიტერატურა)|დრამები]], [[კომედია|კომედიები]]. 1945-50 წწ. იყო კათოლიკური კინოცენტრის გენერალური მდივანი. | '''დიეგო ფაბრი''' − (''იტალ.'' Diego Fabbri, 1911–1980), იტალიელი დრამატურგი. 1928-37 წლებში დაწერა [[პიესა (დრამატული ნაწარმოები)|პიესები]] „მწუხარების ყვავილები“, „დაბრუნება“, „მათი ცოდვა“, „მირაჟები“, „მოგონებანი“, „მიწა კვლავ აყვავდა“, რომლებიც იდგმებოდა სკოლებში და საეკლესიო მრევლის მიერ. შემდგომში იგი გახდა იტალიური კათოლიკური დრამატურგიის ყველაზე მნიშვნელოვანი წარმომადგენელი. პიესა „ინკვიზიცია“, სადაც აღწერილია [[მღვდელი|მღვდლის]] სულიერი კრიზისი, დაჯილდოვდა ნაციონალური პრემიით. განსაკუთრებული პოპულარობა მოიპოვა პიესამ „იესოს გასამართლება“, რომელშიც აღძრულია ეკლესიისა და მრევლის ურთიერთობის პრობლემა. მან დაწერა, აგრეთვე, [[დრამა (ლიტერატურა)|დრამები]], [[კომედია|კომედიები]]. 1945-50 წწ. იყო კათოლიკური კინოცენტრის გენერალური მდივანი. | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:11, 7 ივნისი 2023 მდგომარეობით
დიეგო ფაბრი − (იტალ. Diego Fabbri, 1911–1980), იტალიელი დრამატურგი. 1928-37 წლებში დაწერა პიესები „მწუხარების ყვავილები“, „დაბრუნება“, „მათი ცოდვა“, „მირაჟები“, „მოგონებანი“, „მიწა კვლავ აყვავდა“, რომლებიც იდგმებოდა სკოლებში და საეკლესიო მრევლის მიერ. შემდგომში იგი გახდა იტალიური კათოლიკური დრამატურგიის ყველაზე მნიშვნელოვანი წარმომადგენელი. პიესა „ინკვიზიცია“, სადაც აღწერილია მღვდლის სულიერი კრიზისი, დაჯილდოვდა ნაციონალური პრემიით. განსაკუთრებული პოპულარობა მოიპოვა პიესამ „იესოს გასამართლება“, რომელშიც აღძრულია ეკლესიისა და მრევლის ურთიერთობის პრობლემა. მან დაწერა, აგრეთვე, დრამები, კომედიები. 1945-50 წწ. იყო კათოლიკური კინოცენტრის გენერალური მდივანი.
