დიდი ოპერა
(→წყარო) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''დიდი ოპერა''' - ფრანგ. Grand opera, [[გრანდ ოპერა]]. საოპერო ჟანრი, რომელიც აღმოცენდა მე-19 ს. I ნახ. [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]]. მისთვის დამახასიათებელი მონუმენტურობა, გმირულ-ისტორიული სიუჟეტები, მძაფრად კონფლიქტური სიტუაციები, ფერადოვნება და დეკორაციულობა, მასობრივი სცენების ([[გუნდი (მუსიკა)|გუნდი]], [[ბალეტი]]) სიმრავლე. საფუმველი ჩაუყარა გ. სპონტინიმ ოპერით – „ვესტალი“ (1807). მნიშვნელოვანი ნიმუშები იყო ობერის „მუნჯი ქალი პორტიჩიდან“ („ფენელა“, 1828) და როსინის „ვილჰელმ ტელი“ (1829), ჯ. მეიერბერის ოპერები, განსაკუთრებით „ჰუგენოტები“ (1835) და სხვ. | '''დიდი ოპერა''' - ფრანგ. Grand opera, [[გრანდ ოპერა]]. საოპერო ჟანრი, რომელიც აღმოცენდა მე-19 ს. I ნახ. [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]]. მისთვის დამახასიათებელი მონუმენტურობა, გმირულ-ისტორიული სიუჟეტები, მძაფრად კონფლიქტური სიტუაციები, ფერადოვნება და დეკორაციულობა, მასობრივი სცენების ([[გუნდი (მუსიკა)|გუნდი]], [[ბალეტი]]) სიმრავლე. საფუმველი ჩაუყარა გ. სპონტინიმ ოპერით – „ვესტალი“ (1807). მნიშვნელოვანი ნიმუშები იყო ობერის „მუნჯი ქალი პორტიჩიდან“ („ფენელა“, 1828) და როსინის „ვილჰელმ ტელი“ (1829), ჯ. მეიერბერის ოპერები, განსაკუთრებით „ჰუგენოტები“ (1835) და სხვ. | ||
| − | მე-19 ს. 50-იანი წლებისათვის, საოპერო ხელმძღვანელობაში რეალისტური მიმართულების გაძლიერებასთან ერთად დიდ ოპერამ თანდათან დაკარგა წამყვანი მდგომარეობა. მაგრამ ზოგი რამ მასში სიცოცხლისუნარიანი აღმოჩნდა და შემადგენელი ელემენტების სახით შევიდა „ლირიკულ ოპერაში“ (რომელიც წარმოიშვა როგორც დიდი ოპერის ანტითეზა) და მომდევნო პერიოდის მრავალი კომპოზიტორები ოპერებში ([[ვაგნერი რიხარდ|რ. ვაგნერი]], [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდი]], [[გლინკა მიხეილ|მ. გლინკა]], პ. ჩაიკოვსკი). | + | მე-19 ს. 50-იანი წლებისათვის, საოპერო ხელმძღვანელობაში რეალისტური მიმართულების გაძლიერებასთან ერთად დიდ ოპერამ თანდათან დაკარგა წამყვანი მდგომარეობა. მაგრამ ზოგი რამ მასში სიცოცხლისუნარიანი აღმოჩნდა და შემადგენელი ელემენტების სახით შევიდა „ლირიკულ ოპერაში“ (რომელიც წარმოიშვა როგორც დიდი ოპერის [[ანტითეზა]]) და მომდევნო პერიოდის მრავალი კომპოზიტორები ოპერებში ([[ვაგნერი რიხარდ|რ. ვაგნერი]], [[ვერდი ჯუზეპე|ჯ. ვერდი]], [[გლინკა მიხეილ|მ. გლინკა]], პ. ჩაიკოვსკი). |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
| − | |||
[[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]] | [[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]] | ||
| + | [[კატეგორია:საოპერო ჟანრები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 10:57, 19 ივნისი 2023 მდგომარეობით
დიდი ოპერა - ფრანგ. Grand opera, გრანდ ოპერა. საოპერო ჟანრი, რომელიც აღმოცენდა მე-19 ს. I ნახ. საფრანგეთში. მისთვის დამახასიათებელი მონუმენტურობა, გმირულ-ისტორიული სიუჟეტები, მძაფრად კონფლიქტური სიტუაციები, ფერადოვნება და დეკორაციულობა, მასობრივი სცენების (გუნდი, ბალეტი) სიმრავლე. საფუმველი ჩაუყარა გ. სპონტინიმ ოპერით – „ვესტალი“ (1807). მნიშვნელოვანი ნიმუშები იყო ობერის „მუნჯი ქალი პორტიჩიდან“ („ფენელა“, 1828) და როსინის „ვილჰელმ ტელი“ (1829), ჯ. მეიერბერის ოპერები, განსაკუთრებით „ჰუგენოტები“ (1835) და სხვ.
მე-19 ს. 50-იანი წლებისათვის, საოპერო ხელმძღვანელობაში რეალისტური მიმართულების გაძლიერებასთან ერთად დიდ ოპერამ თანდათან დაკარგა წამყვანი მდგომარეობა. მაგრამ ზოგი რამ მასში სიცოცხლისუნარიანი აღმოჩნდა და შემადგენელი ელემენტების სახით შევიდა „ლირიკულ ოპერაში“ (რომელიც წარმოიშვა როგორც დიდი ოპერის ანტითეზა) და მომდევნო პერიოდის მრავალი კომპოზიტორები ოპერებში (რ. ვაგნერი, ჯ. ვერდი, მ. გლინკა, პ. ჩაიკოვსკი).
