მიტუა მარსელ
(→ბიოგრაფია) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 8 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''მიტუა მარსელ''' - (''ფრ.'' MITHOIS MARCEL. 1922 - 2012). XX საუკუნის ფრანგი მწერალი და დრამატურგი. | '''მიტუა მარსელ''' - (''ფრ.'' MITHOIS MARCEL. 1922 - 2012). XX საუკუნის ფრანგი მწერალი და დრამატურგი. | ||
| − | ==== ბიოგრაფია ==== | + | ===== ბიოგრაფია ===== |
| − | მარსელ მიტუა დაიბადა 1922 წელს პორტ-საიდში (ეგვიპტე), სადაც მამამისი სუეცის არხის მშენებლობაზე ინჟინრად მუშაობდა. მარსელმა იურიდიული განათლება მიიღო, მაგრამ 1948 წლიდან ხელი მიჰყო ჟურნალისტობას, გახდა ჟურნალ რეალიტეს განყოფილების გამგე (1948-1964). 1957 წლიდან აქტიურად თანამშრომლობდა ჟურ დე ფრანსთან. საკმაოდ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მიტუა იყო საფრანგეთის კინოპროდიუსერების საზოგადოების მრჩეველი ლიტერატურასა და დრამატურგიაში. | + | მარსელ მიტუა დაიბადა 1922 წელს პორტ-საიდში ([[ეგვიპტე]]), სადაც მამამისი სუეცის არხის მშენებლობაზე ინჟინრად მუშაობდა. მარსელმა იურიდიული განათლება მიიღო, მაგრამ 1948 წლიდან ხელი მიჰყო ჟურნალისტობას, გახდა ჟურნალ რეალიტეს განყოფილების გამგე (1948-1964). 1957 წლიდან აქტიურად თანამშრომლობდა ჟურ დე ფრანსთან. საკმაოდ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მიტუა იყო [[საფრანგეთი|საფრანგეთის]] კინოპროდიუსერების საზოგადოების მრჩეველი ლიტერატურასა და დრამატურგიაში. |
მარსელ მიტუა მრავალი დრამატული ნაწარმოების ავტორია სცენის, რადიოსა და ტელევიზიისათვის (რადიოპიესამ „იზაბელა და გენერალი“ საფრანგეთის რადიოსა და ტელევიზიის 1958 წლის პრემია დაიმსახურა საუკეთესო კომედიური პიესისათვის). | მარსელ მიტუა მრავალი დრამატული ნაწარმოების ავტორია სცენის, რადიოსა და ტელევიზიისათვის (რადიოპიესამ „იზაბელა და გენერალი“ საფრანგეთის რადიოსა და ტელევიზიის 1958 წლის პრემია დაიმსახურა საუკეთესო კომედიური პიესისათვის). | ||
| ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
მისი ყველაზე ცნობილი პიესებია: | მისი ყველაზე ცნობილი პიესებია: | ||
* „ქმრების მშთანთქმელი “ (1967); | * „ქმრების მშთანთქმელი “ (1967); | ||
| − | * „რწყილი“ (მუსიკალური კომედია, 1968); | + | * „რწყილი“ ([[მუსიკალური კომედია]], 1968); |
* „ტრიუმფალური თაღი“ (1973); | * „ტრიუმფალური თაღი“ (1973); | ||
* „შაბათის საღამოს გიჟები“ (1978). | * „შაბათის საღამოს გიჟები“ (1978). | ||
| ხაზი 14: | ხაზი 14: | ||
მიტუა ცნობილია როგორც არა მხოლოდ დრამატურგი, არამედ როგორც კრიტიკოსი და პროზაიკოსი. მისი რომანები იბეჭდებოდა პოპულარულ ქალთა ჟურნალ ჟურ დე ფრანსში („კარგი ნაჭერი“, „მოხდილი ჭირი“, „პამელას ცხოვრების მოვლენა“ და სხვ.). | მიტუა ცნობილია როგორც არა მხოლოდ დრამატურგი, არამედ როგორც კრიტიკოსი და პროზაიკოსი. მისი რომანები იბეჭდებოდა პოპულარულ ქალთა ჟურნალ ჟურ დე ფრანსში („კარგი ნაჭერი“, „მოხდილი ჭირი“, „პამელას ცხოვრების მოვლენა“ და სხვ.). | ||
| − | + | == წყარო == | |
| − | * XX საუკუნის ფრანგი დრამატურგები და თეატრის თეორეტიკოსები | + | *[[XX საუკუნის ფრანგი დრამატურგები და თეატრის თეორეტიკოსები]] |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:დრამატურგები]] |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ფრანგი დრამატურგები]] |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ფრანგული თეატრი]] |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ფრანგი მწერლები]] |
| + | [[კატეგორია:ფრანგი ჟურნალისტები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 12:58, 20 ივნისი 2023 მდგომარეობით
მიტუა მარსელ - (ფრ. MITHOIS MARCEL. 1922 - 2012). XX საუკუნის ფრანგი მწერალი და დრამატურგი.
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
მარსელ მიტუა დაიბადა 1922 წელს პორტ-საიდში (ეგვიპტე), სადაც მამამისი სუეცის არხის მშენებლობაზე ინჟინრად მუშაობდა. მარსელმა იურიდიული განათლება მიიღო, მაგრამ 1948 წლიდან ხელი მიჰყო ჟურნალისტობას, გახდა ჟურნალ რეალიტეს განყოფილების გამგე (1948-1964). 1957 წლიდან აქტიურად თანამშრომლობდა ჟურ დე ფრანსთან. საკმაოდ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მიტუა იყო საფრანგეთის კინოპროდიუსერების საზოგადოების მრჩეველი ლიტერატურასა და დრამატურგიაში.
მარსელ მიტუა მრავალი დრამატული ნაწარმოების ავტორია სცენის, რადიოსა და ტელევიზიისათვის (რადიოპიესამ „იზაბელა და გენერალი“ საფრანგეთის რადიოსა და ტელევიზიის 1958 წლის პრემია დაიმსახურა საუკეთესო კომედიური პიესისათვის).
მისი ყველაზე ცნობილი პიესებია:
- „ქმრების მშთანთქმელი “ (1967);
- „რწყილი“ (მუსიკალური კომედია, 1968);
- „ტრიუმფალური თაღი“ (1973);
- „შაბათის საღამოს გიჟები“ (1978).
მიტუა ცნობილია როგორც არა მხოლოდ დრამატურგი, არამედ როგორც კრიტიკოსი და პროზაიკოსი. მისი რომანები იბეჭდებოდა პოპულარულ ქალთა ჟურნალ ჟურ დე ფრანსში („კარგი ნაჭერი“, „მოხდილი ჭირი“, „პამელას ცხოვრების მოვლენა“ და სხვ.).
