ანდრონიკაშვილი ალექსანდრე
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''ანდრონიკაშვილი ალექსანდრე სიმონის ძე''' (7.X. 1871 - 21.V.1923) - [[გენერალი]]. | '''ანდრონიკაშვილი ალექსანდრე სიმონის ძე''' (7.X. 1871 - 21.V.1923) - [[გენერალი]]. | ||
| − | 1891 დაამთავრა მე-2 სამხედრო სასწავლებელი. პოდპორუჩიკად გაიგზავნა ყარსის ციხის საარტილერიო ნაწილში (1891). შემდეგ მსახურობდა კავკასიის საალყო საარტილერიო ნაწილში. პორუჩიკი (1894) შტაბსკაპიტანი (1898). | + | 1891 დაამთავრა მე-2 სამხედრო სასწავლებელი. პოდპორუჩიკად გაიგზავნა ყარსის ციხის საარტილერიო ნაწილში (1891). შემდეგ მსახურობდა კავკასიის საალყო საარტილერიო ნაწილში. პორუჩიკი (1894) შტაბსკაპიტანი (1898). 1903წელს პირველი თანრიგით დაამთავრა [[გენერალური შტაბი|გენერალური შტაბის]] აკადემია. მსახურობდა მე-13 ლეიბ-გვარდიის ერევნის [[პოლკი (ლეგიონი)|პოლკში]] (1906-1907). 1907-1908 წლებში უსურიის საკავალერიო [[ბრიგადა|ბრიგადის]] უფროსი [[ადიუტანტი|ადიუტანტია]]. 1908-1909 წლებში - ომსკის [[სამხედრო ოლქი|სამხედრო ოლქის]] დავალებათა უფროსი [[ოფიცერი]]. 1909-1912 წლებში იყო 36-ე [[დივიზია|დივიზიის]] შტაბის უფროსი ადიუტანტი. 1912-1914 წლებში კითხულობდა ლექციებს ალექსანდრეს სამხედრო სასწავლებელში. პოდპოლკოვნიკი (1912), [[პირველი მსოფლიო ომი|პირველი მსოფლიო ომის]] მონაწილე. 1914 მე-11 [[არმია|არმიის]] [[შტაბი|შტაბის]] დავალებათა ოფიცერი. [[პოლკოვნიკი]] (1914), 75-ე ქვეითთა [[დივიზია|დივიზიის]]შტაბის უფროსის მოვალეობის შემსრულებელი (1914-1916). 1916 დაინიშნა 298-ე ქვეითთა პოლკის უფროსის მოადგილედ. 1917 წლის თებერვლიდან 177-ე ქვეითთა დივიზიის შტაბის უფროსია, ხოლო ივნისიდან - XX [[საარმიო კორპუსი]]ს შტაბის უფროსი. |
| − | [[პოლკოვნიკი]] (1914), 75-ე ქვეითთა [[დივიზია|დივიზიის]]შტაბის უფროსის მოვალეობის შემსრულებელი (1914-1916). 1916 დაინიშნა 298-ე | + | გენერალ-მაიორი (21.11.1917). |
| − | + | დაჯილდოებული იყო ორდენებით: წმ. სტანისლავის მე-3 ხარისხის, წმ. ანას მე-3 ხარისხის, წმ. სტანისლავის მე-2 ხარისხის, წმ. ვლადიმირის მე-3 ხარისხის [[ხმალი|ხმლებით]]. დაჯილდოებული იყო [[იარაღი (იურიდიული)|იარაღით]]. | |
| − | + | ||
| − | [[ემიგრაცია|ემიგრაციაში]] არ წასულა. სამხედრო სამსახური განაგრძო საბჭოთა საქართველოს წითელ ჯარში. იყო ანტისაბჭოთა [[აჯანყება|აჯანყების]] მოსამზდებელი „სამხედრო ცენტრის“ ერთ- ერთი ხელმძღვანელი. სამხედრო ცენტრის სხვა წევრებთან ერთად დახვრიტეს 1923 | + | 1918-1921 წლეში მსახურობდა [[საქართველო|საქართველოს]] [[შეიარაღებული ძალები|შეიარაღებულ ძალებში]]. 1918 წლის შემოდგომიდან 1919 წლის ზაფხულამდე, მათ შორის [[სომხეთ-საქართველოს ომი|სომხეთთან ომის]] დროს, იყო გენერალური შტაბის უფროსი. 1920 დაინიშნა სამხედრო სკოლის უფროსად. 1921 [[თბილისისთვის ბრძოლა (1921 წლის 18-24 [[თებერვალი]])|თბილისის დაცვისათვის მიმდინარე ბრძოლების]] დროს, 19-24 თებერვალს [[სარდლობა|სარდლობდა]] კოჯორ-ტაბახმელას მიმართულებას. დედაქალაქიდან უკან დახევის დროს დაინიშნა [[მთავარსარდალი|მთავარსარდლის]] მოადგილედ. |
| + | |||
| + | [[ემიგრაცია|ემიგრაციაში]] არ წასულა. სამხედრო სამსახური განაგრძო საბჭოთა საქართველოს წითელ ჯარში. იყო ანტისაბჭოთა [[აჯანყება|აჯანყების]] მოსამზდებელი „სამხედრო ცენტრის“ ერთ- ერთი ხელმძღვანელი. სამხედრო ცენტრის სხვა წევრებთან ერთად დახვრიტეს 1923 წლის 21 მაისს, დღევანდელი ვაკის პარკის ტერიტორიაზე. | ||
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::მიხეილ ბახტაძე | ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::მიხეილ ბახტაძე | ||
| ხაზი 19: | ხაზი 20: | ||
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | ||
[[კატეგორია: ქართველი გენერლები]] | [[კატეგორია: ქართველი გენერლები]] | ||
| + | [[კატეგორია:პირველი მსოფლიო ომის მონაწილეები]] | ||
[[კატეგორია: ანდრონიკაშვილები]] | [[კატეგორია: ანდრონიკაშვილები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:42, 24 აგვისტო 2023 მდგომარეობით
ანდრონიკაშვილი ალექსანდრე სიმონის ძე (7.X. 1871 - 21.V.1923) - გენერალი.
1891 დაამთავრა მე-2 სამხედრო სასწავლებელი. პოდპორუჩიკად გაიგზავნა ყარსის ციხის საარტილერიო ნაწილში (1891). შემდეგ მსახურობდა კავკასიის საალყო საარტილერიო ნაწილში. პორუჩიკი (1894) შტაბსკაპიტანი (1898). 1903წელს პირველი თანრიგით დაამთავრა გენერალური შტაბის აკადემია. მსახურობდა მე-13 ლეიბ-გვარდიის ერევნის პოლკში (1906-1907). 1907-1908 წლებში უსურიის საკავალერიო ბრიგადის უფროსი ადიუტანტია. 1908-1909 წლებში - ომსკის სამხედრო ოლქის დავალებათა უფროსი ოფიცერი. 1909-1912 წლებში იყო 36-ე დივიზიის შტაბის უფროსი ადიუტანტი. 1912-1914 წლებში კითხულობდა ლექციებს ალექსანდრეს სამხედრო სასწავლებელში. პოდპოლკოვნიკი (1912), პირველი მსოფლიო ომის მონაწილე. 1914 მე-11 არმიის შტაბის დავალებათა ოფიცერი. პოლკოვნიკი (1914), 75-ე ქვეითთა დივიზიისშტაბის უფროსის მოვალეობის შემსრულებელი (1914-1916). 1916 დაინიშნა 298-ე ქვეითთა პოლკის უფროსის მოადგილედ. 1917 წლის თებერვლიდან 177-ე ქვეითთა დივიზიის შტაბის უფროსია, ხოლო ივნისიდან - XX საარმიო კორპუსის შტაბის უფროსი. გენერალ-მაიორი (21.11.1917).
დაჯილდოებული იყო ორდენებით: წმ. სტანისლავის მე-3 ხარისხის, წმ. ანას მე-3 ხარისხის, წმ. სტანისლავის მე-2 ხარისხის, წმ. ვლადიმირის მე-3 ხარისხის ხმლებით. დაჯილდოებული იყო იარაღით.
1918-1921 წლეში მსახურობდა საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში. 1918 წლის შემოდგომიდან 1919 წლის ზაფხულამდე, მათ შორის სომხეთთან ომის დროს, იყო გენერალური შტაბის უფროსი. 1920 დაინიშნა სამხედრო სკოლის უფროსად. 1921 [[თბილისისთვის ბრძოლა (1921 წლის 18-24 თებერვალი)|თბილისის დაცვისათვის მიმდინარე ბრძოლების]] დროს, 19-24 თებერვალს სარდლობდა კოჯორ-ტაბახმელას მიმართულებას. დედაქალაქიდან უკან დახევის დროს დაინიშნა მთავარსარდლის მოადგილედ.
ემიგრაციაში არ წასულა. სამხედრო სამსახური განაგრძო საბჭოთა საქართველოს წითელ ჯარში. იყო ანტისაბჭოთა აჯანყების მოსამზდებელი „სამხედრო ცენტრის“ ერთ- ერთი ხელმძღვანელი. სამხედრო ცენტრის სხვა წევრებთან ერთად დახვრიტეს 1923 წლის 21 მაისს, დღევანდელი ვაკის პარკის ტერიტორიაზე.
- მიხეილ ბახტაძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- Русская армия в Великой войне http://www.grwar. ru;
- М. Гогитидзе, Военная элита кавказа. т. I. 2007;
- ა. ჩაჩხიანი, დაშნაკთა ნაციონალისტურ-ექსპანსიონისტური იდეოლოგია და სომხეთ-საქართველოს 1918-1919 წლების ომი. თბ., 2007
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
