თვალჭრელიძე ალექსანდრე
(→იხილე აგრეთვე) |
|||
| (2 მომხმარებლების 4 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''თვალჭრელიძე ალექსანდრე''' (1881, ქ. ჩერკესკი - 1957, [[თბილისი]]) - გეოლოგი, პროფესორი, | + | [[ფაილი:TvalWrelidze aleqsandre.jpg|thumb|'''ალექსანდრე თვალჭრელიძე''']] |
| + | '''თვალჭრელიძე ალექსანდრე''' (1881, ქ. ჩერკესკი - 1957, [[თბილისი]]) - გეოლოგი, პროფესორი, [[საქართველო]]ში მინერალოგიურ-პეტროგრაფიულ კვლევათა ფუძემდებელი, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1941). | ||
| + | |||
| + | ====ბიოგრაფია==== | ||
| + | დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის საბუნებისმეტყველო განყოფილება (1912). სტაჟირება გაიარა გეტინგენის უნივერსიტეტში (1910). მუშაობდა პეტერბურგში, [[რუსეთი|რუსეთის]] მეცნიერებათა აკადემიის გეოქიმიის ლაბორატორიაში, და დონის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. | ||
| + | |||
| + | 1918 წლის 17 აგვისტოს თბილისის ქართული უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭომ დაადგინა, უნივერსიტეტის პროფესორად მოეწვიათ ალ. თვალჭრელიძე, 1919 წლიდან სათავეში ჩაუდგა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს მინერალოგიისა და პეტროგრაფიის კათედრას. 1920 წელს გამოსცა ნაშრომი „გეომეტრიული კრისტალოგრაფია“. | ||
| + | |||
| + | 1928-1948 წლებში ხელმძღვანელობდა [[თბილისის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი|საქართველოს პოლიტექნიკური ინტიტუტის]] მინერალოგიისა და პეტროგრაფიის კათედრას. 1929 წლიდან იყო მინერალური ნედლეულის საკავშირო ინსტიტუტის საქართველოს ფილიალის დირექტორი. იკვლევდა მინერალოგიის, პეტროგრაფიისა და სასარგებლო წიაღისეულის საბადოთა გეოლოგიურ საკითხებს. ა. თვალჭრელიძის მიერაა აღმოჩენილი გუმბრისა და ასკანის ბენტონიტური თიხების, მარმარილოსა და ქალცედონის საბადოები. მისი შრომებიდან აღსანიშნავია: „გეომეტრიული კრისტალოგრაფია“ (1920), „კრისტალთა ოპტიკის შესავალი“ (1957), „მაგმური ქანების პეტროგრაფია“ (1952), „ინტრუზიული ქანები“ და ა. შ. | ||
| + | |||
| + | ''მანანა ლილუაშვილი'' | ||
| + | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
* ქსე, ტ. IV, თბ., 1979; | * ქსე, ტ. IV, თბ., 1979; | ||
* ზ. გაიპარაშვილი, მ. ლილუაშვილი, „ტფილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს ოქმები, 1917-1926“, თბ., 2006. | * ზ. გაიპარაშვილი, მ. ლილუაშვილი, „ტფილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს ოქმები, 1917-1926“, თბ., 2006. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==იხილე აგრეთვე== | ==იხილე აგრეთვე== | ||
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/1328/ ალექსანდრე თვალჭრელიძე] | [http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/1328/ ალექსანდრე თვალჭრელიძე] | ||
| + | ==წყარო== | ||
| + | [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი გეოლოგები]] | [[კატეგორია:ქართველი გეოლოგები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი პედაგოგები]] | [[კატეგორია:ქართველი პედაგოგები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 01:40, 29 აგვისტო 2023 მდგომარეობით
თვალჭრელიძე ალექსანდრე (1881, ქ. ჩერკესკი - 1957, თბილისი) - გეოლოგი, პროფესორი, საქართველოში მინერალოგიურ-პეტროგრაფიულ კვლევათა ფუძემდებელი, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1941).
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა–მათემატიკის საბუნებისმეტყველო განყოფილება (1912). სტაჟირება გაიარა გეტინგენის უნივერსიტეტში (1910). მუშაობდა პეტერბურგში, რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის გეოქიმიის ლაბორატორიაში, და დონის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში.
1918 წლის 17 აგვისტოს თბილისის ქართული უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭომ დაადგინა, უნივერსიტეტის პროფესორად მოეწვიათ ალ. თვალჭრელიძე, 1919 წლიდან სათავეში ჩაუდგა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მინერალოგიისა და პეტროგრაფიის კათედრას. 1920 წელს გამოსცა ნაშრომი „გეომეტრიული კრისტალოგრაფია“.
1928-1948 წლებში ხელმძღვანელობდა საქართველოს პოლიტექნიკური ინტიტუტის მინერალოგიისა და პეტროგრაფიის კათედრას. 1929 წლიდან იყო მინერალური ნედლეულის საკავშირო ინსტიტუტის საქართველოს ფილიალის დირექტორი. იკვლევდა მინერალოგიის, პეტროგრაფიისა და სასარგებლო წიაღისეულის საბადოთა გეოლოგიურ საკითხებს. ა. თვალჭრელიძის მიერაა აღმოჩენილი გუმბრისა და ასკანის ბენტონიტური თიხების, მარმარილოსა და ქალცედონის საბადოები. მისი შრომებიდან აღსანიშნავია: „გეომეტრიული კრისტალოგრაფია“ (1920), „კრისტალთა ოპტიკის შესავალი“ (1957), „მაგმური ქანების პეტროგრაფია“ (1952), „ინტრუზიული ქანები“ და ა. შ.
მანანა ლილუაშვილი
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ქსე, ტ. IV, თბ., 1979;
- ზ. გაიპარაშვილი, მ. ლილუაშვილი, „ტფილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს ოქმები, 1917-1926“, თბ., 2006.
[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
