ბიწაძე შალვა

მიმდინარე ცვლილება 16:37, 9 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით

შალვა ბიწაძე – (1905-1080) – ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი (1962), პროფესორი (1964), მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1979), დაიბადა ქ. ზესტაფონში, დაამთავრა ამიერკავკასიის კომუნისტური უნივერსიტეტი (1929) და მარქსიხმ-ლენინიხმის უნივერსიტეტის ასპირანტურა (1935).

შ. ბიწაძე მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიული მატერიალიხმის კათედრახე - ჯერ დოცენტად, შემდეგ კი - პროფესორად. მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში, მიღებული აქვს მთავრობის ჯილდოები.

შ. ბიწაძის მეცნიერული მოღვაწეობის ძირითადი სფეროებია ეთიკა, ისტორიული მატერიალიხმი. რუსი რევოლუციონერ-დემოკრატების მსოფლმხედველობა.

[რედაქტირება] თხზულებები

• „კომუნისტური მორალის შესახებ“ (თბილისი. 19539);
• „ბელინსკის ეთიკური შეხედულებანი“ (თბილისი, 1962);
• „სოციალისტური რევოლუციის ლენინური თეორია“ (თბილისი, 1965);
• „პროლეტარული რევოლუციის ლენინური თეორია და თანამედროვეობა“ (თბილისი, 1976).

[რედაქტირება] წყარო

ქართველი ფილოსოფოსები: (IV საუკუნიდან XX საუკუნის ჩათვლით)