არტიკულაცია

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''არტიკულაცია''' - (ლათ. articulation – დანაწევრება; მკაფიოდ წარმოთქმა), სამეტყველო ორგანოების (ტუჩები, ენა, [[რბილი სასა]], ხმის იოგები) მოქმედება ამა თუ იმ ბგერის წარმოთქმისას.  
+
'''არტიკულაცია''' - (ლათ. articulation – დანაწევრება; მკაფიოდ წარმოთქმა), ვანაწევრებ, დანაწევრებულად წარმოვთქვამ), სამეტყველო ორგანოების მოძრაობათა და მდგომარეობათა ერთობლიობა, რომელიც საჭიროა მოცემული ბგერის წარმოსათქმელად. სამეტყველო ბგერათა აღწერისა და ანალიზის დროს გარჩეულია: 1. [[ფილტვები]]დან მომდინარე ჰაერნაკადის გადამუშავების მიხედეით არტიკულაციის რაგვარობა (ხშვა, ფრიკაცია, ფშვინვა…) და  2. არტიკულაციის ადგილი. სამეტყველო აპარატის ცალკეულ ნაწილებს, რომელებიც უშუალოდ მონაწილეობენ ბგერის წარმოთქმაში, უწოდებენ არტიკულატორებს. განსხვავებულია არტიკულატორების ორი სახე: აქტიური (მოძრავი – ბაგეები, ენა, ქვედა ყბა…) და პასიური (უძრავი – კბილები, ნუნები, სასა…). იზოლირებულად აღებული ნებისმიერი სამეტყველო ბგერის წარმოთქმაში გამოიყოფა სამი მომენტი: შემართვა (ექსკურსია), დაყოვენება, დამართვა (რეკურსია). მაგრამ გაბმული მეტყველების პროცესში არტიკულაციის შედეგად ამა თუ იმ ბგერის შემართვა ემთხვევა წინამავალი ბგერის დამართვას, ხოლო დამართვა – მომდევნო ბგერის შემართვას. ზოგჯერ წარმოთქმის პროცესში საწარმოთქმო მდგომარეობათა სწრაფი ცვლის შედეგად დაყოენების მომენტიც შეიძლება გაქრეს. ამდენად, არტიკულაციური ფონეტიკის შესწავლის საგანია არა მხოლოდ მინიმალური ბგერითი კომპონენტები, არამედ მარცელები და მეტყველების უფრო ვრცელი ერთეულებიც - წარმოთქმის (შემართვა-დამართვის) წესები ენათა მიხედვით განსხვავებულია.  
  
 +
==== არტიკულაცია მუსიკაში ====
 
მუსიკაში არტიკულაცია [[ბგერა|ბგერების]] შესრულების ხერხია სამუსიკო საკრავზე ან ხმით ბგერების გადაბმისა და დანაწევრების ხარისხი, არტიკულაცია მოიცავს ბგერის მიღების მრავალ ხერხს, მათ შორის ძირითადია: „ლეგატო“, „სტაკატო“, „ნონლეგატო“.  
 
მუსიკაში არტიკულაცია [[ბგერა|ბგერების]] შესრულების ხერხია სამუსიკო საკრავზე ან ხმით ბგერების გადაბმისა და დანაწევრების ხარისხი, არტიკულაცია მოიცავს ბგერის მიღების მრავალ ხერხს, მათ შორის ძირითადია: „ლეგატო“, „სტაკატო“, „ნონლეგატო“.  
  
ხაზი 10: ხაზი 11:
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
[[მსოფლიო თეატრის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]]<br />
+
[[ქართული ენა: ენციკლოპედია]]
 
[[ხელოვნების განმარტებითი ლექსიკონი]]
 
[[ხელოვნების განმარტებითი ლექსიკონი]]
 
[[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]]
 
[[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]]
[[კატეგორია:თეატრალური ტერმინები]]
+
[[კატეგორია:არტიკულაცია]]
 +
[[კატეგორია:მეტყველება]]

15:45, 21 ნოემბერი 2023-ის ვერსია

არტიკულაცია - (ლათ. articulation – დანაწევრება; მკაფიოდ წარმოთქმა), ვანაწევრებ, დანაწევრებულად წარმოვთქვამ), სამეტყველო ორგანოების მოძრაობათა და მდგომარეობათა ერთობლიობა, რომელიც საჭიროა მოცემული ბგერის წარმოსათქმელად. სამეტყველო ბგერათა აღწერისა და ანალიზის დროს გარჩეულია: 1. ფილტვებიდან მომდინარე ჰაერნაკადის გადამუშავების მიხედეით არტიკულაციის რაგვარობა (ხშვა, ფრიკაცია, ფშვინვა…) და 2. არტიკულაციის ადგილი. სამეტყველო აპარატის ცალკეულ ნაწილებს, რომელებიც უშუალოდ მონაწილეობენ ბგერის წარმოთქმაში, უწოდებენ არტიკულატორებს. განსხვავებულია არტიკულატორების ორი სახე: აქტიური (მოძრავი – ბაგეები, ენა, ქვედა ყბა…) და პასიური (უძრავი – კბილები, ნუნები, სასა…). იზოლირებულად აღებული ნებისმიერი სამეტყველო ბგერის წარმოთქმაში გამოიყოფა სამი მომენტი: შემართვა (ექსკურსია), დაყოვენება, დამართვა (რეკურსია). მაგრამ გაბმული მეტყველების პროცესში არტიკულაციის შედეგად ამა თუ იმ ბგერის შემართვა ემთხვევა წინამავალი ბგერის დამართვას, ხოლო დამართვა – მომდევნო ბგერის შემართვას. ზოგჯერ წარმოთქმის პროცესში საწარმოთქმო მდგომარეობათა სწრაფი ცვლის შედეგად დაყოენების მომენტიც შეიძლება გაქრეს. ამდენად, არტიკულაციური ფონეტიკის შესწავლის საგანია არა მხოლოდ მინიმალური ბგერითი კომპონენტები, არამედ მარცელები და მეტყველების უფრო ვრცელი ერთეულებიც - წარმოთქმის (შემართვა-დამართვის) წესები ენათა მიხედვით განსხვავებულია.

არტიკულაცია მუსიკაში

მუსიკაში არტიკულაცია ბგერების შესრულების ხერხია სამუსიკო საკრავზე ან ხმით ბგერების გადაბმისა და დანაწევრების ხარისხი, არტიკულაცია მოიცავს ბგერის მიღების მრავალ ხერხს, მათ შორის ძირითადია: „ლეგატო“, „სტაკატო“, „ნონლეგატო“.

არტიკულაციას მიაკუთვნებენ აგრეთვე ერთი ბგერიდან მეორემდე დაცურების ხერხებს – „პორტამენტო“, „გლისანდო“. სწორი არტიკულაცია აუცილებელია მუსიკალური ტექსტის უშეცდომოდ გადმოცემისა და შესრულების მხატვრული გამომსახველობისათვის.



წყარო

ქართული ენა: ენციკლოპედია ხელოვნების განმარტებითი ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები