გრანადოსი ენრიკე
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ენრიკე გრანადოსი“ გადაიტანა გვერდზე „გრანადოსი ენრიკე“ გადამ...) |
|||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''გრანადოსი ენრიკე''' - ესპ. Enrique Granados (27. VII. 1867, დერიდა, ვატალონია, – 24. III. 1916, ლა მანში), ესპანელი კომპოზიტორი, პიანისტი და პედაგოგი შ. ბერიოს (ფორტეპიანო), ფ. პედრელისა და ჟ. მასნეს (კომპოზიცია) მოწაფე. | '''გრანადოსი ენრიკე''' - ესპ. Enrique Granados (27. VII. 1867, დერიდა, ვატალონია, – 24. III. 1916, ლა მანში), ესპანელი კომპოზიტორი, პიანისტი და პედაგოგი შ. ბერიოს (ფორტეპიანო), ფ. პედრელისა და ჟ. მასნეს (კომპოზიცია) მოწაფე. | ||
| − | სახელი გაითქვა როგორც ფ. შოპენისა და ე. გრიგის ნაწარმოების შემსრულებელმა. 1900 დააარსა ბარსელონაში კლასიკური კონცერტების საზოგადოება, ხოლო 1901 – მუსიკის აკადემია, რომელსაც სიკვდილამდე ხელმძღვანელობდა (ამჟამად მისი სახელობისაა). გრანადოსის შემოქმედება დაკავშირებულია ესპანური ეროვნული მუსიკის აღორძინებასთან (ე. წ. რენასიმიენტო). | + | სახელი გაითქვა როგორც ფ. შოპენისა და [[გრიგი ედვარდ|ე. გრიგის]] ნაწარმოების შემსრულებელმა. 1900 დააარსა ბარსელონაში კლასიკური კონცერტების საზოგადოება, ხოლო 1901 – მუსიკის აკადემია, რომელსაც სიკვდილამდე ხელმძღვანელობდა (ამჟამად მისი სახელობისაა). გრანადოსის შემოქმედება დაკავშირებულია ესპანური ეროვნული მუსიკის აღორძინებასთან (ე. წ. რენასიმიენტო). |
ავტორია: 7 ოპერისა, სიმფონიის, კამერულ-ინსტრუმენტული ნაწარმოებების. ცნობილია მისი საფორტეპიანო ნაწარმოები („გოიესკები“ 1911), ესპანური ცეკვები და სხვ. | ავტორია: 7 ოპერისა, სიმფონიის, კამერულ-ინსტრუმენტული ნაწარმოებების. ცნობილია მისი საფორტეპიანო ნაწარმოები („გოიესკები“ 1911), ესპანური ცეკვები და სხვ. | ||
| ხაზი 14: | ხაზი 14: | ||
[[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | [[კატეგორია:კომპოზიტორები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ესპანელი კომპოზიტორები]] | ||
[[კატეგორია:პიანისტები]] | [[კატეგორია:პიანისტები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ესპანელი პიანისტები]] | ||
16:17, 7 აგვისტო 2017-ის ვერსია
გრანადოსი ენრიკე - ესპ. Enrique Granados (27. VII. 1867, დერიდა, ვატალონია, – 24. III. 1916, ლა მანში), ესპანელი კომპოზიტორი, პიანისტი და პედაგოგი შ. ბერიოს (ფორტეპიანო), ფ. პედრელისა და ჟ. მასნეს (კომპოზიცია) მოწაფე.
სახელი გაითქვა როგორც ფ. შოპენისა და ე. გრიგის ნაწარმოების შემსრულებელმა. 1900 დააარსა ბარსელონაში კლასიკური კონცერტების საზოგადოება, ხოლო 1901 – მუსიკის აკადემია, რომელსაც სიკვდილამდე ხელმძღვანელობდა (ამჟამად მისი სახელობისაა). გრანადოსის შემოქმედება დაკავშირებულია ესპანური ეროვნული მუსიკის აღორძინებასთან (ე. წ. რენასიმიენტო).
ავტორია: 7 ოპერისა, სიმფონიის, კამერულ-ინსტრუმენტული ნაწარმოებების. ცნობილია მისი საფორტეპიანო ნაწარმოები („გოიესკები“ 1911), ესპანური ცეკვები და სხვ.
წყარო
მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი / [შემდგ.: ანზორ თამარაშვილი; მთ. რედ.: გულბათ ტორაძე]. [ახალციხე: თბილ. უნ-ტის მესხეთის ფილიალის გამ-ბა], 2005 (ა.ო. "პროგრესი")
