სამხედრო დემოკრატია
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''სამხედრო დემოკრატია''' - საზოგადოების პოლიტიკური ორგანიზაციის უძველესი ფორმა, რომელიც კანონზომიერად ყალიბდებოდა პირველყოფილი თემური წყობილების რღვევისა და სახელმწიფოს შექმნის საწყის ეტაპზე. | '''სამხედრო დემოკრატია''' - საზოგადოების პოლიტიკური ორგანიზაციის უძველესი ფორმა, რომელიც კანონზომიერად ყალიბდებოდა პირველყოფილი თემური წყობილების რღვევისა და სახელმწიფოს შექმნის საწყის ეტაპზე. | ||
| − | სახელწოდება „სამხედრო დემოკრატია“ პირველად გამოიყენა ამერიკელმა ეთნოლოგმა, მეცნიერმა ლ. გ. მორგანმა ნაშრომში „ძველი საზოგადოება“ (1877). იგი ნიშნავს სამხედრო ბელადების ძალაუფლებას პირველყოფილი კოლექტივიზმის და დემოკრატიის ნიშნების პირობებში: სახალხო კრებებს, უხუცესთა საბჭოებს და სხვა. [[ომი]]ს დროს მეომარი ხდებოდა ყველა მამაკაცი, რომელსაც შეეძლო იარაღის ტარება; მხედართმთავარს ირჩევდა სახალხო კრება. თანდათან რაზმი არმიის ბირთვად ყალიბდებოდა; მხედართმთავრის ამალა და უხუცესების საბჭო ახალჩასახული სახელმწიფოებრიობის საფუძველს წარმოადგენდა. | + | სახელწოდება „სამხედრო დემოკრატია“ პირველად გამოიყენა ამერიკელმა ეთნოლოგმა, მეცნიერმა ლ. გ. მორგანმა ნაშრომში „ძველი საზოგადოება“ (1877). იგი ნიშნავს სამხედრო ბელადების ძალაუფლებას პირველყოფილი კოლექტივიზმის და დემოკრატიის ნიშნების პირობებში: სახალხო კრებებს, უხუცესთა საბჭოებს და სხვა. |
| + | |||
| + | [[ომი]]ს დროს [[მეომარი]] ხდებოდა ყველა მამაკაცი, რომელსაც შეეძლო [[იარაღი (იურიდიული)|იარაღის]] ტარება; [[მხედართმთავარი|მხედართმთავარს]] ირჩევდა სახალხო კრება. თანდათან [[რაზმი (სამხედრო)|რაზმი]] [[არმია|არმიის]] ბირთვად ყალიბდებოდა; მხედართმთავრის ამალა და უხუცესების საბჭო ახალჩასახული სახელმწიფოებრიობის საფუძველს წარმოადგენდა. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
[[კატეგორია:პოლიტიკური ტემინები]] | [[კატეგორია:პოლიტიკური ტემინები]] | ||
| + | [[კატეგორია:სამხედრო ტერმინები]] | ||
13:25, 22 ნოემბერი 2018-ის ვერსია
სამხედრო დემოკრატია - საზოგადოების პოლიტიკური ორგანიზაციის უძველესი ფორმა, რომელიც კანონზომიერად ყალიბდებოდა პირველყოფილი თემური წყობილების რღვევისა და სახელმწიფოს შექმნის საწყის ეტაპზე.
სახელწოდება „სამხედრო დემოკრატია“ პირველად გამოიყენა ამერიკელმა ეთნოლოგმა, მეცნიერმა ლ. გ. მორგანმა ნაშრომში „ძველი საზოგადოება“ (1877). იგი ნიშნავს სამხედრო ბელადების ძალაუფლებას პირველყოფილი კოლექტივიზმის და დემოკრატიის ნიშნების პირობებში: სახალხო კრებებს, უხუცესთა საბჭოებს და სხვა.
ომის დროს მეომარი ხდებოდა ყველა მამაკაცი, რომელსაც შეეძლო იარაღის ტარება; მხედართმთავარს ირჩევდა სახალხო კრება. თანდათან რაზმი არმიის ბირთვად ყალიბდებოდა; მხედართმთავრის ამალა და უხუცესების საბჭო ახალჩასახული სახელმწიფოებრიობის საფუძველს წარმოადგენდა.
