შევალე აბელ
მ (მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „შევალე აბელ“ გადაიტანა გვერდზე „შევალიე აბელ“) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''შევალე (შევალიე) აბელ''' (4.VII.1868, მუირონ-ანპარედი, ვანდეა - XII.1933, შანსი) - ფრანგი დიპლომატი. [[საფრანგეთი]]ს უმაღლესი კომისარი [[ამიერკავკასია]]ში. | '''შევალე (შევალიე) აბელ''' (4.VII.1868, მუირონ-ანპარედი, ვანდეა - XII.1933, შანსი) - ფრანგი დიპლომატი. [[საფრანგეთი]]ს უმაღლესი კომისარი [[ამიერკავკასია]]ში. | ||
| − | ==ბიოგრაფია== | + | ====ბიოგრაფია==== |
| − | დაიბადა მესაათის ოჯახში. ვოლტერისა და ლუი ლე გრანის ლიცეუმებში ასწავლიდა ინგლისურ ენას. 1905 წლიდან მუშაობას იწყებს საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროში. 1905-1910 წლებში იყო საფრანგეთის კონსული პრეტორიაში და იოჰანესბურგში (სამხრეთ [[აფრიკა]]). 1912 მიენიჭა სრულუფლებიანი ელჩის რანგი. 1914-1918 წლებში იკავებდა საფრანგეთის სრულუფლებიანი მინისტრის თანამდებობას ქრისტიანეაში (ოსლო). 1918 დაბრუნდა საფრანგეთში. 1920 დაინიშნა საფრანგეთის უმაღლეს კომისრად ამიერკავკასიაში. ამ თანამდებობაზე გრაფი დე-მარტელი შეცვალა. 1920 წლის იანვრიდან ნოემბრამდე იყო ალენშტეინის კომისიაში საფრანგეთის წარმომადგენელი. 1920 წლის 2 დეკემბერს ჩამოვიდა [[საქართველო]]ში და შეუდგა მოვალეობის აღსრულებას. თბილისში ჩამოსვლისას უმაღლეს კომისარს დახვედრა მოუწყვეს საგარეო საქმეთა მინისტრის და სამხედრო მინისტრის მოადგილეებმა, საბახტარაშვილმა და [[გენერალი|გენერალმა]] [[გედევანიშვილი ალექსანდრე|გედევანიშვილმა]]. 6 დეკემბერს მთავრობის თავმჯდომარეს, [[ნოე ჟორდანია]]ს, შეხვდა. საფრანგეთის მთავრობის ახალი თავმჯდომარის, [[არისტიდ ბრიანი|არისტიდ ბრიანის]], დადებითმა განწყობებმა საქართველოსადმი საფრანგეთის ამიერკავკასიურ პოლიტიკაზე დადებითი გავლენა მოახდინა. შევალიე ხშირად ხვდებოდა საქართველოს მთავრობის წარმომადგენლებს, 1921 წლის იანვარში აფხაზეთის მიმართულებით ბოლშევიკებთან შეტაკებებისას ქართულ ძალებს [[ადმირალი|ადმირალ]] დიუმენელის მეთაურობით შავ ზღვაში მოქმედმა ფრანგულმა ესკადრამ დიდი დახმარება გაუწია. 1921 წლის იანვარში საქართველოს დე იურე აღიარების ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორი სწორედ ბრიანისა და საფრანგეთის პოლიტიკური მხარდაჭერა გახდა. შევალიე, თავის მხრივ, საქართველოს მთავრობას საჯაროდ ულოცავდა აღიარებასა და მომავალში ყოველმხრივ დახმარებას ჰპირდებოდა. საქართველოს დამოუკიდებლობას აქტიურად უჭერდა მხარს საბჭოთა [[ოკუპაცია|ოკუპაციის]] მიმდინარეობისას, მხოლოდ 1921 წლის 13 მარტს დატოვა საქართველო. საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შესახებ საფრანგეთის საგარეო საქმეთა მინისტრს მისწერა -„ეს არის მოსკოვური კომუნიზმის მიერ პატარა სოციალისტური ქვეყნის მკვლელობა. ეს არის მესამე ინტერნაციონალის სამხედრო და იმპერიალისტური გამარჯვება მეორე ინტერნაციონალზე“. შევალიემ აქტიურად შეუწყო ხელი საქართველოს დევნილი მთავრობის საფრანგეთში თავშესაფარის მიღებას და საქართველოს განძის საფრანგეთში გამგზავრებას. | + | დაიბადა მესაათის ოჯახში. ვოლტერისა და ლუი ლე გრანის ლიცეუმებში ასწავლიდა ინგლისურ ენას. 1905 წლიდან მუშაობას იწყებს საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროში. 1905-1910 წლებში იყო საფრანგეთის კონსული პრეტორიაში და იოჰანესბურგში (სამხრეთ [[აფრიკა]]). 1912 წელს მიენიჭა სრულუფლებიანი ელჩის რანგი. 1914-1918 წლებში იკავებდა საფრანგეთის სრულუფლებიანი მინისტრის თანამდებობას ქრისტიანეაში (ოსლო). 1918 წელს დაბრუნდა საფრანგეთში. 1920 წელს დაინიშნა საფრანგეთის უმაღლეს კომისრად ამიერკავკასიაში. ამ თანამდებობაზე გრაფი დე-მარტელი შეცვალა. 1920 წლის იანვრიდან ნოემბრამდე იყო ალენშტეინის კომისიაში საფრანგეთის წარმომადგენელი. 1920 წლის 2 დეკემბერს ჩამოვიდა [[საქართველო]]ში და შეუდგა მოვალეობის აღსრულებას. თბილისში ჩამოსვლისას უმაღლეს კომისარს დახვედრა მოუწყვეს საგარეო საქმეთა მინისტრის და სამხედრო მინისტრის მოადგილეებმა, [[საბახტარაშვილი კონსტანტინე|საბახტარაშვილმა]] და [[გენერალი|გენერალმა]] [[გედევანიშვილი ალექსანდრე|გედევანიშვილმა]]. 6 დეკემბერს მთავრობის თავმჯდომარეს, [[ნოე ჟორდანია]]ს, შეხვდა. საფრანგეთის მთავრობის ახალი თავმჯდომარის, [[არისტიდ ბრიანი|არისტიდ ბრიანის]], დადებითმა განწყობებმა საქართველოსადმი საფრანგეთის ამიერკავკასიურ პოლიტიკაზე დადებითი გავლენა მოახდინა. შევალიე ხშირად ხვდებოდა [[საქართველოს მთავრობა 1918-1921|საქართველოს მთავრობის]] წარმომადგენლებს, 1921 წლის იანვარში აფხაზეთის მიმართულებით ბოლშევიკებთან შეტაკებებისას ქართულ ძალებს [[ადმირალი|ადმირალ]] დიუმენელის მეთაურობით შავ ზღვაში მოქმედმა ფრანგულმა [[ესკადრა|ესკადრამ]] დიდი დახმარება გაუწია. 1921 წლის იანვარში [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დე იურე დამოუკიდებლობის აღიარება|საქართველოს დე იურე აღიარების]] ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორი სწორედ ბრიანისა და საფრანგეთის პოლიტიკური მხარდაჭერა გახდა. შევალიე, თავის მხრივ, საქართველოს მთავრობას საჯაროდ ულოცავდა აღიარებასა და მომავალში ყოველმხრივ დახმარებას ჰპირდებოდა. საქართველოს დამოუკიდებლობას აქტიურად უჭერდა მხარს საბჭოთა [[ოკუპაცია|ოკუპაციის]] მიმდინარეობისას, მხოლოდ 1921 წლის 13 მარტს დატოვა საქართველო. [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაცია საბჭოთა რუსეთის მიერ|საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის]] შესახებ საფრანგეთის საგარეო საქმეთა მინისტრს მისწერა -„ეს არის მოსკოვური კომუნიზმის მიერ პატარა სოციალისტური ქვეყნის მკვლელობა. ეს არის მესამე ინტერნაციონალის სამხედრო და იმპერიალისტური გამარჯვება მეორე ინტერნაციონალზე“. შევალიემ აქტიურად შეუწყო ხელი საქართველოს დევნილი მთავრობის საფრანგეთში თავშესაფარის მიღებას და საქართველოს განძის საფრანგეთში გამგზავრებას. |
| − | 1921 საქართველოდან [[ევაკუაცია|ევაკუაციის]] შემდეგ, მცირე ხნით ცხოვრობდა კონსტანტინეპოლში და ეხმარებოდა | + | 1921 საქართველოდან [[ევაკუაცია|ევაკუაციის]] შემდეგ, მცირე ხნით ცხოვრობდა კონსტანტინეპოლში და ეხმარებოდა საქართველოს მთავრობას, შემდგომში დაბრუნდა საფრანგეთში. იყო საფრანგეთში საქართველოს მეგობართა საზოგადოების თავმჯდომარე, ქალაქ შანსის მერი. სიცოცხლის ბოლო წლებში გამოაქვეყნა პოემათა კრებული და ინგლისურენოვანი ნაშრომები. 1922 მიანიჭეს ღირსების ლეგიონის მეთაურის წოდება. |
:::::::::::::::::::::::::::'''''ირაკლი ირემაძე''''' | :::::::::::::::::::::::::::'''''ირაკლი ირემაძე''''' | ||
| ხაზი 18: | ხაზი 18: | ||
[[კატეგორია:ფრანგი დიპლომატები]] | [[კატეგორია:ფრანგი დიპლომატები]] | ||
| + | [[კატეგორია:საფრანგეთის უმაღლეს კომისრები ამიერკავკასიაში]] | ||
| + | [[კატეგორია:საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 17:09, 10 მაისი 2019 მდგომარეობით
შევალე (შევალიე) აბელ (4.VII.1868, მუირონ-ანპარედი, ვანდეა - XII.1933, შანსი) - ფრანგი დიპლომატი. საფრანგეთის უმაღლესი კომისარი ამიერკავკასიაში.
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
დაიბადა მესაათის ოჯახში. ვოლტერისა და ლუი ლე გრანის ლიცეუმებში ასწავლიდა ინგლისურ ენას. 1905 წლიდან მუშაობას იწყებს საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროში. 1905-1910 წლებში იყო საფრანგეთის კონსული პრეტორიაში და იოჰანესბურგში (სამხრეთ აფრიკა). 1912 წელს მიენიჭა სრულუფლებიანი ელჩის რანგი. 1914-1918 წლებში იკავებდა საფრანგეთის სრულუფლებიანი მინისტრის თანამდებობას ქრისტიანეაში (ოსლო). 1918 წელს დაბრუნდა საფრანგეთში. 1920 წელს დაინიშნა საფრანგეთის უმაღლეს კომისრად ამიერკავკასიაში. ამ თანამდებობაზე გრაფი დე-მარტელი შეცვალა. 1920 წლის იანვრიდან ნოემბრამდე იყო ალენშტეინის კომისიაში საფრანგეთის წარმომადგენელი. 1920 წლის 2 დეკემბერს ჩამოვიდა საქართველოში და შეუდგა მოვალეობის აღსრულებას. თბილისში ჩამოსვლისას უმაღლეს კომისარს დახვედრა მოუწყვეს საგარეო საქმეთა მინისტრის და სამხედრო მინისტრის მოადგილეებმა, საბახტარაშვილმა და გენერალმა გედევანიშვილმა. 6 დეკემბერს მთავრობის თავმჯდომარეს, ნოე ჟორდანიას, შეხვდა. საფრანგეთის მთავრობის ახალი თავმჯდომარის, არისტიდ ბრიანის, დადებითმა განწყობებმა საქართველოსადმი საფრანგეთის ამიერკავკასიურ პოლიტიკაზე დადებითი გავლენა მოახდინა. შევალიე ხშირად ხვდებოდა საქართველოს მთავრობის წარმომადგენლებს, 1921 წლის იანვარში აფხაზეთის მიმართულებით ბოლშევიკებთან შეტაკებებისას ქართულ ძალებს ადმირალ დიუმენელის მეთაურობით შავ ზღვაში მოქმედმა ფრანგულმა ესკადრამ დიდი დახმარება გაუწია. 1921 წლის იანვარში საქართველოს დე იურე აღიარების ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორი სწორედ ბრიანისა და საფრანგეთის პოლიტიკური მხარდაჭერა გახდა. შევალიე, თავის მხრივ, საქართველოს მთავრობას საჯაროდ ულოცავდა აღიარებასა და მომავალში ყოველმხრივ დახმარებას ჰპირდებოდა. საქართველოს დამოუკიდებლობას აქტიურად უჭერდა მხარს საბჭოთა ოკუპაციის მიმდინარეობისას, მხოლოდ 1921 წლის 13 მარტს დატოვა საქართველო. საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შესახებ საფრანგეთის საგარეო საქმეთა მინისტრს მისწერა -„ეს არის მოსკოვური კომუნიზმის მიერ პატარა სოციალისტური ქვეყნის მკვლელობა. ეს არის მესამე ინტერნაციონალის სამხედრო და იმპერიალისტური გამარჯვება მეორე ინტერნაციონალზე“. შევალიემ აქტიურად შეუწყო ხელი საქართველოს დევნილი მთავრობის საფრანგეთში თავშესაფარის მიღებას და საქართველოს განძის საფრანგეთში გამგზავრებას.
1921 საქართველოდან ევაკუაციის შემდეგ, მცირე ხნით ცხოვრობდა კონსტანტინეპოლში და ეხმარებოდა საქართველოს მთავრობას, შემდგომში დაბრუნდა საფრანგეთში. იყო საფრანგეთში საქართველოს მეგობართა საზოგადოების თავმჯდომარე, ქალაქ შანსის მერი. სიცოცხლის ბოლო წლებში გამოაქვეყნა პოემათა კრებული და ინგლისურენოვანი ნაშრომები. 1922 მიანიჭეს ღირსების ლეგიონის მეთაურის წოდება.
- ირაკლი ირემაძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- France ArchIVes. https://francearchIVes.fr/fIndIngaId/656cfc5caee7c77e6d4961599df3e78f949087df (ინახ. 30. 11. 2017).
- გაზ. „საქართველოს რესპუბლიკა“, 1920, №277, №279;
- გაზ „ერთობა“, 1921, №8, №24.
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
