შუშანია ირაკლი
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „შუშანია ირაკლი“ გადაიტანა გვერდზე „ირაკლი შუშანია“) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| + | [[ფაილი:SuSania irakli.PNG|thumb|ირაკლი შუშანია]] | ||
'''ირაკლი შუშანია''' – (20 მაისი 1927, [[თბილისი]], – 4 თებერვალი 1982, მოსკოვი, დაკრძალულია თბილისში), [[ქართველები|ქართველი]] მომღერალი ([[ბანი (ხმა)|ბანი]]), საქართველოს სახალხო არტისტი (1972). | '''ირაკლი შუშანია''' – (20 მაისი 1927, [[თბილისი]], – 4 თებერვალი 1982, მოსკოვი, დაკრძალულია თბილისში), [[ქართველები|ქართველი]] მომღერალი ([[ბანი (ხმა)|ბანი]]), საქართველოს სახალხო არტისტი (1972). | ||
1958 დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია|თბილისის კონსერვატორია]] (პროფ. [[ინაშვილი სანდრო|ს. ინაშვილი]]ს კლ.). ამავე წლიდან იყო [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]ს [[სოლისტი]]. შესანიშნავი ვოკალურ-სცენური მონაცემების წყალობით შექმნა დასამახსოვრებელი სახეები. აღსანიშნავია: ლეპორელო ([[მოცარტი ვოლფგანგ ამადეუს|მოცარტი]]ს „დონ ჯოვანი“), ტკაჩენკო ([[პროკოფიევი სერგეი|პროკოფიევი]]ს „სემიონ კოტკო“). კაც ზვამბაია, ხევისბერი ([[თაქთაქიშვილი ოთარ|ო. თაქთაქიშვილის]] „მთავარის მოტაცება“, „მინდია“). | 1958 დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია|თბილისის კონსერვატორია]] (პროფ. [[ინაშვილი სანდრო|ს. ინაშვილი]]ს კლ.). ამავე წლიდან იყო [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]ს [[სოლისტი]]. შესანიშნავი ვოკალურ-სცენური მონაცემების წყალობით შექმნა დასამახსოვრებელი სახეები. აღსანიშნავია: ლეპორელო ([[მოცარტი ვოლფგანგ ამადეუს|მოცარტი]]ს „დონ ჯოვანი“), ტკაჩენკო ([[პროკოფიევი სერგეი|პროკოფიევი]]ს „სემიონ კოტკო“). კაც ზვამბაია, ხევისბერი ([[თაქთაქიშვილი ოთარ|ო. თაქთაქიშვილის]] „მთავარის მოტაცება“, „მინდია“). | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
მიმდინარე ცვლილება 14:49, 20 მაისი 2025 მდგომარეობით
ირაკლი შუშანია – (20 მაისი 1927, თბილისი, – 4 თებერვალი 1982, მოსკოვი, დაკრძალულია თბილისში), ქართველი მომღერალი (ბანი), საქართველოს სახალხო არტისტი (1972).
1958 დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ს. ინაშვილის კლ.). ამავე წლიდან იყო თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტი. შესანიშნავი ვოკალურ-სცენური მონაცემების წყალობით შექმნა დასამახსოვრებელი სახეები. აღსანიშნავია: ლეპორელო (მოცარტის „დონ ჯოვანი“), ტკაჩენკო (პროკოფიევის „სემიონ კოტკო“). კაც ზვამბაია, ხევისბერი (ო. თაქთაქიშვილის „მთავარის მოტაცება“, „მინდია“).
