წმინდა შუშანიკი
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „შუშანიკ დედოფალი“ გადაიტანა გვერდზე „წმინდა შუშანიკი“ გადამი...) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''წმ. შუშანიკ დედოფალი''' - წმ. შუშანიკი იყო სომეხთა [[სპასპეტი|სპასპეტის]] (მხედართმთავრის) ვარდან მამიკონიანის ასული, დედით [[ქართველები|ქართველი]] და ცოლი ქართლის [[პიტიახში|პიტიახშის]] ვარსქენისა. ვარსქენი ქრისტიანი იყო, მაგრამ სპარსეთში ყოფნისას შაჰის გულის მოსაგებად მიიღო ცეცხლთაყვანისმცემლობა და აღუთქვა შაჰს, რომ ცოლსა და შვილებსაც მოაქცევდა სპარსულ რჯულზე. შაჰმა მეორე ცოლად მისცა მას თავისი ასული და ქართლში გამოისტუმრა. როდესაც შუშანიკმა გაიგო ქმრის განდგომა ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, გაწყვიტა მასთან ცოლ-ქმრული კავშირი, ჩაიკეტა სასახლის ცალკე ოთახში, შეიტანა იქ | + | [[ფაილი:Shushanik dedofali.jpg|thumb|250პქ|წმ. შუშანიკ დედოფალი]] |
| + | '''წმ. შუშანიკ დედოფალი''' - წმ. შუშანიკი იყო სომეხთა [[სპასპეტი|სპასპეტის]] ([[მხედართმთავარი|მხედართმთავრის]]) ვარდან მამიკონიანის ასული, დედით [[ქართველები|ქართველი]] და ცოლი [[ქართლი|ქართლის]] [[პიტიახში|პიტიახშის]] ვარსქენისა. ვარსქენი ქრისტიანი იყო, მაგრამ სპარსეთში ყოფნისას შაჰის გულის მოსაგებად მიიღო ცეცხლთაყვანისმცემლობა და აღუთქვა შაჰს, რომ ცოლსა და შვილებსაც მოაქცევდა სპარსულ რჯულზე. შაჰმა მეორე ცოლად მისცა მას თავისი ასული და ქართლში გამოისტუმრა. როდესაც შუშანიკმა გაიგო ქმრის განდგომა ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, გაწყვიტა მასთან ცოლ-ქმრული კავშირი, ჩაიკეტა სასახლის ცალკე ოთახში, შეიტანა იქ „[[დავითნი]]“, „[[სახარება]]“ და სხვა საღმრთო წიგნები და მიენდო გულმხურვალე [[ლოცვა|ლოცვებს]]. | ||
| − | ქმარმა თავი შეურაცხყოფილად იგრძნო, რამდენჯერმე ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა მას და ციხეში ჩასვა, სადაც დედოფლის ნუგეშისმცემელი უფალთან და წმიდა წიგნებთან ერთად [[ეპისკოპოსი]], სულიერი მოძღვარი და [[დიაკონი]] იყვნენ, მაგრამ ვარსქენმა ყველა სცემა, ხოლო წმ. შუშანიკ დედოფალი თმებით ათრია ქვებზე და ისე მიიყვანა სასახლეში. იქაც უმოწყალოდ სცემა, თავგატეხილი და თვალგამოთხრილი ისევ საპყრობილეში ჩააგდებინა შებორკილი, საჭმლის მიცემაც აუკრძალა ყველას, მხოლოდ მის სულიერ მოძღვარს შეჰქონდა მალულად ცოტა საჭმელი, მაგრამ წმ. შუშანიკი იმაზეც კი უარს ამბობდა. ცრემლებს ვერ იკავებდა იაკობ ხუცესი, როცა მის ერთიანად ნაიარევ სხეულს ხედავდა. წმ. შუშანიკი ხუცესს აქეთ ამხნევებდა: ნუ სტირ, მამაო, არამედ გიხაროდენ, რომ შენი სულიერი შვილი უფალთან უფრო და უფრო ახლოს მიდისო. მატლები გაუჩნდა იარებში და მათი მოცილების ნებასაც არ აძლევდა ხუცესს. ყველა ტკივილსა და გაჭირვებას მართალი იობის მოთმინებით იტანდა. ამისათვის უფალმა ის დააჯილდოვა კურნების დიდი ნიჭით. | + | ქმარმა თავი შეურაცხყოფილად იგრძნო, რამდენჯერმე ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა მას და ციხეში ჩასვა, სადაც დედოფლის ნუგეშისმცემელი უფალთან და წმიდა წიგნებთან ერთად [[ეპისკოპოსი]], სულიერი მოძღვარი და [[დიაკონი]] იყვნენ, მაგრამ ვარსქენმა ყველა სცემა, ხოლო წმ. შუშანიკ დედოფალი თმებით ათრია ქვებზე და ისე მიიყვანა სასახლეში. იქაც უმოწყალოდ სცემა, თავგატეხილი და თვალგამოთხრილი ისევ საპყრობილეში ჩააგდებინა შებორკილი, საჭმლის მიცემაც აუკრძალა ყველას, მხოლოდ მის სულიერ მოძღვარს შეჰქონდა მალულად ცოტა საჭმელი, მაგრამ წმ. შუშანიკი იმაზეც კი უარს ამბობდა. ცრემლებს ვერ იკავებდა იაკობ ხუცესი, როცა მის ერთიანად ნაიარევ სხეულს ხედავდა. წმ. შუშანიკი ხუცესს აქეთ ამხნევებდა: ნუ სტირ, მამაო, არამედ გიხაროდენ, რომ შენი სულიერი შვილი უფალთან უფრო და უფრო ახლოს მიდისო. მატლები გაუჩნდა იარებში და მათი მოცილების ნებასაც არ აძლევდა ხუცესს. ყველა ტკივილსა და გაჭირვებას მართალი იობის მოთმინებით იტანდა. ამისათვის უფალმა ის დააჯილდოვა კურნების დიდი ნიჭით. [[ქრისტე]]ს რწმენით მასთან მისული ყველა სნეული, წმ. შუშანიკის ლოცვით იკურნებოდა. |
ციხეში წმ. შუშანიკმა დაჰყო ექვსი წელი და მეშვიდე წელს დიდი წამების და ტანჯვის შემდეგ გარდაიცვალა 458 წ. 28 აგვისტოს (ახ. სტილით 10 სექტემბერი). მისი ხსენების დღეა 28 აგვისტო. | ციხეში წმ. შუშანიკმა დაჰყო ექვსი წელი და მეშვიდე წელს დიდი წამების და ტანჯვის შემდეგ გარდაიცვალა 458 წ. 28 აგვისტოს (ახ. სტილით 10 სექტემბერი). მისი ხსენების დღეა 28 აგვისტო. | ||
| − | |||
| − | |||
== წყარო == | == წყარო == | ||
| − | + | [[ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის]] | |
| − | + | ||
[[კატეგორია:წმინდანები]] | [[კატეგორია:წმინდანები]] | ||
[[კატეგორია:მოწამეები]] | [[კატეგორია:მოწამეები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ჰაგიოგრაფიული ლიტერატურის პერსონაჟები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:07, 9 იანვარი 2024 მდგომარეობით
წმ. შუშანიკ დედოფალი - წმ. შუშანიკი იყო სომეხთა სპასპეტის (მხედართმთავრის) ვარდან მამიკონიანის ასული, დედით ქართველი და ცოლი ქართლის პიტიახშის ვარსქენისა. ვარსქენი ქრისტიანი იყო, მაგრამ სპარსეთში ყოფნისას შაჰის გულის მოსაგებად მიიღო ცეცხლთაყვანისმცემლობა და აღუთქვა შაჰს, რომ ცოლსა და შვილებსაც მოაქცევდა სპარსულ რჯულზე. შაჰმა მეორე ცოლად მისცა მას თავისი ასული და ქართლში გამოისტუმრა. როდესაც შუშანიკმა გაიგო ქმრის განდგომა ქრისტიანული სარწმუნოებისაგან, გაწყვიტა მასთან ცოლ-ქმრული კავშირი, ჩაიკეტა სასახლის ცალკე ოთახში, შეიტანა იქ „დავითნი“, „სახარება“ და სხვა საღმრთო წიგნები და მიენდო გულმხურვალე ლოცვებს.
ქმარმა თავი შეურაცხყოფილად იგრძნო, რამდენჯერმე ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა მას და ციხეში ჩასვა, სადაც დედოფლის ნუგეშისმცემელი უფალთან და წმიდა წიგნებთან ერთად ეპისკოპოსი, სულიერი მოძღვარი და დიაკონი იყვნენ, მაგრამ ვარსქენმა ყველა სცემა, ხოლო წმ. შუშანიკ დედოფალი თმებით ათრია ქვებზე და ისე მიიყვანა სასახლეში. იქაც უმოწყალოდ სცემა, თავგატეხილი და თვალგამოთხრილი ისევ საპყრობილეში ჩააგდებინა შებორკილი, საჭმლის მიცემაც აუკრძალა ყველას, მხოლოდ მის სულიერ მოძღვარს შეჰქონდა მალულად ცოტა საჭმელი, მაგრამ წმ. შუშანიკი იმაზეც კი უარს ამბობდა. ცრემლებს ვერ იკავებდა იაკობ ხუცესი, როცა მის ერთიანად ნაიარევ სხეულს ხედავდა. წმ. შუშანიკი ხუცესს აქეთ ამხნევებდა: ნუ სტირ, მამაო, არამედ გიხაროდენ, რომ შენი სულიერი შვილი უფალთან უფრო და უფრო ახლოს მიდისო. მატლები გაუჩნდა იარებში და მათი მოცილების ნებასაც არ აძლევდა ხუცესს. ყველა ტკივილსა და გაჭირვებას მართალი იობის მოთმინებით იტანდა. ამისათვის უფალმა ის დააჯილდოვა კურნების დიდი ნიჭით. ქრისტეს რწმენით მასთან მისული ყველა სნეული, წმ. შუშანიკის ლოცვით იკურნებოდა.
ციხეში წმ. შუშანიკმა დაჰყო ექვსი წელი და მეშვიდე წელს დიდი წამების და ტანჯვის შემდეგ გარდაიცვალა 458 წ. 28 აგვისტოს (ახ. სტილით 10 სექტემბერი). მისი ხსენების დღეა 28 აგვისტო.
