წარმართობა
(ახალი გვერდი: '''წარმართობა''' - თეოლოგიური თვალსაზრისით, სიტყვა „წარმართი“ ...) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 8 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| + | [[ფაილი:Warmartuli qalRmerti.jpg|thumb|250პქ|ნაყოფიერების ქალღმერთი. ძვ.წ. IX-VII, ბრინჯაო, ქუთაისის მუზეუმი]] | ||
'''წარმართობა''' - თეოლოგიური თვალსაზრისით, სიტყვა „წარმართი“ [[ძველი აღთქმა|ძველი აღთქმიდან]] მომდინარეობს. მას პირობითი მნიშვნელობა აქვს და გამოიყენება აღთქმის მქონეთა განსასხვავებლად იმათგან, ვინც ხსნის ხალხს არ განეკუთვნება (გოიმი). | '''წარმართობა''' - თეოლოგიური თვალსაზრისით, სიტყვა „წარმართი“ [[ძველი აღთქმა|ძველი აღთქმიდან]] მომდინარეობს. მას პირობითი მნიშვნელობა აქვს და გამოიყენება აღთქმის მქონეთა განსასხვავებლად იმათგან, ვინც ხსნის ხალხს არ განეკუთვნება (გოიმი). | ||
| − | ახალი აღთქმის თეოლოგიის თანახმად, წარმართებად ქრისტეს მორწმუნეთა (ხილული) საზოგადოების, ანუ [[ეკლესია|ეკლესიის]], გარეთ მყოფნი მიიჩნევიან. | + | [[ახალი აღთქმა|ახალი აღთქმის]] [[თეოლოგია|თეოლოგიის]] თანახმად, წარმართებად [[ქრისტე|ქრისტეს]] მორწმუნეთა (ხილული) საზოგადოების, ანუ [[ეკლესია|ეკლესიის]], გარეთ მყოფნი მიიჩნევიან. |
ეტიმოლოგიურად „წარმართი“ (pagano) მომდინარეობს ლათინური სიტყვიდან pagani, რომელიც სოფლის, ლათინურად pagus, მცხოვრებლებს აღნიშნავს. სოფლის მაცხოვრებელთა არასათანადო კულტურული განვითარების გამო მათმა აღმნიშვნელმა განსაზღვრებამ კულტურული ჩამორჩენილობისა და ზნეობრივი სიმდაბლის მნიშვნელობა შეიძინა. თანამედროვე ეპოქაში წარმართი „ველურის“ სინონიმად იქცა. | ეტიმოლოგიურად „წარმართი“ (pagano) მომდინარეობს ლათინური სიტყვიდან pagani, რომელიც სოფლის, ლათინურად pagus, მცხოვრებლებს აღნიშნავს. სოფლის მაცხოვრებელთა არასათანადო კულტურული განვითარების გამო მათმა აღმნიშვნელმა განსაზღვრებამ კულტურული ჩამორჩენილობისა და ზნეობრივი სიმდაბლის მნიშვნელობა შეიძინა. თანამედროვე ეპოქაში წარმართი „ველურის“ სინონიმად იქცა. | ||
| − | წარმართობა აბსოლუტურად უპირისპირდება მონოთეისტურ [[რელიგია|რელიგიებს]]. წარმართობა პრინციპულად მრავალღმერთიანობაა. [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული]] თვალსაზრისით, ეს მრავალღმერთიანობა მეორეული წარმოშობისაა. [[სამოთხე|სამოთხეში]] მყოფი [[ადამი]], ბუნებრივად, მონოთეისტი იყო, სხვა [[ღმერთი]] მისთვის, გარდა მისი გამჩენისა, არ არსებობდა. სამოთხიდან განდევნის შემდეგ ადამმა და მის კვალზე მისმა მოდგმამ დაკარგეს ერთი ღმერთის რწმენა, ღმერთი დანაწილდა ბუნებაში, ბუნების მოვლენებში, თუმცა ერთი ღმერთის წარმოდგენა სავსებით არ გამქრალა. ქრისტიანობის თვალსაზრისით, კაცობრიობის ისტორია ადამის განდევნიდან [[ძველი აღთქმა|ძველი აღთქმის]] მონოთეიზმამდე ერთი ჭეშმარიტი ღმერთის ძიების პროცესია. | + | წარმართობა აბსოლუტურად უპირისპირდება [[მონოთეიზმი|მონოთეისტურ]] [[რელიგია|რელიგიებს]]. წარმართობა პრინციპულად მრავალღმერთიანობაა. [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული]] თვალსაზრისით, ეს მრავალღმერთიანობა მეორეული წარმოშობისაა. [[სამოთხე|სამოთხეში]] მყოფი [[ადამი]], ბუნებრივად, მონოთეისტი იყო, სხვა [[ღმერთი]] მისთვის, გარდა მისი გამჩენისა, არ არსებობდა. სამოთხიდან განდევნის შემდეგ ადამმა და მის კვალზე მისმა მოდგმამ დაკარგეს ერთი ღმერთის რწმენა, ღმერთი დანაწილდა ბუნებაში, ბუნების მოვლენებში, თუმცა ერთი ღმერთის წარმოდგენა სავსებით არ გამქრალა. ქრისტიანობის თვალსაზრისით, კაცობრიობის ისტორია ადამის განდევნიდან [[ძველი აღთქმა|ძველი აღთქმის]] მონოთეიზმამდე ერთი ჭეშმარიტი ღმერთის ძიების პროცესია. |
| − | მრავალღმერთიანობის გარდა წარმართობისთვის დამახასიათებელია ქალღმერთის [[კულტი]], რომელსაც ხანგრძლივი წარსული აქვს, მისი ფესვები უხსოვარ დროში იკარგება. არც ერთი წარმართული რელიგიური სისტემა მის გარეშე არ არსებულა. ამას უამრავი არქეოლოგიური ძეგლი მოწმობს, მათ შორის, ქალისა და მამაკაცის ფიგურები მკვეთრად გამოხატული გენიტალიებით მიუთითებს ნაყოფიერების კულტის წამყვან ადგილზე ძველ რელიგიებში, რამაც დიდხანს გასტანა და აქაიქ დღესაც შეიძლება დადასტურდეს. ჩვენში ლაპარაკობენ ფალოსის | + | მრავალღმერთიანობის გარდა წარმართობისთვის დამახასიათებელია ქალღმერთის [[კულტი]], რომელსაც ხანგრძლივი წარსული აქვს, მისი ფესვები უხსოვარ დროში იკარგება. არც ერთი წარმართული რელიგიური სისტემა მის გარეშე არ არსებულა. ამას უამრავი არქეოლოგიური ძეგლი მოწმობს, მათ შორის, ქალისა და მამაკაცის ფიგურები მკვეთრად გამოხატული გენიტალიებით მიუთითებს ნაყოფიერების კულტის წამყვან ადგილზე ძველ რელიგიებში, რამაც დიდხანს გასტანა და აქაიქ დღესაც შეიძლება დადასტურდეს. ჩვენში ლაპარაკობენ [[ფალოსის კულტი]]ს არსებობაზე იმ გამოსახულებების საფუძველზე, რომლებიც საქართველოს სხვადასხვა კუთხეშია შემორჩენილი. |
| − | |||
| − | |||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | + | * პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; | |
| + | * [[რელიგიები საქართველოში]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:რელიგიური ტერმინები]] |
[[კატეგორია:წარმართობა]] | [[კატეგორია:წარმართობა]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 21:08, 19 ივნისი 2023 მდგომარეობით
წარმართობა - თეოლოგიური თვალსაზრისით, სიტყვა „წარმართი“ ძველი აღთქმიდან მომდინარეობს. მას პირობითი მნიშვნელობა აქვს და გამოიყენება აღთქმის მქონეთა განსასხვავებლად იმათგან, ვინც ხსნის ხალხს არ განეკუთვნება (გოიმი).
ახალი აღთქმის თეოლოგიის თანახმად, წარმართებად ქრისტეს მორწმუნეთა (ხილული) საზოგადოების, ანუ ეკლესიის, გარეთ მყოფნი მიიჩნევიან.
ეტიმოლოგიურად „წარმართი“ (pagano) მომდინარეობს ლათინური სიტყვიდან pagani, რომელიც სოფლის, ლათინურად pagus, მცხოვრებლებს აღნიშნავს. სოფლის მაცხოვრებელთა არასათანადო კულტურული განვითარების გამო მათმა აღმნიშვნელმა განსაზღვრებამ კულტურული ჩამორჩენილობისა და ზნეობრივი სიმდაბლის მნიშვნელობა შეიძინა. თანამედროვე ეპოქაში წარმართი „ველურის“ სინონიმად იქცა.
წარმართობა აბსოლუტურად უპირისპირდება მონოთეისტურ რელიგიებს. წარმართობა პრინციპულად მრავალღმერთიანობაა. ქრისტიანული თვალსაზრისით, ეს მრავალღმერთიანობა მეორეული წარმოშობისაა. სამოთხეში მყოფი ადამი, ბუნებრივად, მონოთეისტი იყო, სხვა ღმერთი მისთვის, გარდა მისი გამჩენისა, არ არსებობდა. სამოთხიდან განდევნის შემდეგ ადამმა და მის კვალზე მისმა მოდგმამ დაკარგეს ერთი ღმერთის რწმენა, ღმერთი დანაწილდა ბუნებაში, ბუნების მოვლენებში, თუმცა ერთი ღმერთის წარმოდგენა სავსებით არ გამქრალა. ქრისტიანობის თვალსაზრისით, კაცობრიობის ისტორია ადამის განდევნიდან ძველი აღთქმის მონოთეიზმამდე ერთი ჭეშმარიტი ღმერთის ძიების პროცესია.
მრავალღმერთიანობის გარდა წარმართობისთვის დამახასიათებელია ქალღმერთის კულტი, რომელსაც ხანგრძლივი წარსული აქვს, მისი ფესვები უხსოვარ დროში იკარგება. არც ერთი წარმართული რელიგიური სისტემა მის გარეშე არ არსებულა. ამას უამრავი არქეოლოგიური ძეგლი მოწმობს, მათ შორის, ქალისა და მამაკაცის ფიგურები მკვეთრად გამოხატული გენიტალიებით მიუთითებს ნაყოფიერების კულტის წამყვან ადგილზე ძველ რელიგიებში, რამაც დიდხანს გასტანა და აქაიქ დღესაც შეიძლება დადასტურდეს. ჩვენში ლაპარაკობენ ფალოსის კულტის არსებობაზე იმ გამოსახულებების საფუძველზე, რომლებიც საქართველოს სხვადასხვა კუთხეშია შემორჩენილი.
[რედაქტირება] წყარო
- პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო;
- რელიგიები საქართველოში
