ფარსმან II
Labashidze (განხილვა | წვლილი) |
|||
| (2 მომხმარებლების 8 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Farsman meore.jpg|thumb| | + | [[ფაილი:Farsman meore.jpg|thumb|150პქ|ფარსმან II]] |
| − | '''ფარსმან II''' - ქართლის (იბერიის) მეფე ახ.წ. 30–50-იან წლებში | + | '''ფარსმან II ქველი''' - ქართლის (იბერიის) მეფე ახ.წ. 30–50-იან წლებში. ფარსმანი ალანებისა და ჩრდილოეთ სხვა ტომთა დახმარებით ყოველგვარი შენიღბვის გარეშე ებრძოდა რომს და ცდილობდა მის განდევნას კოლხეთიდან და სხვა მეზობელი ადგილებიდან. |
| + | იმპერატორ ადრიანეს (117-138) ბიოგრაფი დეტალურად აღწერს ქართლთან რომის დაძაბულ ურთიერთობას. მისი მონათხრობიდან ჩანს, რომ მეფე ფარსმან II საკმაოდ ძლიერი იყო და იგი რომისაგან გარკვეულ დათმობებსაც კი ღებულობდა. | ||
| + | იმპერატორ ანტონიუს პიუსის (138-161 წწ.) დროს კი ურთიერთობა რომსა და ქართლს შორის გაუმჯობესდა. ფარსმან II ჩავიდა რომში, სადაც მას დიდი შეხვედრა მოუწყვეს და პატივისცემის ნიშნად ცენტრალურ მოედანზე დადგეს ცხენოსანი ფარსმანის [[ქანდაკება]]. დიონ კასიოსის აზრით, ურთიერთობის გაუმჯობესების მიზეზი იყო იმპერატორის მიერ იბერიის შორს გაწეული საზღვრების ცნობა. | ||
| + | ქართული მატიანეების მიხედვით ფარსმან ქველს თანამეფე ჰყავდა. [[მოქცევაჲ ქართლისაჲ]] ამ თანამეფეს იცნობს ფარსმან ავაზის სახელით, ლეონტი მროველი კი მირდატის. | ||
| + | ჩრდილო [[კავკასია|კავკასიის]] ტომების დახმარებით იბრძოდა [[ამიერკავკასია|ამიერკავკასიაში]] ქართლის ჰეგემონობის დასამყარებლად, რასაც მოჰყვა ურთიერთობის გამწვავება რომის იმპერიასთან. მდგომარეობა გაუმჯობესდა [[რომი|რომში]] იმპერატორ ანტონიუს პიუსის (138–161) მმართველობის დროს, რომელმაც დააკმაყოფილა ფარსმან II-ის ტერიტორიული პრეტენზიები. | ||
| − | + | == წყარო == | |
| − | + | [[საქართველოს მეფეები]] | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | ==წყარო== | + | |
| − | + | ||
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | [[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | ||
[[კატეგორია:ქართლის მეფეები]] | [[კატეგორია:ქართლის მეფეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 17:00, 9 ივნისი 2024 მდგომარეობით
ფარსმან II ქველი - ქართლის (იბერიის) მეფე ახ.წ. 30–50-იან წლებში. ფარსმანი ალანებისა და ჩრდილოეთ სხვა ტომთა დახმარებით ყოველგვარი შენიღბვის გარეშე ებრძოდა რომს და ცდილობდა მის განდევნას კოლხეთიდან და სხვა მეზობელი ადგილებიდან.
იმპერატორ ადრიანეს (117-138) ბიოგრაფი დეტალურად აღწერს ქართლთან რომის დაძაბულ ურთიერთობას. მისი მონათხრობიდან ჩანს, რომ მეფე ფარსმან II საკმაოდ ძლიერი იყო და იგი რომისაგან გარკვეულ დათმობებსაც კი ღებულობდა.
იმპერატორ ანტონიუს პიუსის (138-161 წწ.) დროს კი ურთიერთობა რომსა და ქართლს შორის გაუმჯობესდა. ფარსმან II ჩავიდა რომში, სადაც მას დიდი შეხვედრა მოუწყვეს და პატივისცემის ნიშნად ცენტრალურ მოედანზე დადგეს ცხენოსანი ფარსმანის ქანდაკება. დიონ კასიოსის აზრით, ურთიერთობის გაუმჯობესების მიზეზი იყო იმპერატორის მიერ იბერიის შორს გაწეული საზღვრების ცნობა.
ქართული მატიანეების მიხედვით ფარსმან ქველს თანამეფე ჰყავდა. მოქცევაჲ ქართლისაჲ ამ თანამეფეს იცნობს ფარსმან ავაზის სახელით, ლეონტი მროველი კი მირდატის.
ჩრდილო კავკასიის ტომების დახმარებით იბრძოდა ამიერკავკასიაში ქართლის ჰეგემონობის დასამყარებლად, რასაც მოჰყვა ურთიერთობის გამწვავება რომის იმპერიასთან. მდგომარეობა გაუმჯობესდა რომში იმპერატორ ანტონიუს პიუსის (138–161) მმართველობის დროს, რომელმაც დააკმაყოფილა ფარსმან II-ის ტერიტორიული პრეტენზიები.
