პონტიფექსები
ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
არსებობდა ქურუმთა კოლეგია, რომელიც წარმართავდა მთელი რომაული იმპერიის რელიგიურ ცხოვრებას, მეთვალყურეობდა ყოველნაირ ღვთისმსახურებას და ამოწმებდა ქურუმთა საქმიანობას. | არსებობდა ქურუმთა კოლეგია, რომელიც წარმართავდა მთელი რომაული იმპერიის რელიგიურ ცხოვრებას, მეთვალყურეობდა ყოველნაირ ღვთისმსახურებას და ამოწმებდა ქურუმთა საქმიანობას. | ||
− | ტრადიცია ამ კოლეგიის დაწესებას მიაწერს ნუმა პომპილიუსს. | + | ტრადიცია ამ კოლეგიის დაწესებას მიაწერს [[ნუმა პომპილიუსი|ნუმა პომპილიუსს]]. |
თავდაპირველად კოლეგია ოთხი წევრისაგან შედგებოდა და მის სათავეში იდგა დიადი პონტიფექსი „pontifex maximus“. ძვ.წ. 300 წლიდან კოლეგიას კიდევ ოთხი წევრი შეემატა. დიქტატორმა სულამ პონტიფექსთა რაოდენობა თხუთმეტამდე გაზარდა. | თავდაპირველად კოლეგია ოთხი წევრისაგან შედგებოდა და მის სათავეში იდგა დიადი პონტიფექსი „pontifex maximus“. ძვ.წ. 300 წლიდან კოლეგიას კიდევ ოთხი წევრი შეემატა. დიქტატორმა სულამ პონტიფექსთა რაოდენობა თხუთმეტამდე გაზარდა. | ||
იმპერიის ეპოქიდან მოყოლებული, იმპერატორი, რომელიც იმავდროულად „დიადი პონტიფექსიც“ იყო, თავისი სურვილისამებრ ცვლიდა კოლეგიის წევრთა რაოდენობას. არსებობდნენ რიგითი პონტიფექსებიც, რომლებსაც თანაშემწეთა და გადამწერთა ფუნქციაც ეკისრებოდათ. | იმპერიის ეპოქიდან მოყოლებული, იმპერატორი, რომელიც იმავდროულად „დიადი პონტიფექსიც“ იყო, თავისი სურვილისამებრ ცვლიდა კოლეგიის წევრთა რაოდენობას. არსებობდნენ რიგითი პონტიფექსებიც, რომლებსაც თანაშემწეთა და გადამწერთა ფუნქციაც ეკისრებოდათ. |
13:59, 27 მარტი 2017-ის ვერსია
პონტიფექსები – „pontifex“ ლათინური სიტყვაა და ნიშნავს „ქურუმს“. რომში არსებობდა ქურუმთა კოლეგია, რომელიც წარმართავდა მთელი რომაული იმპერიის რელიგიურ ცხოვრებას, მეთვალყურეობდა ყოველნაირ ღვთისმსახურებას და ამოწმებდა ქურუმთა საქმიანობას.
ტრადიცია ამ კოლეგიის დაწესებას მიაწერს ნუმა პომპილიუსს. თავდაპირველად კოლეგია ოთხი წევრისაგან შედგებოდა და მის სათავეში იდგა დიადი პონტიფექსი „pontifex maximus“. ძვ.წ. 300 წლიდან კოლეგიას კიდევ ოთხი წევრი შეემატა. დიქტატორმა სულამ პონტიფექსთა რაოდენობა თხუთმეტამდე გაზარდა. იმპერიის ეპოქიდან მოყოლებული, იმპერატორი, რომელიც იმავდროულად „დიადი პონტიფექსიც“ იყო, თავისი სურვილისამებრ ცვლიდა კოლეგიის წევრთა რაოდენობას. არსებობდნენ რიგითი პონტიფექსებიც, რომლებსაც თანაშემწეთა და გადამწერთა ფუნქციაც ეკისრებოდათ.
პონტიფექსთა საქმიანობას თვალს ადევნებდა სენატი და სახალხო კრება.