სიმბოლო
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''სიმბოლო''' − (''ბერძნ''. symbolon ნიშანი) | + | '''სიმბოლო''' − (''ბერძნ''. symbolon ნიშანი) პირობითი ნიშანი (საგანი ან მოქმედება). რომელიც რაიმე ცნებას, იდეას გამოხატავს. სიმბოლო ხშირად ღრმა განზოგადების მომცველი მხატვრული წარმოსახვის შედეგია. |
| − | + | სილამაზის, სრულყოფილებისა და კეთილსურნელების გამო, ვარდი [[სამოთხე|სამოთხის]] ყვავილად არის მიჩნეული. [[ქრისტიანობა|ქრისტიანულ]] სიმბოლიკაში თეთრი ვარდი განასახიერებს უმანკოებას, სიწმინდეს, უბიწოებას, ქალწულ მარიამს. წითელი ვარდი გულმოწყალებისა და მოწამეობის სიმბოლოა, იგი [[ქრისტე]]ს სისხლის წვეთებიდან აღმოცენდა. ვარდების ყვავილწნული ზეციური ნეტარების, ციური ვარდის, ღვთისმშობლის სიმბოლოა. ვარდის ეს სიმბოლური მნიშვნელობები ქრისტიანობის პირველ წლებში შემოვიდა ხმარებაში. წმინდა ამბროსი მოგვითხრობს იმის შესახებ, თუ როგორ გაუჩნდა ვარდს ეკლები. ვიდრე ვარდი ამქვეყნიური მცენარე გახდებოდა, იგი სამოთხის ბაღში ხარობდა და მას ეკლები არ ჰქონდა. მხოლოდ [[ადამი|ადამისა]] და ევას დაცემის შემდეგ გაუჩნდა ვარდს ეკლები, რათა კაცობრიობისთვის შეეხსენებინა პირველი ადამიანების მიერ ჩადენილი ცოდვა და მათი სამოთხიდან განდევნა, თუმცა, ვარდის სურნელი კვლავ აღუძრავს ადამიანებს სამოთხეში განცხრომით ცხოვრების მოგონებას. შესაძლოა, ამ [[ლეგენდა|ლეგენდის]] გავლენით უწოდებენ მარიამ ღვთისმშობელს „უეკლო ვარდს“, ვინაიდან, ტრადიციის მიხედვით, მარიამი უცოდველია და მას არ ეხება პირველი ადამიანების მიერ ჩადენილი ცოდვა. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
| − | * | + | *[[ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი II]] |
*სიმბოლოები ქრისტიანულ ხელოვნებაში | *სიმბოლოები ქრისტიანულ ხელოვნებაში | ||
| − | + | ||
[[კატეგორია:პირობითი ნიშნები ]] | [[კატეგორია:პირობითი ნიშნები ]] | ||
23:57, 25 სექტემბერი 2023-ის ვერსია
სიმბოლო − (ბერძნ. symbolon ნიშანი) პირობითი ნიშანი (საგანი ან მოქმედება). რომელიც რაიმე ცნებას, იდეას გამოხატავს. სიმბოლო ხშირად ღრმა განზოგადების მომცველი მხატვრული წარმოსახვის შედეგია.
სილამაზის, სრულყოფილებისა და კეთილსურნელების გამო, ვარდი სამოთხის ყვავილად არის მიჩნეული. ქრისტიანულ სიმბოლიკაში თეთრი ვარდი განასახიერებს უმანკოებას, სიწმინდეს, უბიწოებას, ქალწულ მარიამს. წითელი ვარდი გულმოწყალებისა და მოწამეობის სიმბოლოა, იგი ქრისტეს სისხლის წვეთებიდან აღმოცენდა. ვარდების ყვავილწნული ზეციური ნეტარების, ციური ვარდის, ღვთისმშობლის სიმბოლოა. ვარდის ეს სიმბოლური მნიშვნელობები ქრისტიანობის პირველ წლებში შემოვიდა ხმარებაში. წმინდა ამბროსი მოგვითხრობს იმის შესახებ, თუ როგორ გაუჩნდა ვარდს ეკლები. ვიდრე ვარდი ამქვეყნიური მცენარე გახდებოდა, იგი სამოთხის ბაღში ხარობდა და მას ეკლები არ ჰქონდა. მხოლოდ ადამისა და ევას დაცემის შემდეგ გაუჩნდა ვარდს ეკლები, რათა კაცობრიობისთვის შეეხსენებინა პირველი ადამიანების მიერ ჩადენილი ცოდვა და მათი სამოთხიდან განდევნა, თუმცა, ვარდის სურნელი კვლავ აღუძრავს ადამიანებს სამოთხეში განცხრომით ცხოვრების მოგონებას. შესაძლოა, ამ ლეგენდის გავლენით უწოდებენ მარიამ ღვთისმშობელს „უეკლო ვარდს“, ვინაიდან, ტრადიციის მიხედვით, მარიამი უცოდველია და მას არ ეხება პირველი ადამიანების მიერ ჩადენილი ცოდვა.
წყარო
- ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი II
- სიმბოლოები ქრისტიანულ ხელოვნებაში
