სადამ ჰუსეინი
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ჰუსეინი სადამ“ გადაიტანა გვერდზე „სადამ ჰუსეინი“ გადამისამარ...) |
|||
| ხაზი 16: | ხაზი 16: | ||
1979-დან – ერაყის პრეზიდენტი;<br /> | 1979-დან – ერაყის პრეზიდენტი;<br /> | ||
1994-დან – პრემიერ-მინისტრი; <br /> | 1994-დან – პრემიერ-მინისტრი; <br /> | ||
| − | 1980 ერაყის შეიარაღებული ჯარები ირანში შეიჭრა, ირან-ერაყისდმი 1980-88-მდე მიმდინარეობდა. ერაყმა 1990 დაიპყრო ქუვეითი, მაგრამ 1991 გაეროს სამშვილობო ძალებშა გენერალ ნორმან შვარცკოფის მეთაურობით აიძულა, რომ ერაყის ჯარებს | + | 1980 ერაყის შეიარაღებული ჯარები ირანში შეიჭრა, ირან-ერაყისდმი 1980-88-მდე მიმდინარეობდა. ერაყმა 1990 დაიპყრო [[ქუვეითი]], მაგრამ 1991 გაეროს სამშვილობო ძალებშა გენერალ ნორმან შვარცკოფის მეთაურობით აიძულა, რომ ერაყის ჯარებს |
დაეტოვებინა ქუვეითი. | დაეტოვებინა ქუვეითი. | ||
16:24, 22 ივლისი 2024-ის ვერსია
ჰუსეინი სადამ – (დ. 28 აპრილი, 1937, ელ-აუჯა, ერაყი – გ. 30 დეკემბერი, 2006, ბაღდადი, ერაყი), ერაყის სახელმწიფო და სამხედრო მოღვაწე, გენერალი, ერაყის პრეზიდენტი (1979-2003).
განათლება მიიღო კაიროსა და ბაღდადის უნივერსიტეტებში;
1957 არაბთა ბაასის სოციალისტური პარტიის წევრი;
გენერალ აბდ ალ-ქარიმ კასიმის მოკვლის მცდელობის გამო მიესაჯა სიკვდილით დასჯა;
1962 – ბაასის სოციალისტური პარტიის კაიროს განყოფილების ხელმძღვანელობის წევრი;
1963 ბრუნდება ერაყში რევოლუციის შემდეგ;
1963 პარტიის მმართველობის გადატრიალების შედეგად – მისი რეგიონული ხელმძდღეანელობის წევრი;
1964 დაპატიმრებულ იქნა აბდ ალ-სალამ არეფის ხელისუფლების ჩამოგდების გეგმის შემუშავებისათვის;
1965 ირჩევენ პარტიის ხელმძღვანელობის წეერად პარტიის მე-8 ეროვნულ კონგრესზე,
1966-79 – პარტიის რეგიონული ხელმძღვანელობის მდივნის მოადგილე;
1979-დან – პარტიის მდივანი;
1%68-– იელისის რევოლუციის აქტიური წეერი;
1968-69– რევოლეციის ხელმძღვანელთა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე. ხოლო 1969-79 – მისი თავმჯდომარე;
1979-დან – ერაყის პრეზიდენტი;
1994-დან – პრემიერ-მინისტრი;
1980 ერაყის შეიარაღებული ჯარები ირანში შეიჭრა, ირან-ერაყისდმი 1980-88-მდე მიმდინარეობდა. ერაყმა 1990 დაიპყრო ქუვეითი, მაგრამ 1991 გაეროს სამშვილობო ძალებშა გენერალ ნორმან შვარცკოფის მეთაურობით აიძულა, რომ ერაყის ჯარებს
დაეტოვებინა ქუვეითი.
