არაბთა გაერთიანებული საამიროები
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Arabetis gaerTianebuli saemiroebis drosha.png|thumb|250პქ|არაბეთის გაერთიანებული საამიროების დროშა]] | [[ფაილი:Arabetis gaerTianebuli saemiroebis drosha.png|thumb|250პქ|არაბეთის გაერთიანებული საამიროების დროშა]] | ||
− | '''არაბთა გაერთიანებული საამიროები''' – სახელმწიფო არაბეთის ნახევარკუძულის აღმოსავლეთ სანაპიროზე. დასავლეთით ესაზღვრება [[კატარი]], სამხრეთით და სამხრეთ-დასავლეთით – საუდის არაბეთი, ჩრდილო-აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით – ომანი, ჩრდილო-დასავლეთით და ჩრდილო-აღმოსავლეთით – სპარსეთის და ომანის ყურეები. | + | '''არაბთა გაერთიანებული საამიროები''' – [[სახელმწიფო]] არაბეთის ნახევარკუძულის აღმოსავლეთ სანაპიროზე. დასავლეთით ესაზღვრება [[კატარი]], სამხრეთით და სამხრეთ-დასავლეთით – [[საუდის არაბეთი]], ჩრდილო-აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით – [[ომანი]], ჩრდილო-დასავლეთით და ჩრდილო-აღმოსავლეთით – სპარსეთის და ომანის ყურეები. |
'''ფართობი''' – 83,6 ათ. კმ<sup>2</sup>. მოსახლეობა შეადგენს 4,7 მლნ. კაცს (2012). მოსახლეობის 90% არაბია, დანარჩენი – სხვა არაბული სახელმწიფოებიდან, [[ინდოეთი|ინდოეთიდან]], პაკისტანიდან. | '''ფართობი''' – 83,6 ათ. კმ<sup>2</sup>. მოსახლეობა შეადგენს 4,7 მლნ. კაცს (2012). მოსახლეობის 90% არაბია, დანარჩენი – სხვა არაბული სახელმწიფოებიდან, [[ინდოეთი|ინდოეთიდან]], პაკისტანიდან. | ||
ხაზი 11: | ხაზი 11: | ||
უმ-ელ-კაივანი, ელ-ფუჯაირა და შარჯა. | უმ-ელ-კაივანი, ელ-ფუჯაირა და შარჯა. | ||
− | + | სახელმწიფო ხელისუფლების უმაღლესი ორგანოა ფედერაციის უმაღლესი საბჭო, სახელმწიფოს მეთაური – პრეზიდენტი. სათათბირო ორგანო – ეროვნული საბჭო (პარლამენტი). აღმასრულებელი ხელისუფლება''' – მინისტრთა საბჭო (მთავრობა). დამოუკიდებელი სახელმწიფოა 1917 წლის 2 დეკემბრიდან. ქვეყანა გამოირჩევა ცხოვრების მაღალი დონით. ეკონომიკის საფუძველია ნავთობისა და ბუნებრივი აირის მოპოვება. | |
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | დამოუკიდებელი სახელმწიფოა 1917 წლის 2 დეკემბრიდან. ქვეყანა გამოირჩევა ცხოვრების მაღალი დონით. ეკონომიკის საფუძველია ნავთობისა და ბუნებრივი აირის მოპოვება. | + | |
'''ძირითადი საზღვაო პორტებია:''' ჯაბელ-ალი, ჯანელ-დხანი, ფახლტი, დუბაი, რუვაისი, მინასაკრი. | '''ძირითადი საზღვაო პორტებია:''' ჯაბელ-ალი, ჯანელ-დხანი, ფახლტი, დუბაი, რუვაისი, მინასაკრი. | ||
ხაზი 23: | ხაზი 17: | ||
აქვს 6 საერთაშორისო აეროპორტი, მათგან ძირითადებია: აბუ-დაბი, დუბაი, რასელ-ხაიმა. | აქვს 6 საერთაშორისო აეროპორტი, მათგან ძირითადებია: აბუ-დაბი, დუბაი, რასელ-ხაიმა. | ||
− | შეიარაღებული ძალების საერთო რაოდენობა შეადგენს 56 ათ. კაცს (2012). სახმელეთო ჯარები 49 ათ., სამხედრო-საჰაერო 4,5 ათ. და სამხედრო-საზღვაო ძალები 2,5 ათ. კაცი. დაკომპლექტება ხორციელდება კონტრაქტით (დაქირავებით). | + | [[შეიარაღებული ძალები|შეიარაღებული ძალების]] საერთო რაოდენობა შეადგენს 56 ათ. კაცს (2012). [[სახმელეთო ჯარები]] 49 ათ., სამხედრო-საჰაერო 4,5 ათ. და [[სამხედრო-საზღვაო ძალები]] 2,5 ათ. კაცი. დაკომპლექტება ხორციელდება კონტრაქტით (დაქირავებით). |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
− | ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
[[კატეგორია:სახელმწიფოები]] | [[კატეგორია:სახელმწიფოები]] | ||
[[კატეგორია:სახელმწიფოები არაბეთის ნახევარკუნძულზე]] | [[კატეგორია:სახელმწიფოები არაბეთის ნახევარკუნძულზე]] |
11:20, 21 მაისი 2018-ის ვერსია
არაბთა გაერთიანებული საამიროები – სახელმწიფო არაბეთის ნახევარკუძულის აღმოსავლეთ სანაპიროზე. დასავლეთით ესაზღვრება კატარი, სამხრეთით და სამხრეთ-დასავლეთით – საუდის არაბეთი, ჩრდილო-აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით – ომანი, ჩრდილო-დასავლეთით და ჩრდილო-აღმოსავლეთით – სპარსეთის და ომანის ყურეები.
ფართობი – 83,6 ათ. კმ2. მოსახლეობა შეადგენს 4,7 მლნ. კაცს (2012). მოსახლეობის 90% არაბია, დანარჩენი – სხვა არაბული სახელმწიფოებიდან, ინდოეთიდან, პაკისტანიდან.
სახელმწიფო ენა – არაბული.
დედაქალაქი – ქ. აბუ-დაბი.
არაბთა გაერთიანებული საამიროები ფედერაციული სახელმწიფოა, შედგება 7 ემირატისაგან (სათავადოსგან): აბუ-დაბი, ანჯმანი, დუბაი, რას-ელჰაიმა, უმ-ელ-კაივანი, ელ-ფუჯაირა და შარჯა.
სახელმწიფო ხელისუფლების უმაღლესი ორგანოა ფედერაციის უმაღლესი საბჭო, სახელმწიფოს მეთაური – პრეზიდენტი. სათათბირო ორგანო – ეროვნული საბჭო (პარლამენტი). აღმასრულებელი ხელისუფლება – მინისტრთა საბჭო (მთავრობა). დამოუკიდებელი სახელმწიფოა 1917 წლის 2 დეკემბრიდან. ქვეყანა გამოირჩევა ცხოვრების მაღალი დონით. ეკონომიკის საფუძველია ნავთობისა და ბუნებრივი აირის მოპოვება.
ძირითადი საზღვაო პორტებია: ჯაბელ-ალი, ჯანელ-დხანი, ფახლტი, დუბაი, რუვაისი, მინასაკრი.
აქვს 6 საერთაშორისო აეროპორტი, მათგან ძირითადებია: აბუ-დაბი, დუბაი, რასელ-ხაიმა.
შეიარაღებული ძალების საერთო რაოდენობა შეადგენს 56 ათ. კაცს (2012). სახმელეთო ჯარები 49 ათ., სამხედრო-საჰაერო 4,5 ათ. და სამხედრო-საზღვაო ძალები 2,5 ათ. კაცი. დაკომპლექტება ხორციელდება კონტრაქტით (დაქირავებით).