იოსებ ტფილელი
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ტფილელი იოსებ“ გადაიტანა გვერდზე „იოსებ ტფილელი“ გადამისამარ...) |
|||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''იოსებ ტფილელი''' – (1620 – 1688) ქართველი საეკლასიო მოღვაწე, პოეტი, თბილისის [[მიტროპოლიტი]]. აქტიურად მონაწილეობდა ქვეყნის საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, იბრძოდა ცენტრალური ხელისუფლების განსამტკიცებლად. დაიღუპა როგორც [[გიორგი XI]]-ის მომხრე განდგომილ [[არაგვის ერისთავი|არაგვის ერისთავთან]] [[ბრძოლა|ბრძოლაში]]. მის პოეტურ მემკვიდრეობაში განსაკუთრებული ადგილი უკავია ქართული პატრიოტული ეპოსის თვალსაჩინო ძეგლს – პოემა „დიდმოურავიანს” (1681- 1687). მან ხოტბა შეასხა დიდ მოურავს [[გიორგი სააკაძე]]ს; ამავე დროს გამოკვეთა საზოგადოებრივი აზრი საქვეყნო გასაჭირზე. ერის ტკივილი და საწუხარი საზოგადოებრივ სამსჯავროზე გამოიტანა. „დიდმოურავიანი” მნიშვნელოვანი ისტორიული წყაროცაა. იოსებ თბილელს ეკუთვნის, აგრეთვე, სასულიერო შინაარსის თხზულებები: „ცხოვრება და მოქალაქეობა ალექსი კაცისა ღმრთისა”, „წმინდანთა კრებათათვის”, „ქება და წამება წმიდისა მარინასი, თქმული შაირად”; აგრეთვე „ანბათქება”. იგი „ვეფხისტყაოსნის” ერთ-ერთი გამგრძელებელია (დაურთო 67 სტროფი). მის სახელთანაა დაკავშირებული თბილისის სიონის ბიბლიოთეკის დაარსება, რომლისთვისაც იოსებ თბილელს მრავალი ხელნაწერი წიგნი შეუძენია. | + | '''იოსებ ტფილელი''' – (1620 – 1688) [[ქართველები|ქართველი]] საეკლასიო მოღვაწე, პოეტი, თბილისის [[მიტროპოლიტი]]. აქტიურად მონაწილეობდა ქვეყნის საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, იბრძოდა ცენტრალური ხელისუფლების განსამტკიცებლად. დაიღუპა როგორც [[გიორგი XI]]-ის მომხრე განდგომილ [[არაგვის ერისთავი|არაგვის ერისთავთან]] [[ბრძოლა|ბრძოლაში]]. მის პოეტურ მემკვიდრეობაში განსაკუთრებული ადგილი უკავია ქართული პატრიოტული ეპოსის თვალსაჩინო ძეგლს – პოემა „დიდმოურავიანს” (1681- 1687). მან ხოტბა შეასხა დიდ მოურავს [[გიორგი სააკაძე]]ს; ამავე დროს გამოკვეთა საზოგადოებრივი აზრი საქვეყნო გასაჭირზე. ერის ტკივილი და საწუხარი საზოგადოებრივ სამსჯავროზე გამოიტანა. „დიდმოურავიანი” მნიშვნელოვანი ისტორიული წყაროცაა. იოსებ თბილელს ეკუთვნის, აგრეთვე, სასულიერო შინაარსის თხზულებები: „ცხოვრება და მოქალაქეობა ალექსი კაცისა ღმრთისა”, „წმინდანთა კრებათათვის”, „ქება და წამება წმიდისა მარინასი, თქმული შაირად”; აგრეთვე „ანბათქება”. იგი „ვეფხისტყაოსნის” ერთ-ერთი გამგრძელებელია (დაურთო 67 სტროფი). მის სახელთანაა დაკავშირებული თბილისის სიონის ბიბლიოთეკის დაარსება, რომლისთვისაც იოსებ თბილელს მრავალი ხელნაწერი წიგნი შეუძენია. |
==წყარო== | ==წყარო== |
00:11, 10 მარტი 2022-ის ვერსია
იოსებ ტფილელი – (1620 – 1688) ქართველი საეკლასიო მოღვაწე, პოეტი, თბილისის მიტროპოლიტი. აქტიურად მონაწილეობდა ქვეყნის საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, იბრძოდა ცენტრალური ხელისუფლების განსამტკიცებლად. დაიღუპა როგორც გიორგი XI-ის მომხრე განდგომილ არაგვის ერისთავთან ბრძოლაში. მის პოეტურ მემკვიდრეობაში განსაკუთრებული ადგილი უკავია ქართული პატრიოტული ეპოსის თვალსაჩინო ძეგლს – პოემა „დიდმოურავიანს” (1681- 1687). მან ხოტბა შეასხა დიდ მოურავს გიორგი სააკაძეს; ამავე დროს გამოკვეთა საზოგადოებრივი აზრი საქვეყნო გასაჭირზე. ერის ტკივილი და საწუხარი საზოგადოებრივ სამსჯავროზე გამოიტანა. „დიდმოურავიანი” მნიშვნელოვანი ისტორიული წყაროცაა. იოსებ თბილელს ეკუთვნის, აგრეთვე, სასულიერო შინაარსის თხზულებები: „ცხოვრება და მოქალაქეობა ალექსი კაცისა ღმრთისა”, „წმინდანთა კრებათათვის”, „ქება და წამება წმიდისა მარინასი, თქმული შაირად”; აგრეთვე „ანბათქება”. იგი „ვეფხისტყაოსნის” ერთ-ერთი გამგრძელებელია (დაურთო 67 სტროფი). მის სახელთანაა დაკავშირებული თბილისის სიონის ბიბლიოთეკის დაარსება, რომლისთვისაც იოსებ თბილელს მრავალი ხელნაწერი წიგნი შეუძენია.