Celsia orientalis L
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Celsia orientalis L..jpg|thumb|250პქ|Celsia orientalis L.]] | [[ფაილი:Celsia orientalis L..jpg|thumb|250პქ|Celsia orientalis L.]] | ||
− | '''Celsia orientalis L.''' - ოჯახი: შავწამალასებრნი (Scrophulariaceae). ორწლიანი ბალახოვანი მცენარეა, სიმაღლე – 20-70 სმ, სწორად მდგომი, შებუსული. ღერო ზედა ნაწილში დატოტვილია, შეფოთლილი. ფოთლები ყუნწიანია, მოგრძო–ოვალური ფორმის. ქვედა ღეროსეული ფოთლები ფრთისებურად განკვეთილია და ხერხკბილა. ღეროსეული ფოთლები – მჯდომარე, ფრთისებურად ან ორჯერ ფრთისებურად დანაკვთული. ყვავილედი მეჩხერი მტევანია, გვირგვინი – ყვითელი. ყვ. ნაყ. IV-VII. გავრცელებულია მშრალ, თიხნარ-ქვიან ადგილებში, კლდოვან ფერდობებზე, ბუჩქნარებში. კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე, აგრეთვე საგარეჯოს მიდამოებში. [[საქართველო|საქართველოში]] გავრცელებულია სპორადულად. | + | '''Celsia orientalis L.''' - ოჯახი: შავწამალასებრნი (Scrophulariaceae). ორწლიანი ბალახოვანი მცენარეა, სიმაღლე – 20-70 სმ, სწორად მდგომი, შებუსული. [[ღერო]] ზედა ნაწილში დატოტვილია, შეფოთლილი. ფოთლები ყუნწიანია, მოგრძო–ოვალური ფორმის. ქვედა ღეროსეული ფოთლები ფრთისებურად განკვეთილია და ხერხკბილა. ღეროსეული ფოთლები – მჯდომარე, ფრთისებურად ან ორჯერ ფრთისებურად დანაკვთული. ყვავილედი მეჩხერი მტევანია, გვირგვინი – ყვითელი. ყვ. ნაყ. IV-VII. გავრცელებულია მშრალ, თიხნარ-ქვიან ადგილებში, კლდოვან ფერდობებზე, ბუჩქნარებში. [[კახეთი|კახეთში]] მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე, აგრეთვე საგარეჯოს მიდამოებში. [[საქართველო|საქართველოში]] გავრცელებულია სპორადულად. |
მიმდინარე ცვლილება 12:36, 23 სექტემბერი 2022 მდგომარეობით
Celsia orientalis L. - ოჯახი: შავწამალასებრნი (Scrophulariaceae). ორწლიანი ბალახოვანი მცენარეა, სიმაღლე – 20-70 სმ, სწორად მდგომი, შებუსული. ღერო ზედა ნაწილში დატოტვილია, შეფოთლილი. ფოთლები ყუნწიანია, მოგრძო–ოვალური ფორმის. ქვედა ღეროსეული ფოთლები ფრთისებურად განკვეთილია და ხერხკბილა. ღეროსეული ფოთლები – მჯდომარე, ფრთისებურად ან ორჯერ ფრთისებურად დანაკვთული. ყვავილედი მეჩხერი მტევანია, გვირგვინი – ყვითელი. ყვ. ნაყ. IV-VII. გავრცელებულია მშრალ, თიხნარ-ქვიან ადგილებში, კლდოვან ფერდობებზე, ბუჩქნარებში. კახეთში მისი ნახვა შესაძლებელია ვაშლოვანის დაცულ ტერიტორიაზე, აგრეთვე საგარეჯოს მიდამოებში. საქართველოში გავრცელებულია სპორადულად.