ვეფხვის დატირება
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(ახალი გვერდი: '''ვეფხვის დატირება''' - მონადირეთა უძველესი ჩვეულება, ტოტემის...) |
(→წყარო) |
||
| ხაზი 10: | ხაზი 10: | ||
[[ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი I]] | [[ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი I]] | ||
[[კატეგორია:ქართული წეს-ჩვეულებები]] | [[კატეგორია:ქართული წეს-ჩვეულებები]] | ||
| − | [[კატეგორია: ქართული | + | [[კატეგორია: ქართული ხალხური პოეზია]] |
[[კატეგორია:დატირებები]] | [[კატეგორია:დატირებები]] | ||
14:34, 23 აგვისტო 2023-ის ვერსია
ვეფხვის დატირება - მონადირეთა უძველესი ჩვეულება, ტოტემისტური რწმენის გადმონაშთი. ტექსტი ლექს-ფორმულების სახითაა შემორჩენილი. სრულდებოდა ფერხულით. ვეფხვს რამდენი ზოლიც ჰქონდა, იმდენი დატირება უნდა თქმულიყო. დატირების აზრი იმაშია რომ მონადირე „ნანობს“ ნადირის მოკელას, მის წინაშე „ბოდიშს“ იხდის.
ნ. შამანაძე
ლიტერატურა
- ე. ვირსალაძე, ქართული სამონადირეო ეპოსი, 1964, გე. 27;
- მ. ჩიქოვანი, ვეფხვის დატირება. ბურძნული და ქართული მითოლოგიის საკითხები, 1971, გვ. 257.
