საწყალზედო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''საწყალზედო''' – წყლის მოსატანი ლექს-სიმღერები. უმეტესად გავრცელებული იყო აღმოსავლეთ [[საქართველო]]ში. წყლის მოტანა ქალთა მძიმე საქმიანობად ითვლებოდა. ამის გამო საწყალზედოს ქალები ასრულებდნენ. გამოიყოფა ორი ჯგუფი: სატრფიალო და საყოფაცხოვრებო. შინაარსით ორივე შერწყმულია წყლის ზიდვასთან. ასეთებია: „თებრონე მიდის | + | '''საწყალზედო''' – წყლის მოსატანი ლექს-სიმღერები. უმეტესად გავრცელებული იყო აღმოსავლეთ [[საქართველო]]ში. წყლის მოტანა ქალთა მძიმე საქმიანობად ითვლებოდა. ამის გამო საწყალზედოს ქალები ასრულებდნენ. გამოიყოფა ორი ჯგუფი: სატრფიალო და საყოფაცხოვრებო. შინაარსით ორივე შერწყმულია წყლის ზიდვასთან. ასეთებია: „თებრონე მიდის წყალზედა", „აი თინანო, თინანო”, „იაო, ჩემო იაო“ და სხვანი. |
''მ. მაცაბერიძე'' | ''მ. მაცაბერიძე'' | ||
| ხაზი 5: | ხაზი 5: | ||
== ლიტერატურა == | == ლიტერატურა == | ||
* ორბელიანი, ა., ივერიანელების გალობა, სიმღერა ღა ღიღინი. ცისკარი, 1861, №1; | * ორბელიანი, ა., ივერიანელების გალობა, სიმღერა ღა ღიღინი. ცისკარი, 1861, №1; | ||
| − | * ჩიქოვანი მ.. ქართული ხალხური | + | * ჩიქოვანი მ.. ქართული ხალხური სიტყვიერების ისტორია, 1956; |
* ოქროშიძე თ. ქართული ხალხური შრომის პოეზია, 1963. | * ოქროშიძე თ. ქართული ხალხური შრომის პოეზია, 1963. | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:49, 5 ივნისი 2025 მდგომარეობით
საწყალზედო – წყლის მოსატანი ლექს-სიმღერები. უმეტესად გავრცელებული იყო აღმოსავლეთ საქართველოში. წყლის მოტანა ქალთა მძიმე საქმიანობად ითვლებოდა. ამის გამო საწყალზედოს ქალები ასრულებდნენ. გამოიყოფა ორი ჯგუფი: სატრფიალო და საყოფაცხოვრებო. შინაარსით ორივე შერწყმულია წყლის ზიდვასთან. ასეთებია: „თებრონე მიდის წყალზედა", „აი თინანო, თინანო”, „იაო, ჩემო იაო“ და სხვანი.
მ. მაცაბერიძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ორბელიანი, ა., ივერიანელების გალობა, სიმღერა ღა ღიღინი. ცისკარი, 1861, №1;
- ჩიქოვანი მ.. ქართული ხალხური სიტყვიერების ისტორია, 1956;
- ოქროშიძე თ. ქართული ხალხური შრომის პოეზია, 1963.
