სიმბოლიკა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(ახალი გვერდი: '''სიმბოლიკა''' – იდეათა, ცნებათა და გრძნობათა გამოხატვა სიმბო...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''სიმბოლიკა''' – იდეათა, ცნებათა და გრძნობათა გამოხატვა სიმბოლოებით, პირობითი ნიშნებით. ძველი აღმოსავლეთის ისტორიაში განსაკუთრებით დიდ როლს ასრულებდა რელიგიური სიმბოლიკა (ფრინველთა და ცხოველთა თავები ღვთაებათა სიმბოლოებს | '''სიმბოლიკა''' – იდეათა, ცნებათა და გრძნობათა გამოხატვა სიმბოლოებით, პირობითი ნიშნებით. ძველი აღმოსავლეთის ისტორიაში განსაკუთრებით დიდ როლს ასრულებდა რელიგიური სიმბოლიკა (ფრინველთა და ცხოველთა თავები ღვთაებათა სიმბოლოებს | ||
| − | წარმოადგენდნენ). ხალხურ სიტყვიერებასა და ხელოვნებაში სიმბოლოები ბუნების მოვლენათა გულუბრყვილო ახსნა-განმარტებასთან იყო დაკავშირებული (მაგალითად, ცისკარი, დილა და | + | წარმოადგენდნენ). ხალხურ სიტყვიერებასა და ხელოვნებაში სიმბოლოები ბუნების მოვლენათა გულუბრყვილო ახსნა-განმარტებასთან იყო დაკავშირებული (მაგალითად, ცისკარი, დილა და გაზაფხული წარმოადგენდნენ გამოღვიძების, განახლების, სიცოცხლის |
ახლად დაწყების სიმბოლოებს). სიმბოლიკა ქართულ ფოლკლორში ხშირად გვხვდება. მაგალითად, ცნობილი ლექსი „წუხელ სიზმარი ვნახე, ნეტავ დედავ, რაო?“ სიკვდილის სიმბოლური წარმოდგენის ნიმუშია. ალვის ხე ქალის ტანია, ტოტები – მკლავები, ფოთლები – თმები, კიდობანი – კუბო, ყორანი – დეკანოზი და ა.შ. | ახლად დაწყების სიმბოლოებს). სიმბოლიკა ქართულ ფოლკლორში ხშირად გვხვდება. მაგალითად, ცნობილი ლექსი „წუხელ სიზმარი ვნახე, ნეტავ დედავ, რაო?“ სიკვდილის სიმბოლური წარმოდგენის ნიმუშია. ალვის ხე ქალის ტანია, ტოტები – მკლავები, ფოთლები – თმები, კიდობანი – კუბო, ყორანი – დეკანოზი და ა.შ. | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:54, 5 ივნისი 2025 მდგომარეობით
სიმბოლიკა – იდეათა, ცნებათა და გრძნობათა გამოხატვა სიმბოლოებით, პირობითი ნიშნებით. ძველი აღმოსავლეთის ისტორიაში განსაკუთრებით დიდ როლს ასრულებდა რელიგიური სიმბოლიკა (ფრინველთა და ცხოველთა თავები ღვთაებათა სიმბოლოებს წარმოადგენდნენ). ხალხურ სიტყვიერებასა და ხელოვნებაში სიმბოლოები ბუნების მოვლენათა გულუბრყვილო ახსნა-განმარტებასთან იყო დაკავშირებული (მაგალითად, ცისკარი, დილა და გაზაფხული წარმოადგენდნენ გამოღვიძების, განახლების, სიცოცხლის ახლად დაწყების სიმბოლოებს). სიმბოლიკა ქართულ ფოლკლორში ხშირად გვხვდება. მაგალითად, ცნობილი ლექსი „წუხელ სიზმარი ვნახე, ნეტავ დედავ, რაო?“ სიკვდილის სიმბოლური წარმოდგენის ნიმუშია. ალვის ხე ქალის ტანია, ტოტები – მკლავები, ფოთლები – თმები, კიდობანი – კუბო, ყორანი – დეკანოზი და ა.შ.
ნ. შამანაძე
