სუფრაქეში
(→წყარო) |
(→წყარო) |
||
| ხაზი 10: | ხაზი 10: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017 | ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017 | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:მოხელეები ძველ საქართველოში]] |
[[კატეგორია:თანამდებობები ძველ საქართველოში]] | [[კატეგორია:თანამდებობები ძველ საქართველოში]] | ||
15:31, 8 ივნისი 2018-ის ვერსია
სუფრაქეში - (თურქ.-სპარს. sufra qaš - სუფრის გამწყობი, ნადიმის მომწყობი). საფარეშოს/ფარეშხანის მსახური. სულხან-საბა ორბელიანის მიხედვით, მისი ქართული შესატყვისია „მეტაბლე“.
სუფრაქეშის ძირითადი ფუნქცია სტუმრებისათვის საჭმლის წესისამებრ მირთმევა იყო. ნადიმისა და მეჯლისის დროს სხვა მსახურებთან, მაგ., თუშმალებთან ერთად სუფრაქეში საჭმელს არიგებდა. „დასტურლამალში“ ცალკე პარაგრაფი ეძღვნება სუფრაქეშს, საიდანაც ჩანს, რომ ქართლის სამეფო კარზე სულ ექვსი სუფრაქეში იყო. XVII-XVIII სს-ის ისტორიულ დოკუმენტებში სუფრაქეშის ხსენება იშვიათია. ცნობილია მაგ., სუფრაქეში ტერტერაშვილი ბაინდურა, რომელსაც როსტომ მეფემ თრიალეთის ახალქალაქის ხელახლა დასახლება და მისი მოურავობაც ჩააბარა.
წყაროები და ლიტერატურა
„დასტურლამალი“ 1965: 81; სურგულაძე 1952: 203; პალ 2015: 239.
წყარო
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი2017
