თალაკვაძე მარიამ

მარიამ თალაკვაძე – 16. იანვარი. 1902, სოფ. ასკანა, ოზურგეთის რ-ნი, – 4 აპრილი 1982, თბილისი), ფილოლოგი, ქართული ენის სწავლების მეთოდიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი. ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1963), პროფესორი (1965).

მარიამ თალაკვაძემდაწყებითი განათლება მშობლიურ სოფელში მიიღო. 1917 დაამთავრა ხონის წმ. მარიამის სახელობის ქალთა სასწაელებელი და მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა ჯერ სოფ. ამაღლების (ვანის რ-ნი) ორკლასიან სასწავლებელში, შემდეგ – სოფ. მარადიდის დაწყებით სკოლაში. 1923 თალაკვაძე ჩაირიცხა ბათუმის პედაგოგიურ სასწავლებელში, 1926 – თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტზე, რომლის და-მთავრების (1930) შემდეგ მუშაობა დაიწყო საჯარო ბიბლიოთეკაში. მუშაობდა რუსთაველის სახელობის ლიტერატურის ინსტიტუტში ჯერ სახელმძღვანელოების სექტორში, შემდეგ კონტროლიორ-კორექტორად. 1939–41 გაიარა ასპირანტურის კურსი პედაგოგიურ მეცნიერებათა ინსტიტუტში და მუშაობა დაიწყო საქართველოს სახელმწიფო განათლების მუზეუმში. 1943– 45 მუშაობდა გორის პედაგოგიურ ინსტიტუტში, 1945-იდან გარდაცვალებამდე მოღვაწეობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში.

მარიამ თალაკვაძე აქტიურ პედაგოგიურ მუშაობასთან ერთად ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო საქმიანიბას. იგი ავტორია მრავალი მეთოდიკური წერილისა და 72 მონოგრაფიული გამოკვლევისა (აქედან 5 სახელმძღვანელო) ქართული ენის სწალების მეთოდიკის დარგში.