ახოსპირელი ბეგლარ

ბეგლარ ახოსპირელი

ახოსპირელი ბეგლარ – (1880 – 1921), პოეტი, ნამდვილი გვარი – აღაიანი, ფსევდონიმები: ახპატელოვი, ახპატელაშვილი, გვრიტი. დაიბადა თელავში. იყო „ქართველ გამომცემელთა ამხანაგობის” სტამბის ასოთამწყობი, ქართული რევოლუციამდელი თეატრის მოკარნახე, სუფლიორი. გამოცემული აქვს წიგნები: „ლექსები” (1989), „ჩემი ნანინა”, „ლექსნი ბეგლარასი” (1898) „ჩემი სიმღერა” (1912), „ცხოვრების სიმღერები” (1915), „არზრუმის აღება” (1916). მასვე ეკუთვნის პოემები: „სოლომონ გმირი” (1899), „შვილის მკვლელი” (1900), „შანტაჟისტები და გეურქ-აღა”~ (1907), დრამატული პოემა „მშვენება და სიყვარული” (1911). თარგმნა მაქსიმ გორკის „ფსკერზე” სათაურით — „ნაძირალნი” (1907), ფრიდრიხ შილერის „ნამდვილი მეგობრები”. 1904 წელს „ივერიაში” გამოქვეყნდა ბეგლარ ახოსპირელის ლექსი „კ.ლს” (ლადო კეცხოველს), ამის გამო ცენზურამ მისი ნაწარმოებების გამოქვეყნება აკრძალა.

წყარო

ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)