მირცხულავა ალიო
მირცხულავა ალიო — (1903 – 1971), ქართველი პოეტი. ნამდვილი გვარი – მაშაშვილი. დაიბადა სოფელ ხორგაში (ხობი). სწავლობდა მოსკოვის ვ. ბრიუსოვის სახელობის სრულიად საკავშირო სალიტერატურო ინსტიტუტში, ხოლო შემდეგ ჩაირიცხა ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე, რომელიც დაამთავრა 1927 წელს. 1921 წლიდან მუშაობა დაიწყო კომკავშირის ცკ-ს ბეჭდვითი სიტყვის განყოფილების მდივნად. 1940-1944 წლებში იყო პარტიის ცკ-ის თანამშრომელი, ხოლო სხვადასხვა წლებში ჟურნალების — „მნათობისა” და „დროების” რედაქტორი, 1968 წლიდან — საქართველოს წიგნის პალატის დირექტორი. 1923 წელს გამოქვეყნდა მისი მოთხრობები და პოემები, ხოლო ლექსთა კრებული − „მერრეხი”, ბუმერანგის ფსევდონიმით, გამოვიდა 1924 წელს, დრამატული პოემა „სურა დაიმსხვრა” – 1959 წელს. 1947 წელს გამოსცა რჩეული ლექსები, შემდეგ − კრებულები „მაღალი ოცნება” (1950) და „ჰიმნი სამშობლოს” (1951). დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში.
- * * *
- ერთხელ ქალი მიმავალი დავინახე ველად,
- მის ეშხიან სილამაზეს გზას უთმობდა ყველა.
- სწორედ ირმის აღნაგობა, სწორედ ირმის ყელი,
- ტანზე თმები გადმოეშვა, როგორც ცისარტყელა.
- ქალო, იქნებ ყარიბ მგოსანს გზები გაუკვალო,
- დამანახო შენი ბინა, სად ხარ, ვის უგალობ?
- შენი ფეხით გალეწვინო ჩემი გულის კალო,
- გენაცვალოს ჩემი თავი შენ, კახეთის ქალო!