ამბავა

ამბავა, ანბავა – ფშავსა და ხევსურეთში ზღაპრის აღმნიშვნელი ტერმინი „მეცხვარის ამბავა“, „ამბავანი იციან მჩეჩელჩი და მწყემსობაჩი“ (ხალხური). ამბავას მხატვრული გამონაგონით უპირისპირებენ ანდრეზს – საისტორიო მხატვრულ პროზას. „ამბავა ტიყუილი ას, ანდრეზ – მართალი“ (ხალხური).

ქს. სიხარულიძე

ლიტერატურა

• ქს. სიხარულიძე, ქართული ხალხური საგმირო-საისტორიო სიტყვიერება, 1949, გვ. 9-10.;
• მისივე, ნაკვევები, 1, 1958, გვ. 373;
• მისივე, ქართ. ხალხ. სიტყვ., ქრესტომათია, 1, 1956, გვ. 283.

წყარო

ქართული ფოლკლორის ლექსიკონი: ნაწილი I