ბარამგულიჯანიანი
ბარამგულიჯანიანი („მცირე ბარამიანსაც“ უწოდებენ „ბარამგურიანისაგან“ განსასხვავებლად) — XVIII ს. ძეგლი. პოეტ ონანა მდივანს 1726 წ. ასტრახანში გაულექსავს ბარამისა და გულიჯანის სამიჯნურო თავგადასავალი. პროზაულ ბოლოსიტყვაში ავტორი გვამცნობს — ეს თხზულება სპარსულად დაუწერია ჩუბინ ბრძენს, თემით ქირმანელს, შემდეგ პროზით უთარგმნიათ ქართულად, მე კი მხოლოდ ლექსად გავაწყეო. ჯერჯერობით არც ერთი, არც მეორე წყარო არ ჩანს. არ გამართლდა ჩუბინ ქირმანელის დაკავშირების ცდა ხაჯუ ბენ ქირმანელთან (XIV ს.). ამ გარემოებამ, აგრეთვე „ბარამგულიჯანიანის“ დიდმა სიუჟეტურმა და მხატვრულმა მსგავსებამ „ვეფხისტყაოსანთან“ ზოგ მკვლევარს აფიქრებინა, რომ ეს ბოლოსიტყვა ლიტერატურულ ფიქციას წარმოადგენს, ხოლო თავად პოემა ონანას ორიგინალური ნაწარმოებია, რუსთაველის დიდი ზეგავლენით შექმნილი. ტექსტი გამოსცა დ. ბრეგაძემ.
ლიტერატურა
- დ. ბრეგაძე, ქართველი მწერლები რუსეთში, თბ., 1958.
