ა

ა − ქართული ანბანის პირეელი ასო. მისი სახელია „ანი“; გრაფ. სიმბოლო შუა რიგის დაბალი აწეულობის ღია ხმოვანი ფონემისა. ასომთავრულში იწერებოდა Ⴀ. მისი მოხასულობა ჰორისონტალისა და მარჯენივ გახსნილი წრის კომბინაციაა, რომელიც კვადრატულ არეს იკავებს. ნუსხური Ⴀ კუთხოვანი ფორმისაა და ოდნაე მარჯვნივ გადახრილი. მხედრულში ერთიანი, მომრგვალებული კონტურის მქონეა. ნუსხური Ⴀ და მხედრული ა ოთხხაზოვანი სისტემის შუა ორ ხაზს შორის იწერება:

ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ერთს (1), ახალ ქართულში ჩამოთელისას (ანბანური რიგის მიხედეით) აღნიშნაეს პირველს. ციფრობრივი ნუმერაციის დროს გამოიყეჩება ერთი და იმავე ნომრით აღნიშნული რამდენიმე საგნის, პუნქტის… განსასხვავებლად: მეხუთე პუნქტის ა მუხლი.