სათნო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
სათნო - სასიამოვნო, მოსაწონი, კეთილი.
(1 მეფ. 18, 5) ნების მყოფი ZAa. (+ 1 მეფ. 18, 5) ნებას მყოფი AbB.
წყარო
- ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
- ლექსიკონი ქართული