კორექტულობა (მათემატიკა)
კორექტულობა – ადამარმა თავის ნაშრომში „ლექციები კოშის ამოცანაზე“ (1922) ჩამოაყალიბა მოთხოვნები, რათა ამოცანა „სწორად“ (correctement) იქნეს დასმული. ამით მან პირველად განსაზღვრა, სახელდობრ რას შეისწავლის კერძოწარმოებულებიანი განტოლებათა თეორია. მთელი ამ თეორიის ფორმირების ძირითადი საშუალება გახდა კორექტული ამოცანების შესწავლა. ამოცანების კორექტულობის ცნება გახდა ასეთი განტოლებების სასაზღვრო ამოცანების კლასიფიკაციის მიზეზი.
ამოცანას ეწოდება კორექტული (ან კორექტულად დასმული), თუ შესრულებულია შემდეგი პირობები (კორექტულობის პირობები):
- 1) ამოცანას აქვს ამონახსნი ყოველი დასაშვები ამოსავალი მონაცემებისათვის (ამონახსნის არსებობა);
- 2) ყოველ ამოსავალ მონაცემს შეესაბამება მხოლოდ ერთი ამონახსნი (ამოცანის ცალსახობა, ერთადერთობა);
- 3) ამონახსნი მდგრადია.
პირველი პირობის არსი იმაში მდგომარეობს, რომ საწყის პირობებს შორის არ არსებობს ურთიერთსაწინააღმდეგო პირობები. მეორე პირობა ნიშნავს, რომ საწყისი პირობები საკმარისია ამოცანის ამოხსნის ცალსახა განსაზღვრისათვის. ამ ორ პირობას ჩვეულებრივ უწოდებენ ამოცანის მათემატიკურად განსაზღვრულობის პირობას. მესამე პირობა ნიშნავს, რომ ამოცანა ფიზიკურად დეტერმინირებულია.
თუ ამოცანა არ აკმაყოფილებს ჩამოთვლილი პირობებიდან ერთს მაინც, მას ეწოდება არაკორექტული (ან არაკორექტულად დასმული).
