|
|
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) |
| ხაზი 1: |
ხაზი 1: |
| − | [[ფაილი:Abramiani.jpg|thumb|]]
| + | '''<big>აბრამიანი</big>''' |
| − | [[ფაილი:Saritualo xonCis figurebi.jpg|left|250px|სარიტუალო ხონჩის – აბრამიანის ფიგურები]]
| + | |
| − | '''აბრამიანი''' – საახალწლო [[ხონჩა]] (ქართლ.). | + | |
| | | | |
| − | ახალი წლის დადგომისას ოჯახში აცხობდნენ [[ბასილა|ბასილას]] ქანდაკებას, ოჯახის თითოეული წევრისთვის ორ ბედისკვერს, ასევე, შინაური საქონლისათვის დამახასიათებელ [[ატრიბუტი|ატრიბუტებს]] ცური, ფაფარი, სახვნელი, [[გუთანი]], [[უღელი]] და სხვა).
| |
| | | | |
| − | ახალ წელს, განთიადისას, ოჯახის უფროსი [[ხონჩა|ხონჩაზე]] დადებდა ღორის თავს, [[ბასილა|ბასილას]] [[პური|პურის]] [[ქანდაკება|ქანდაკებას]], [[ბედის კვერი|ბედის კვერებს]], თაფლიან პურებს და ზედ მიაკრავდა ანთებულ [[სანთელი (სარიტუალო)|სანთელს]]. ასეთად დატვირთულ [[ხონჩა|ხონჩას]] გარეთ გაიტანდა, სამჯერ [[ლოცვა|ლოცვით]] შემოუვლიდა სახლს, შემდეგ [[მარანი|მარანსა]] და [[ბოსელი|ბოსელს]] მიულოცავდა და ისევ [[დარბაზი|დარბაზში]] დაბრუნდებოდა, აბრამიანს [[კერა|კერასთან]] მისდგამდა, მუგუზლით ცეცხლს შეუჩიჩხინებდა, გაცვივდებოდა ნაპერწკლები და წარმოსთქვამდა ოჯახის სალოცავსა და საქონლის გამრავლების ტექსტს. შემდეგ თაფლიანი პურებით ოჯახის ყველა წევრს დააბედებდა. აბრამიანს [[ქართლი|ქართლში]] სამ დღეს ინახავდნენ. აბრამიანი საქონლის გამრავლების, განაყოფიერებისა და ბარაქიანობის მომნიჭებელ რიტუალს წარმოადგენდა.
| |
| | | | |
| | + | * [[აბრამიანი (სარიტუალო ხონჩა)|აბრამიანი]] – საახალწლო ხონჩა |
| | + | * [[აბრამიანი (ლექსი)|აბრამიანი]] – [[ხალხური ლექსი]] |
| | | | |
| | | | |
| − | == ლიტერატურა ==
| |
| − | ს. მაკალათია, ახალწელიწადი საქართველოში, 1927.
| |
| | | | |
| − | | + | == == |
| − | == წყარო == | + | [[კატეგორია:მრავალმნიშვნელოვანი]] |
| − | [[ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი]]
| + | |
| − | | + | |
| − | [[კატეგორია:ეთნოგრაფია]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:რიტუალები]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:საახალწლო რიტუალები]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:ქართლური რიტუალები]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:ქართული რიტუალები]] | + | |
