ქიაჩელი ლეო
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:QiaCeli leo.jpg|thumb|'''ლეო ქიაჩელი''']] | [[ფაილი:QiaCeli leo.jpg|thumb|'''ლეო ქიაჩელი''']] | ||
| − | '''ქიაჩელი ლეო (შენგელაია ლეონ მიხეილის ძე)''' - (7.II/19.II.1884, სოფ. ობუჯი - 19.XII.1963, [[თბილისი]]) - ქართველი მწერალი. | + | '''ქიაჩელი ლეო (შენგელაია ლეონ მიხეილის ძე)''' - (7.II/19.II.1884, სოფ. ობუჯი - 19.XII.1963, [[თბილისი]]) - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი. |
====ბიოგრაფია==== | ====ბიოგრაფია==== | ||
| ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
და „გვადი ბიგვა“. | და „გვადი ბიგვა“. | ||
| − | დამოუკიდებლობის პერიოდში ეწეოდა აქტიურ სამწერლობო საქმიანობას. 1918 შედიოდა სოციალ-დემოკრატიულ გაზეთ „[[ალიონი (გაზეთი)|ალიონის]]“ სარედაქციო კოლეგიაში. 1919 წლის 3 იანვარს სახელმწიფო [[თეატრი|თეატრში]] „კავშირის“ დასის მიერ პირველად ქართულ სცენაზე დაიდგა | + | დამოუკიდებლობის პერიოდში ეწეოდა აქტიურ სამწერლობო საქმიანობას. 1918 წელს შედიოდა სოციალ-დემოკრატიულ გაზეთ „[[ალიონი (გაზეთი)|ალიონის]]“ სარედაქციო კოლეგიაში. 1919 წლის 3 იანვარს სახელმწიფო [[თეატრი|თეატრში]] „კავშირის“ დასის მიერ პირველად ქართულ სცენაზე დაიდგა ლეო ქიაჩელის რომანი „ტარიელ გოლუა“ [[შალვა დადიანი]]ს რეჟისორობით. |
| − | ლეო ქიაჩელის რომანი „ტარიელ გოლუა“ [[შალვა დადიანი]]ს რეჟისორობით. | + | |
დაკრძალულია ქართველ მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა მთაწმინდის პანთეონში. | დაკრძალულია ქართველ მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა მთაწმინდის პანთეონში. | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:06, 8 მაისი 2019 მდგომარეობით
ქიაჩელი ლეო (შენგელაია ლეონ მიხეილის ძე) - (7.II/19.II.1884, სოფ. ობუჯი - 19.XII.1963, თბილისი) - ქართველი მწერალი.
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
ქუთაისის გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ, 1904-1905 წლებში სწავლობდა ხარკოვის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე. 1905-1907 წლებში რევოლუციაში აქტიური მონაწილეობისათვის დააპატიმრეს. 1907 გაიქცა ქუთაისის ციხიდან. ერთხანს არალეგალურად ცხოვრობდა მოსკოვში. 1907 სოციალ-დემოკრატიულ გაზეთ „ჩვენს აზრში“ დაიბეჭდა მისი მოთხრობა „წარსული აწმყოში“. ამ დროს აირჩია ფსევდონიმად მამის სახელი და ბეჭდავდა „ლ. მიხაძის“ ფსევდონიმით, რომელიც შემდგომში ქიაჩელით ჩაანაცვლა. 1912 გაემგზავრა შვეიცარიაში. სწავლობდა ჟენევის უნივერსიტეტში.
1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში. 1909 გამოაქვეყნა პირველი მოთხრობა. ადრინდელ ნოველებში იგრძნობა სიმბოლისტური და იმპრესიონისტული მოტივები („შეურაცხყოფილი“, „Escalade“, „სტეფანე“, „ისკანდერი“, „ცოდვის შვილები“). მისი მნიშვნელოვანი ნაწარმოებებიდან აღსანიშნავია: „თავადის ქალი მაია“, „ალმასგირ კიბულან“, „ჰაკი აძბა“, „ტარიელ გოლუა“, „სისხლი“, „გვადი ბიგვა“. დაწერა კინოსცენარი ფილმისთვის „ნარინჯის ველი“. მისი ნაწარმოებების მიხედვით გადაიღეს ფილმები: „ტარიელ გოლუა“, „თავადის ქალი მაია“ და „გვადი ბიგვა“.
დამოუკიდებლობის პერიოდში ეწეოდა აქტიურ სამწერლობო საქმიანობას. 1918 წელს შედიოდა სოციალ-დემოკრატიულ გაზეთ „ალიონის“ სარედაქციო კოლეგიაში. 1919 წლის 3 იანვარს სახელმწიფო თეატრში „კავშირის“ დასის მიერ პირველად ქართულ სცენაზე დაიდგა ლეო ქიაჩელის რომანი „ტარიელ გოლუა“ შალვა დადიანის რეჟისორობით.
დაკრძალულია ქართველ მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა მთაწმინდის პანთეონში.
- გაგა ლომიძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- ი. ვართაგავა, ლეო ქიაჩელი, თბ., 1966;
- ა. თოფურია, ლეო ქიაჩელის ცხოვრება და შემოქმედება, თბ., 1977;
- ტ. კვანჭილაშვილი, ლეო ქიაჩელი, თბ., 1955;
- შ. ჩიჩუა, ლეო ქიაჩელი, თბ., 1965;
- ვ. ცისკარიძე, უახლესი ქართული ლიტერატურის ისტორიის საკითხები, ნაკვ. II, თბ., 1984;
- ს. ჭილაია, ლეო ქიაჩელი, თბ., 1954 (საჯარო ლექციის სტენოგრამა);
- ვ. ჯიბუტი, ლეო ქიაჩელი, თბ., 1971;
- გაზ. „ერთობა“, 1919, №2.
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
