ნაწყვეტი

ესე რა მესმა მე მისგან თქმულად,

ვარქვი, მაშ არ ვარ სრულად ბედბმულად,

მაგრამ წამალი ჩემი მქცე სულად.

აქამდე რასთვის გქონია ხშულად;

აწცა შენ კიდე არვინ მიცს სრულად,

ნუ მყოფ ბედისგან იავარ-ქმნულად,

ჩემდა მწე ყოფად ვისგან ხარ ბრკმულად?

რად გქონან ბაღის კარები კრულად?

მათის განღებით მოი, მაამი.

იამ მახარა საქმე საწამი,

ვარდი მოაო კოკობ-ნაბამი.