|
მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები |
ია
გაზაფხულის მოციქულო,
პირლამაზო ჩემო ია,
ნამის სატრფოვ, სიყვარულო,
თვალ-ჟუჟუნა პაწაწია;
რათ მოგწყვიტეს, მოგაშორეს
შენს სამშობლოს გულ-მოქარგულს,
ძაძა რისთვის მოახვიეს
კოკორ-გაშლილს შენს სიყვარულს?
“ეჰ, ნუ მკითხავ...” - მიპასუხა
მე სტუმარმა უცაბედმა,
ის ჩემს ციხის ფანჯარაზე
მოწიწებით დადვა მტრედმა:
“ეჰ, ნუ მკითხავ, ჰკითხე ბორკილს,
შენს ხელებზე გაბმულ ჯაჭვსა,
ჰკითხე კლიტეს - შენს კისერზე
და ცხოვრების ქარიშხალსა;
დიახ, ჰკითხე...” მაგრამ იას
შეეცვალა უცებ ფერი
და ფანჯარის რკინის ჩარჩოს
ზედ დააკვდა მშვენიერი.
1910 წ.
