ავადმყოფს

შეხედე: ვარდნი მშვიდი თვალებით

სძლებენ ნარიდნი მსუბუქ ძალებით,

ვარდები უფრო კეთილშობილნი

კვდებიან სწრაფი გარდაცვალებით.

გაყვითლებულა მიდამო-არე

შემოძარცული მთებით მოარე.

ფავნმა სიცილით მოვლო მთა-ველი.

და არა ერთი მოჰკლა ყვავილი.

შემოდგომაა... ტკივილი ჩუმი

და ხელის გულთა ნაზი ქავილი.

ყვითელო, ჩემო ყვითელო ვარდო,

შთენილხარ მარტო, სრულიად მარტო.

რითმების გარდა არაფერი მაქვს...

რითი გაგართო? როგორ გაგართო?

.

1915