* * *

ისევ მაისის მათრობს თვალები,

ისევ სავსე ვარ მზით და ვნებებით,

გაჩნდნენ ნათელი თებერვალები,

ახლა მცხოვრებნი მოგონებებით.

მათში აფეთქდა სიოს სისინი

და სამუდამოდ ატყდა იებად,

ო, გაუმარჯოს, გრძნობენ ისინი,

სიყვარულს, სითბოს და პატიებას.