განუსაზღვრელი გამოსახულებები
განუსაზღვრელი გამოსახულებები – მათემატიკაში – გამოსახულება, რომლის ზღვრის გამოთვლა არ ხერხდება ზღვართა შესახებ თეორემების უშუალოდ გამოყენებით.
ზოგჯერ F(x) ფუნქციაში x=a რიცხვის უშუალო ჩასმას და ფუნქციის მნიშვნელობის გამოთვლას მივყევართ შემდეგი სახის (სიმბოლურ) გამოსახულებებზე:
ალგებრის თვალსაზრისით ეს გამოსახულებები არიან უაზრო.
მათემატიკური ანალიზის თვალსაზრისით ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება მათ მივცეთ გარკვეული აზრი. სახელდობრ, თუ F(x) ფუნქცია უწყვეტია x=a წერტილის რაიმე შუალედში, გარდა თვით a წერტილისა, მაშინ F(a) -ს ქვეშ გულისხმობენ ზღვარს F(x).
ამ ზღვარის გამოთვლას, ანუ განუსაზღვრელი გამოსახულების ზღვრის პოვნას (როცა იგი არსებობს) ზოგჯერ „განუსაზღვრელობის გახსნას“ უწოდებენ.
x=a წერტილში F(x) ფუნქციის ყველა სახის განუსაზღვრელობა შეიძლება დავიყვანოთ სახის განუსაზღვრელობაზე.
განუსაზღვრელობის გახსნაზე პირველი გამოკვლევები აქვთ ლოპიტალს, იოჰან ბერნულის, დალამბერს და სხვ.
სახის განუსაზღვრელობას (აღნიშვნის გარეშე) შეისწავლიდა გ. ლოპიტალი (1696); სიმბოლო შემოიღო ი. ბერნულიმ (1730). 0·∞, ∞-∞ სახის განუსაზღვრელობებს იხილავდა ლ. ეილერი (1748), ხოლო ∞0, 1∞ – ო. კოში (1821, 1823).