კაკაბაძე პოლიკარპე
კაკაბაძე პოლიკარპე მალხაზის ძე (23.II.1893, სოფელი დიდი კუხი - 15.X.1972, თბილისი) - ქართველი დრამატურგი.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
განათლება მიიღო ბათუმის ვაჟთა გიმნაზიაში. 1915 წელს მისი ნოველა „ბრძენი მოქანდაკე“ დაიბეჭდა ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ 1918 წელს მისი პირველი მნიშვნელოვანი, რევოლუციური ბრძოლის ამსახველი პიესა „გზაჯვარედინზე“, ალექსანდრე წუწუნავას რეჟისურით, წარმატებით დაიდგა ბაქოს თეატრის სცენაზე. 1919 წელს ჟურნალში „შვიდი მნათობი“ დაიბეჭდა პიესები „სისხლი სინათლემდე“ და „სამი ასული“.
1925 წელს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრის სცენაზე დაიდგა მისი დრამა „ლისაბონის ტუსაღები“. 1928 წელს დაწერა ქართული კომედიოგრაფიის საუკეთესო ნიმუში - „ყვარყვარე თუთაბერი“, რომელიც 1929 კოტე მარჯანიშვილმა, ხოლო 1974 რობერტ სტურუამ დადგა.
1938 წელს მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში დაიდგა კაკაბაძის კომედია „კოლმეურნის ქორწინება“. მნიშვნელოვანია მისი 40-50-იან წლებში შექმნილი პიესები: „შეხვედრა მშენებლობაზე“,„ბედნიერი სამჭედლო“, „ციცინათელა“, „პაექრობა“. 1964 წელს შექმნა პიესა „ცხოვრების ჯარა“.ისტორიული პიესა „კახაბერის ხმალი“ („დავით მერვე“, 1954) 1957 ქუთაისის თეატრის სცენაზე დაიდგა, 1965 თბილისის კ. მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში. სიცოცხლის ბოლო ათწლეულში გამოაქვეყნა დრამატული პოემები: „მეფე ვახტანგ პირველი გორგასალი“ (1966), „მეფე ბაგრატ მეშვიდე“ (1967), ტრაგედია „მეფე დიმიტრი თავდადებული“ (1971). 1978 წელს მისი პიესის მიხედვით გადაიღეს ფილმი „ყვარყვარე თუთაბერი“. დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.
ეკა ჯავახიშვილი
ლიტერატურა
- ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994;
- დ. ბენაშვილი, „ლიტერატურული ძიებანი“, თბ., 1972;
- გ. ვარდოსანიძ ე, „წერილები“, თბ., 1974; დ. იოვაშვილი, „ლიტერატურული წერილები“, თბ., 1974;
- გ. ციციშვილი, „ქართული საბჭოთა დრამატურგია“, ნაწ. I, თბ., 1962.
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
