ლაუდა

ლაუდა – (ლათ. lauda – ვაქებ) – საეკლესიო თეატრის ერთ-ერთი სახეობა იტალიაში (მე-13-14 სს.), ერთხმიანი და მრავალხმიანი სახოტბო საგალობელი ღმერთის ვნებებზე, შესრულებული ბერ-სექტანტების (ე.წ. ფლაგელანტების) მიერ. შმედგომში შეიძინა ანტიკლერიკალური და სატირული ხასიათი და იქცა მაღალი წრის წარმომადგენლების თავშესაქცევ სანახაობად. ლაუდას ავტორებმა (იაკოპონე და ტოდი და სხვ.) მასში შეიტანეს დიალოგები. ასეთი სახით იგი სრულდებოდა საზეიმო-რელიგიური მსვლელობების დროს. ხოლო მე-14 საუკუნეში გადაიქცა ჩვეულებრივ საეკლესიო წარმოდგენად სახარების სიუჟეტებზე.

წყარო

მსოფლიო თეატრის ენციკლოპედიური ლექსიკონი