მაზარინი ჯულიო
ჯულიო მაზარინი – (იტალ. mazarini. mazzarino. ფრანგ. mazarin, 1601-1661 წ.წ.), საფრანგეთის სასელმწიფო მოღვაწე. იტალიელი აზნაურის შვილი. მსახურობდა პაპის ჯარში. 1630-დან დიპლომატიურ სამსახურში იყო რომის პაპთან. პარიზში ჰაპის ნუნციუსად ყოფნისას (1634-36) ჯულიო მაზარინიმ, რომელიც არაჩვეულებრივი დიპლომატიური მონაცემებით გამოირჩეოდა, კარდინალ რიშელიეს ყურადღება მიიპყრო და მისი ნდობით აღჭურვილი პირი გასდა. 1640 გადავიდა საფრანგეთის დიპლომატიურ სამსასურში. რიშელიეს სიკვდილის შემდეგ (მისი რჩევით) 1643 ანა ავსტრიელმა მაზარინი (რომელთანაც შემდეგ საიდუმლოდ იქორწინა) საფრანგეთის პირველ მინისტრად დანიშნა. კარდინალი საკმაოდ რთულ ვითარებაში განაგრძობდა ფრანგული აბსოლუტიზმის განმტკიცების პოლიტიკას. 1643 ჩაახშო ფეოდალური არისტოკრატიის შეთქმულება. 1648 სათავეში ჩაუდგა ფრონდას წინააღმდეგ ბრძოლას, დახეეწილი დიპლომატიის მეშეეობით მაზარინიმ დიდ წარმატებებს მიაღწია საგარეო პოლიტიკაში (ვესტფალიის ზავი 1648, საზავო, სავაჭრო ხელშეკრულებები (1655) და სამსედრო კავშირი (1657) ინგლისთან, პირენეს საზავო ხელშეკრულება 1659 და სხვ.), რითაც განამტკიცა საფრასგეთის ჰეგემონია ევროპაში.
