არტოსი
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Artosi.jpg|thumb|250პქ|არტოსი]] | [[ფაილი:Artosi.jpg|thumb|250პქ|არტოსი]] | ||
| − | '''არტოსი''' - ''(ბერძ. გაფუებული პური)'' იგი იკურთხება [[აღდგომა]] ღამეს განსაკუთრებული [[ლოცვა|ლოცვის]] წაკითხვის შემდეგ. მთელი ბრწყინვალე შვიდეულის მანძილზე [[პური]] ტაძარშია დაბრძანებული აღსავლის ღია კარის წინ; თომას კვირას, კვირაცხოვლობას იჭრება და ურიგდება მორწმუნეებს, როგორც სიწმინდე, რომელსაც ისინი ინახავენ და იღებენ ფიზიკური თუ სულიერი უძლურების შემთხვევაში, უზმოზე ლოცვების წარმოთქმის შემდეგ. | + | '''არტოსი''' - ''(ბერძ. გაფუებული პური)'' ნაკურთხი პური, სხვაგვარად მთლიანი [[სეფისკვერი]]. [[ხორბალი|ხორბლის]] თეთრი ფქვილისაგან, მარილისა და [[კურთხევა|ნაკურთხი]] წყლისგან მოზელილი საფუარიანი ცომით გამომცხვარი, ზემოდან [[ჯვარი|ჯვრის]] ან ქრისტეს აღდგომის გამოსახულებით. |
| + | |||
| + | არტოსი აღდგომიდან ბრწყინვალე შვიდეულის მანძილზე, როგორც სიმბოლო უფლის აღდგომისა, აღსავლის კარის წინ ანალოღიაზე ან პატარა მაგიდაზეა დაბრძანებული.იგი იკურთხება [[აღდგომა]] ღამეს განსაკუთრებული [[ლოცვა|ლოცვის]] წაკითხვის შემდეგ. მთელი ბრწყინვალე შვიდეულის მანძილზე [[პური]] ტაძარშია დაბრძანებული აღსავლის ღია კარის წინ; თომას კვირას, კვირაცხოვლობას იჭრება და ურიგდება მორწმუნეებს, როგორც სიწმინდე, რომელსაც ისინი ინახავენ და იღებენ ფიზიკური თუ სულიერი უძლურების შემთხვევაში, უზმოზე ლოცვების წარმოთქმის შემდეგ. | ||
არტოსის გამოყენება ქრისტიანობის პირველივე პერიოდიდან იწყება. უფლის აღდგომიდან მეორმოცე დღეს იესო ცად ამაღლდა. მისი მოწაფეები და მიმდევრები სიმშვიდეს ლოცვაში ჰპოვებდნენ, იგონებდნენ ქრისტეს, იხსენებდნენ მის ყოველ სიტყვას, ყოველ ნაბიჯს და ქმედებას. ერთობლივი ლოცვების დროს საიდუმლო სერობას მოიგონებდნენ და ქრისტეს სისხლსა და ხორცს ეზიარებოდნენ. მოწაფეები ამზადებდნენ ჩვეულებრივ ტრაპეზს, უპირველესად საპატიო ადგილას დებდნენ პურს უფლისათვის, რომელიც მათ შორის უხილავად სუფევდა. შემდეგ უკვე მოციქულთა მიბაძვით, [[ეკლესია|ეკლესიის]] პირველი მსახურები ქრისტეს აღდგომის დღესასწაულზე ტაძარში პურს დებდნენ, როგორც ხილულ გამოხატულებას იმისა, რომ ჩვენთვის ვნებული ქრისტე ყოველი ქრისტიანისათვის ჭეშმარიტი ცხოვრების პური გახდა. არტოსი არის ნიშანი ქრისტეს სიკვდილზე გამარჯვებისა და გამოხატულება ქრისტეს აღდგომისა. | არტოსის გამოყენება ქრისტიანობის პირველივე პერიოდიდან იწყება. უფლის აღდგომიდან მეორმოცე დღეს იესო ცად ამაღლდა. მისი მოწაფეები და მიმდევრები სიმშვიდეს ლოცვაში ჰპოვებდნენ, იგონებდნენ ქრისტეს, იხსენებდნენ მის ყოველ სიტყვას, ყოველ ნაბიჯს და ქმედებას. ერთობლივი ლოცვების დროს საიდუმლო სერობას მოიგონებდნენ და ქრისტეს სისხლსა და ხორცს ეზიარებოდნენ. მოწაფეები ამზადებდნენ ჩვეულებრივ ტრაპეზს, უპირველესად საპატიო ადგილას დებდნენ პურს უფლისათვის, რომელიც მათ შორის უხილავად სუფევდა. შემდეგ უკვე მოციქულთა მიბაძვით, [[ეკლესია|ეკლესიის]] პირველი მსახურები ქრისტეს აღდგომის დღესასწაულზე ტაძარში პურს დებდნენ, როგორც ხილულ გამოხატულებას იმისა, რომ ჩვენთვის ვნებული ქრისტე ყოველი ქრისტიანისათვის ჭეშმარიტი ცხოვრების პური გახდა. არტოსი არის ნიშანი ქრისტეს სიკვდილზე გამარჯვებისა და გამოხატულება ქრისტეს აღდგომისა. | ||
| ხაზი 10: | ხაზი 12: | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
* ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ. | * ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ. | ||
| − | + | * [[ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი]] | |
[[კატეგორია:რელიგია]] | [[კატეგორია:რელიგია]] | ||
[[კატეგორია:რელიგიური ტერმინები]] | [[კატეგორია:რელიგიური ტერმინები]] | ||
12:04, 22 ივნისი 2017-ის ვერსია
არტოსი - (ბერძ. გაფუებული პური) ნაკურთხი პური, სხვაგვარად მთლიანი სეფისკვერი. ხორბლის თეთრი ფქვილისაგან, მარილისა და ნაკურთხი წყლისგან მოზელილი საფუარიანი ცომით გამომცხვარი, ზემოდან ჯვრის ან ქრისტეს აღდგომის გამოსახულებით.
არტოსი აღდგომიდან ბრწყინვალე შვიდეულის მანძილზე, როგორც სიმბოლო უფლის აღდგომისა, აღსავლის კარის წინ ანალოღიაზე ან პატარა მაგიდაზეა დაბრძანებული.იგი იკურთხება აღდგომა ღამეს განსაკუთრებული ლოცვის წაკითხვის შემდეგ. მთელი ბრწყინვალე შვიდეულის მანძილზე პური ტაძარშია დაბრძანებული აღსავლის ღია კარის წინ; თომას კვირას, კვირაცხოვლობას იჭრება და ურიგდება მორწმუნეებს, როგორც სიწმინდე, რომელსაც ისინი ინახავენ და იღებენ ფიზიკური თუ სულიერი უძლურების შემთხვევაში, უზმოზე ლოცვების წარმოთქმის შემდეგ.
არტოსის გამოყენება ქრისტიანობის პირველივე პერიოდიდან იწყება. უფლის აღდგომიდან მეორმოცე დღეს იესო ცად ამაღლდა. მისი მოწაფეები და მიმდევრები სიმშვიდეს ლოცვაში ჰპოვებდნენ, იგონებდნენ ქრისტეს, იხსენებდნენ მის ყოველ სიტყვას, ყოველ ნაბიჯს და ქმედებას. ერთობლივი ლოცვების დროს საიდუმლო სერობას მოიგონებდნენ და ქრისტეს სისხლსა და ხორცს ეზიარებოდნენ. მოწაფეები ამზადებდნენ ჩვეულებრივ ტრაპეზს, უპირველესად საპატიო ადგილას დებდნენ პურს უფლისათვის, რომელიც მათ შორის უხილავად სუფევდა. შემდეგ უკვე მოციქულთა მიბაძვით, ეკლესიის პირველი მსახურები ქრისტეს აღდგომის დღესასწაულზე ტაძარში პურს დებდნენ, როგორც ხილულ გამოხატულებას იმისა, რომ ჩვენთვის ვნებული ქრისტე ყოველი ქრისტიანისათვის ჭეშმარიტი ცხოვრების პური გახდა. არტოსი არის ნიშანი ქრისტეს სიკვდილზე გამარჯვებისა და გამოხატულება ქრისტეს აღდგომისა.
წყარო
- ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
- ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი
