აზნაურის ყმა
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''აზნაურის ყმა''' - ყმა-გლეხი ფეოდალურ საქართველოში. XI ს-დან თანდათან მდაბიოთაგან უმრავლესობას ყმობის უღელი დაედო და „აზნაურის ყმად“ იქცა. თამარ მეფის ისტორიკოსი წოდებრიობისა და საზოგადოებრივი მდგომარეობის დაბალ საფეხურზე მდგომ გლეხთა აღსანიშნად სწორედ ამ ტერმინს, „აზნაურის ყმას“ გამოიყენებს. რასაკვირველია, | + | '''აზნაურის ყმა''' - ყმა-გლეხი ფეოდალურ [[საქართველო|საქართველოში]]. XI ს-დან თანდათან მდაბიოთაგან უმრავლესობას ყმობის უღელი დაედო და „აზნაურის ყმად“ იქცა. [[თამარ მეფე|თამარ მეფის]] ისტორიკოსი წოდებრიობისა და საზოგადოებრივი მდგომარეობის დაბალ საფეხურზე მდგომ გლეხთა აღსანიშნად სწორედ ამ ტერმინს, „აზნაურის ყმას“ გამოიყენებს. რასაკვირველია, გლეხები მარტო [[აზნაური|აზნაურებს]] არ ჰყავდათ ყმებად, თვით მეფესაც და ეკლესიასაც, მაგრამ „აზნაურის ყმა“ ღირსებით მეფისა და ეკლესიის ყმებზე დაბლა იდგა. გლეხ-ყმათა მდგომარეობა სხვადასხვაგვარი იყო, რომელთა უფლებებიცა და საზოგადოებრივი მდგომარეობაც არსებითად განირჩეოდა. ყმა-გლეხსაც შეეძლო თავისი დამსახურებით დაწინაურება. იგი არა უბრალო ყმა, არამედ „ვარგი და საცნაური აზნაურის ყმა“ ხდებოდა. |
| ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
| − | + | დემოკრატიული ტენდენციები: ანტიკური სამყარო და საქართველო (ენციკლოპედიური ცნობარი), რედაქტორი ქეთევან აბესაძე, თბილისი, | |
2012. | 2012. | ||
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | [[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]] | ||
| − | |||
| − | |||
[[კატეგორია:ყმა გლეხები]] | [[კატეგორია:ყმა გლეხები]] | ||
15:27, 9 ნოემბერი 2018-ის ვერსია
აზნაურის ყმა - ყმა-გლეხი ფეოდალურ საქართველოში. XI ს-დან თანდათან მდაბიოთაგან უმრავლესობას ყმობის უღელი დაედო და „აზნაურის ყმად“ იქცა. თამარ მეფის ისტორიკოსი წოდებრიობისა და საზოგადოებრივი მდგომარეობის დაბალ საფეხურზე მდგომ გლეხთა აღსანიშნად სწორედ ამ ტერმინს, „აზნაურის ყმას“ გამოიყენებს. რასაკვირველია, გლეხები მარტო აზნაურებს არ ჰყავდათ ყმებად, თვით მეფესაც და ეკლესიასაც, მაგრამ „აზნაურის ყმა“ ღირსებით მეფისა და ეკლესიის ყმებზე დაბლა იდგა. გლეხ-ყმათა მდგომარეობა სხვადასხვაგვარი იყო, რომელთა უფლებებიცა და საზოგადოებრივი მდგომარეობაც არსებითად განირჩეოდა. ყმა-გლეხსაც შეეძლო თავისი დამსახურებით დაწინაურება. იგი არა უბრალო ყმა, არამედ „ვარგი და საცნაური აზნაურის ყმა“ ხდებოდა.
წყარო
დემოკრატიული ტენდენციები: ანტიკური სამყარო და საქართველო (ენციკლოპედიური ცნობარი), რედაქტორი ქეთევან აბესაძე, თბილისი, 2012.
