ბიზანტია
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''ბიზანტია''' - (ბიზანტიის იმპერია), სახელმწიფო [[რომი|რომის]] იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე აზია, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე. | + | [[ფაილი:Bizantiis imperia.png|thumb|250პქ|ბიზანტიის იმპერია იუსტინიანე I-ის დროს]] |
+ | '''ბიზანტია''' - (ბიზანტიის იმპერია), სახელმწიფო [[რომი|რომის]] იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე [[აზია]], სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე. | ||
'''დედაქალაქი''' – კონსტანტინოპოლი, | '''დედაქალაქი''' – კონსტანტინოპოლი, | ||
ხაზი 15: | ხაზი 16: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
− | ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[ქართული სამხედრო ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
მიმდინარე ცვლილება 11:19, 18 ივნისი 2018 მდგომარეობით
ბიზანტია - (ბიზანტიის იმპერია), სახელმწიფო რომის იმპერიის აღმოსავლეთ ნაწილში; წარმოიშვა IV საუკუნეში რომის იმპერიის დაშლის შედეგად მის აღმოსავლეთ ნაწილში (ბალკანეთის ნახევარკუნძული, მცირე აზია, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ხმელთაშუა-ზღვისპირეთი) და არსებობდა XV საუკუნის შუა წლებამდე.
დედაქალაქი – კონსტანტინოპოლი,
სახელმწიფო ენა – ბერძნული.
ძლიერების მწვერვალს მიაღწია VI საუკუნეში, იმპერატორ იუსტინიანე I-ის დროს, როდესაც მის შემადგენლობაში თითქმის მთელი ხმელთაშუა ზღვის აუზი შედიოდა.
VII-IX საუკუნეებში არაბების, ლანგობარდების, ბულგარების და სლავების შემოსევების შედეგად მისი ტერიტორია ბიზანტიამ ეგრის-აფხაზეთიც დაკარგა.
1204 წელს კონსტანტინოპოლი აიღეს და გაძარცვეს ჯვაროსნებმა. ბიზანტია აღდგა 1261 წელს, მაგრამ უწინდელი ძლიერება ვეღარ დაიბრუნა. 1453 წელს ბიზანტიის არსებობას ბოლო მოუღეს თურქ-ოსმალებმა.