ბოდვითი აფეთქება
(ახალი გვერდი: '''„ბოდვითი აფეთქება“''' - (bouffèe delirante (ფრანგ.), ტერმინი იხმარება მწვ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''„ბოდვითი აფეთქება“''' - (bouffèe delirante | + | '''„ბოდვითი აფეთქება“''' - (bouffèe delirante ფრანგ.), ტერმინი იხმარება მწვავე ფსიქოზური ეპიზოდების აღსანიშნავად, რომლებიც, როგორც თავიდან თვლიდნენ, უვითარდებათ მხოლოდ ფსიქოპათიურ პიროვნებებს (dègènèrès). |
თავდაპირველად კლინიკური სურათის აღწერილობაში 5 მახასიათებელი იყო: მთელი რიგი სისტემატიზირებული [[ბოდვითი აზრები პოლიმორფული|ბოდვითი აზრები]], ხანდახან – ჰალუცინოზი; ემოციურ არასტაბილურობასთან შეუღლებული ცნობიერების ერთგვარი დაბინდვა; სომატური სიმპტომების არარსებობა; სწრაფი და სრული რემისია. მოგვიანებით გამოყვეს სხვა თავისებურებებიც: ეპიზოდის პრეციპიტაციის შესაძლებლობა ფსიქოსოციალური სტრესორებით; უსიმპტომო ინტერვალების შემდეგ ეპიზოდის განმეორების მაღალი რისკი; შიზოფრენიასა და ეპიზოდს შორის ნოზოლოგიური კავშირის არარსებობა, თუმცა, ერთი ან რამდენიმე რეციდივის შემდეგ შეიძლება განვითარდეს ქრონიკული შიზოფრენიული მდგომარეობა. | თავდაპირველად კლინიკური სურათის აღწერილობაში 5 მახასიათებელი იყო: მთელი რიგი სისტემატიზირებული [[ბოდვითი აზრები პოლიმორფული|ბოდვითი აზრები]], ხანდახან – ჰალუცინოზი; ემოციურ არასტაბილურობასთან შეუღლებული ცნობიერების ერთგვარი დაბინდვა; სომატური სიმპტომების არარსებობა; სწრაფი და სრული რემისია. მოგვიანებით გამოყვეს სხვა თავისებურებებიც: ეპიზოდის პრეციპიტაციის შესაძლებლობა ფსიქოსოციალური სტრესორებით; უსიმპტომო ინტერვალების შემდეგ ეპიზოდის განმეორების მაღალი რისკი; შიზოფრენიასა და ეპიზოდს შორის ნოზოლოგიური კავშირის არარსებობა, თუმცა, ერთი ან რამდენიმე რეციდივის შემდეგ შეიძლება განვითარდეს ქრონიკული შიზოფრენიული მდგომარეობა. | ||
16:38, 18 ივლისი 2018-ის ვერსია
„ბოდვითი აფეთქება“ - (bouffèe delirante ფრანგ.), ტერმინი იხმარება მწვავე ფსიქოზური ეპიზოდების აღსანიშნავად, რომლებიც, როგორც თავიდან თვლიდნენ, უვითარდებათ მხოლოდ ფსიქოპათიურ პიროვნებებს (dègènèrès).
თავდაპირველად კლინიკური სურათის აღწერილობაში 5 მახასიათებელი იყო: მთელი რიგი სისტემატიზირებული ბოდვითი აზრები, ხანდახან – ჰალუცინოზი; ემოციურ არასტაბილურობასთან შეუღლებული ცნობიერების ერთგვარი დაბინდვა; სომატური სიმპტომების არარსებობა; სწრაფი და სრული რემისია. მოგვიანებით გამოყვეს სხვა თავისებურებებიც: ეპიზოდის პრეციპიტაციის შესაძლებლობა ფსიქოსოციალური სტრესორებით; უსიმპტომო ინტერვალების შემდეგ ეპიზოდის განმეორების მაღალი რისკი; შიზოფრენიასა და ეპიზოდს შორის ნოზოლოგიური კავშირის არარსებობა, თუმცა, ერთი ან რამდენიმე რეციდივის შემდეგ შეიძლება განვითარდეს ქრონიკული შიზოფრენიული მდგომარეობა.
ტერმინი შემოიტანა Legrain-მა 1886 წელს, შემდეგ გადმოიღო Magnan-მა.
