ინდოჩინეთის პირველი ომი
ინდოჩინეთის I ომი - განმათავისუფლებელი ომი ვიეტნამში საფრანგეთის წინააღმდეგ, რომლის მთავრობა ცდილობდა შეენარჩუნებინა თავისი გავლენა ინდოჩინეთის ნახევარკუნძულის აღმოსავლეთ ნაწილზე (ვიეტნამი, კამბოჯა, ლაოსი), რომელიც XIX საუკუნის II ნახევრიდან საფრანგეთის კოლონიური სამფლობელო იყო.
ეს ტერიტორიები II მსოფლიო ომის დროს იაპონელების მიერ იყო ოკუპირებული. 1945 წელს, იაპონელთა წასვლის შემდეგ, აქ ფრანგები დაბრუნდნენ. მათ არ ცნეს ვიეტნამელი კომუნისტების მიერ 1945 წლის 2 სექტემბერს გამოცხადებული დამოუკიდებლობა და 1945 წლის სექტემბერში დაიწყეს სამხედრო მოქმედებები, ხელთ იგდეს საიგონი და განავითარეს შეტევა ჩრდილოეთ ვიეტნამზე, სადაც დაიკავეს ხანოი და სხვა მნიშვნელოვანი პუნქტები. მაგრამ კომუნისტების სამხედრო ფორმირებების წინააღმდეგობამ (გადამწყვეტი ბრძოლა დიენბიენფუსთან, 1954 წლის მარტი-მაისი) საფრანგეთის მთავრობა აიძულა დაეწყო სამშვიდობო მოლაპარაკებები.
1954 წელს საფრანგეთმა ცნო ვიეტნამისა და ლაოსის დამოუკიდებლობა. უფრო ადრე (1953) დამოუკიდებლობა მიიღო კამბოჯამ (კამპუჩიამ).
ვიეტნამის ტერიტორიაზე ჩამოყალიბდა განსხვავებული პოლიტიკური რეჟიმების მქონე ორი სახელმწიფო: ჩრდილო ნაწილში კომუნისტური ვიეტნამის დემოკრატიული რესპუბლიკა (ვდრ), დედაქალაქი – ხანოი, ხოლო სამხრეთში – ვიეტნამის რესპუბლიკა, დედაქალაქი – საიგონი, რომლის მთავრობა აშშ-ზე იყო ორიენტირებული.
