სიზმარი

თითქოს ნისლია, არაფერს ვხედავ

და თითქოს მქონდა შავი ნიღაბი.

და მიცვალებულს ვხედავ მე დედას

და მეკითხება: შენ სად იყავი!

იყო და გაჰქრა შავი ნიღაბი,

ჩამოწვა ნისლი, არაფერს ვხედავ.

მას ვუპასუხე - მე სად ვიყავი

და სადღაც ნელა მივყავარ დედას.

მინდა ეს წამი რომ მოვითმინო,

რომ ხელში მქონდეს იმედის საჭე.

"შვილო მითხარი: რატომ სვამ ღვინოს,

ან და ერთი თვე რად მოგისაჯეს!”

და ბოლოს უცებ წამიღო ნისლმა

და თითქო შველა მე არ მეღირსა.

ეს იყო წუხელ, რომ დამესიზმრა

და დილას უცებ გამომეღვიძა.