დოღზე

ქართველი კაცი ცხენს თუ გადაჯდა,

ღმერთს დაივიწყებს, ― ნათქვამი არი!

ქართან ჯირითში თუ ვერ გადარჩა,

რა ბედენაა, ― სხვას გაზრდის მტკვარი.

მოგვდევს ანდერძად თავის განწირვა, ―

განა სიკვდილით თავგანწირულის?

არა! სიცოცხლით მართლაც გმირულის,

სადაც შიშია ამოძირული.