The National Library of Georgia მთავარი - ბიბლიოთეკის შესახებ - ელ.რესურსები

ათასწლეულის განვითრების მიზნების განხორციელების ანგარიში საქართველოში

ათასწლეულის განვითრების მიზნების განხორციელების ანგარიში საქართველოში


საბიბლიოთეკო ჩანაწერი:
თემატური კატალოგი მესამე სექტორი|დისკუსიები, კონფერენციები, მონიტორინგი, ანგარიშები, მიმოხილვები
საავტორო უფლებები: © გაეროს განვითარების პროგრამა
თარიღი: 2006
კოლექციის შემქმნელი: სამოქალაქო განათლების განყოფილება
აღწერა: ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების პროგრესი 2006 საქართველოს გაეროს ასოციაცია თბილისი, დოლიძის ქ.2, 0171 ტელ/ფაქსი: (+995 32) 33 25 16; (+995 32) 33 52 16 ელ. ფოსტა: una@una.ge ვებ გვერდი: www.una.ge კვლევა განახორციელდა: კვლევის ხელმძღვანელი: მარინა იმერლიშვილი, გამოყენებითი კვლევების კომპანიის დირექტორი მკვლევარები: მიზანი 1: რუსუდან ტაბატაძე, საქართველოს ახალგაზრდა იურისთა ასოციაცია მიზანი 2: ნინო გოგიბერიძე, მედია საბჭო მიზანი 3: ლია სანიკიძე, ქალები მომავლისათვის მიზანი 4: მედეა ბელეშაძე, კლარიტასი მიზანი 5: ნინო წულეისკირი, „ჰერა XXI“ მიზანი 6: ქეთევან ჭელიძე, ასოციაცია „თანადგომა“ მიზანი 7: ლია თოდუა, საქართველოს სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრი მიზანი 8: ქეთევან ჭითანავა, საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია რედაქტირება: ნინო ხუციძე დიზაინი: თორნიკე ლორდქიფანიძე ფოტო: გურამ მურადოვი მიზანი 1, მიზანი 3, მიზანი 5, მიზანი 8 იური მეჩითოვი მიზანი 4 თათა მეთიშვილი მიზანი 6 კოტე გაბრიჩიძე მიზანი 7



1 ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების პროგრესი

▲ზევით დაბრუნება


- გამოცემულია საქართველოს გაეროს ასოციაციის მიერ, შვედეთის გაეროს ასოციაციის მხარდაჭერით მიმდინარე პროგრამის ფარგლებში, რომელიც დაფინანსებულია შვედეთის საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს მიერ სხვადასხვა სფეროში პროფესიულ მონაცემთა ბაზისა და ექსპერტ ანალიზის უზრუნველყოფით ანგარიშის შემუშავებაში მონაწილეობდა შემდეგი ორგანიზაციები:

  • საქართველოს ახარგაზრდა იურისტთა ასოციაცია

  • მედია საბჭო

  • ქალები მომავლისათვის

  • კლარიტასი

  • ასოციაცია „ჰერა XXI“

  • ასოციაცია „თანადგომა“

  • საქართველოს სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრი

  • საქართველოს ახალრგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია

საქართველოს გაეროს ასოციაცია მადლობას უხდის საქართველოში ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების პროგრეს ანგარიშის მომზადებაში მონაწილე შემდეგ ორგანიზაციებს:

„ადგილის დედა“
„ავანგარდი“
„ალბანი“
„ალტერნატივა ჯორჯია“
„ალტერნეგო“
ანტინარკოტიკული მედია კლუბი
აფხაზეთის შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის
სამინისტრო
ასოციაცია „ამაგდარი“
ასოციაცია „ლობო“
„ახალი გზა“
ბიბლიოთეკა - კულტურული ცენტრი უნარშეზღუდულთათვის - „თანადგომა“
ბიოეთიკისა და ჯანმრთელობის საკანონმდებლო რეგულაციის ასოციაცია
„გზა საზოგადოებისაკენ“
გურიის ახალგაზრდული რესურსცენტრი
გურიის ბავშვთა ჯანმრთელობის დაცვის ასოციაცია „ბავშვი მომავალია“
გურამიშვილის პედიატრიული კლინიკა
დაავადებათა კონტროლის ცენტრი
ენერგოეფექტურობის ცენტრი
„ველფეარ ფაუნდეიშენი“
თავისუფლების ინსტიტუტი
„იუვენკო“
კავკასიის გარემოს დაცვით არასამთავრობო ორგანიზაციათა ქსელი
კოალიცია დევნილთა მხარდაჭერისათვის
კორეფორმ-ჯორჯია
მასწავლებელთა დახელოვნების ცენტრალური ინსტიტუტი
„ნაკრესი“
„ნეონატუსი“
„ორთოსი“
„ოქსფამის“ წარმომადგენლობა საქართველოში
პედაგოგთა და მოზარდთა სოციალური ინტერესების დაცვის კავშირი „მრევლი“
პოლიტიკის, დაგეგვისა და მართვის საერთაშორისო ინსტიტუტი
„ქალების ინიციატივა თანასწორობისთვის“
„ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტში დაზარალებულ პირთა თანადგომა“
ქუთაისის „ქალთა ცენტრი“
საერთაშორისო ახარგაზრდული ასოციაცია „სტუდენტი“
საერთაშორისო ფონდი მსოფლიო ბავშვებისათვის
საზოგადოება „ბილიკი“
საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონი“
სამოქალაქო განათლების საერთაშორისო ცენტრი
საზოგადოებრივი განვითარების ინსტიტუტი
საქართველოს ბავშვთა ფედერაცია
საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს
სტატისტიკის დეპარტამენტი
საქართველოს მეან-გინეკოლოგთა ასოციაცია
საქართველოს მწვანეთა მოძრაობა
საქართველოს საერთაშორისო სააგენტო „კურაციო“
საქართველოს საზოგადოების ჯანდაცვის ასოციაცია
„საქართველოს+ჯგუფი“
უნარშეზღუდულ ბავშვთა სოციალური რეაბილიტაციის კავშირი
„ურანტი“
ურბანისტთა ასოციაცია
შიდსით დაზარალებულთა დახმარების ფონდი
World Vision Georgia

2 შესავალი

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოს გაეროს ასოციაციამ შვედეთის გაეროს ასოციაციასთან ერთობლივი პროგრამის ფარგლებში მოამზადა ანგარიში, რომლის მიზანს საქართველოს მიერ ათასწლეულის განვითარების მიზნებთან (აგმ) დაკავშირებული ვალდებულებების შესრულებაში მიღწეული პროგრესის ასახვა წარმოადგენს.

ანგარიში აღწერით ხასიათს ატარებს და მასში განხილული მასალა მოიცავს როგორც საქართველოს მთავრობის საქმიანობის, ისე საზოგადოებრივი სექტორის მიერ ათასწლეულის მიზნების შესრულების თვალსაზრისით გაწეული ძალისხმევის შეფასებას. საქართველოს საზოგადოებრივ სექტორს მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვს ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებში, გამონაკლისს არც ათასწლეულის განვითარების მიზნები წარმოადგენს. საზოგადოებრივი სექტორი რიგ შემთხვევებში უშუალოდ არის ჩართული ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელებაში, ხშირად კი მისი საქმიანობა ირიბად უწყობს ხელს მთავრობის მიერ აღებული ვალდებულებების შესრულებას. შესაბამისად, მიზანშეწონილად ჩავთვალეთ საზოგადოებრივი სექტორის წვლილის შეფასება აგმ-ის განხორციელებაში.

3 ზოგადი მიმოხილვა

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოში ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელებისთვის გარკვეული ნაბიჯები გადაიდგა, თუმცა არსებობს მრავალი ხარვეზი, რომელთა აღმოფხვრის გარეშე, შეუძლებელი იქნება 2015 წლისთვის აღნიშნული ვალდებულებების სრულად შესრულება.

საქართველოს მთავრობას ათასწლეულის თითქმის ყველა მიზანთან დაკავშირებით შემუშავებული აქვს მოქმედების სტრატეგიული გეგმა, თუმცა მათი განხორციელებისათვის აუცილებელი კონკრეტული ღონისძიებების ნუსხა, რომელიც აღნიშნული სტრატეგიების თანმიმდევრულ შესრულებას უზრუნველყოფდა, ხშირ შემთხვევაში, არ არსებობს. ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელებისთვის დაწყებულია გარკვეული რეფორმები, შექმნილია სათანადო ინსტიტუციები, თუმცა მათი საქმიანობის ეფექტურობა ჯერ კიდევ არ არის მაღალი, რიგ შემთხვევებში მთავრობის არათანმიმდევრული მოქმედებების და რიგ შემთხვევებში არასათანადო დაფინანსების გამო.

მთავრობის საქმიანობა განსაკუთრებით ინტენსიურია ათასწლეულის IV (ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირება) და VI (აივ/შიდსთან, მალარიასთან და სხვა დაავადებებთან ბრძოლა) მიზნების მიმართულებით, ყველაზე ნაკლები ძალისხმევით კი გამოირჩევა მისი საქმიანობა III (გენდერული თანასწორობისა და ქალთა უფლებების გაზრდა) და VII (ეკოლოგიური მდგრადობის უზრუნველყოფა) მიზნების მიმართულებით.

საზოგადოებრივი სექტორი ნაკლებად ახდენს თავისი საქმიანობის იდენტიფიცირებას ათასწლეულის განვითარების მიზნებთან, თუმცა როგორც უკვე აღვნიშნეთ, მისი საქმიანობა ხშირად მნიშვნელოვნად განაპირობებს ამა თუ იმ მიზნის განხორციელებას. სექტორი სხვადასხვა ფორმით თანამშრომლობს საქართველოს მთავრობასთან, თუმცა ხშირად ეს ურთიერთობა ცალმხრივ ხასიათს ატარებს. საზოგადოებრივი სექტორი განსაკუთრებით აქტიურია IV (ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირება) მიზნის მიმართულებით, მისი საქმიანობა კი ყველაზე ნაკლებად ინტენსიურია VII (ეკოლოგიური მდგრადობის უზრუნველყოფა) მიზნის მიმართულებით.

4 მეთოდოლოგია, შეფასების კრიტერიუმები, მონაცემთა შეგროვებისა და შეფასების პროცესი

▲ზევით დაბრუნება


ანგარიშის მომზადების პროცესში ათასწლეულის მიზნების შესაბამის სფეროებში გამოცდილების მქონე საზოგადოებრივი სექტორის სხვადასხვა ორგანიზაციების მონაწილეობით შეიქმნა სამუშაო ჯგუფები, რომლებიც აწარმოებდნენ ინფორმაციის მოძიებასა და შეგროვებას დასკვნითი ანგარიშისთვის. აგმ-ის ვალდებულებების შესრულების აღწერა შესაბამისი სამუშაო ჯგუფების კოორდინატორებმა წარმოადგინეს. ანგარიშის მომზადებაში მონაწილეობდნენ (აგმ-ის მიზნების მიხედვით):

მიზანი №1: უკიდურესი სიღარიბის დაძლევა - რუსუდან ტაბატაძე, ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია;

მიზანი №2: მთელს მსოფლიოში დაწყებითი განათლების უზრუნველყოფა - ნინო გოგიბერიძე, მედია საბჭო;

მიზანი №3: გენდერული თანასწორობისა და ქალთა უფლებების გაზრდა - ლია სანიკიძე, „ქალები მომავლისთვის“;

მიზანი №4: ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირება - მედეა ბელეშაძე, „კლარიტასი“;

მიზანი №5: დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესება - ნინო წულეისკირი, ასოციაცია „ჰერა XXI“;

მიზანი №6 აივ/შიდსთან, მალარიასთან და სხვა დაავადებებთან ბრძოლა - ქეთევან ჭელიძე, ასოციაცია „თანადგომა“;

მიზანი №7 ეკოლოგიური მდგრადობის უზრუნველყოფა - ლია თოდუა, „სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრი“;

მიზანი №8 განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბება - ქეთევან ჭითანავა, „ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია“.

ანგარიშში მოცემულია აგმ-ის რვავე მიზნის განხორციელების შესახებ არსებული მასალის მიმოხილვა და თითოეული მიზნის განხორციელების რაოდენობრივი შეფასება. აგმ-ის შესრულების პროგრესის თვალსაჩინო აღწერისთვის შემუშავებული იქნა აგმ-ის პროგრეს-ინდექსი. ინდექსი არსებული სიტუაციის რაოდენობრივი აღწერისა და ყოველწლიური მონიტორინგის პირობებში აგმ-ის განხორციელების დინამიკაში განხილვისა და შედარებითი ანალიზის საშუალებას იძლევა.

ანგარიშში მოცემულია როგორც საზოგადოებრივი, ისე სამთავრობო აქტივობის ინდექსი. პროგრეს-ინდექსის გამოთვლის მექანიზმი ითვალისწინებს 5 ბალიან შკალაზე (0-დან 4-მდე, შესაბამისად მაქსიმალური შესაძლო ქულა არის 4) ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების წინასწარ განსაზღვრული კრიტერიუმების მეშვეობით შეფასებას. თითოეული კრიტერიუმისთვის განისაზღვრა შეფასების კონკრეტული შინაარსი. თითოეული მიზნის განხორციელების ქულა წარმოადგენს მიზნის ამოცანების შეფასებების საშუალო ქულას. როგორც მთავრობის, ისე საზოგადოებრივი სექტორის ინდექსის საბოლოო ქულა რვა მიზნის განხორციელების შეფასების საშუალო ქულაა.

შეფასების პროცესს სამუშაო ჯგუფების მიერ მოპოვებული ინფორმაციის და საკუთარი მოსაზრების საფუძველზე აწარმოებდნენ შესაბამის სფეროში საექსპერტო გამოცდილების მქონე პირები.

თითოეულმა სამუშაო ჯგუფმა და მოწვეულმა ექსპერტებმა შეაფასეს აგმ-ის შესრულების პროგრესი საქართველოში. შეფასება შემდეგი კრიტერიუმებისა და სქემის მიხედვით განხორციელდა:

კრიტერიუმი

1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა აგმ-ის მიმართულებით

1.1. სახელმწიფოს მიერ აგმ-ის ვალდებულებების შესრულების სტრატეგიის/ტაქტიკის შემუშავება/არსებობა.

1.2. მთავრობის მიერ შექმნილი ინსტიტუციები

1.3. მთავრობის მიერ დაფინანსებული პროგრამები

1.4. მთავრობის მიერ ინიცირებული პროგრამები დონორების მხარდაჭერით

2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტიურობის ინტენსივობა აგმ-ის მიმართულებით

2.1. ინიციატივები, პროექტები, პროგრამები, შექმნილი კოალიციები, ქსელები

2.2. სხვა სექტორებთან თანამშრომლობა აგმ-ის განხორციელებისათვის

ათასწლეულის მიზანი

მთავრობის ქმედების ინტენსივობა აგმ-ის მიმართულებით

0
ქულა

1
ქულა

2
ქულა

3
ქულა

4
ქულა

1. სახელმწიფოს
არ გააჩნია
სტრატეგია/
გეგმა აგმ-სთან
დაკავშირებით

1. სტრატეგია/
გეგმა და
ტაქტიკა
შემუშავების
როცესშია.

1. სტრატეგია/
გეგმა და
ტაქტიკა
შემუშავებულია

1. სტრატეგია/
გეგმა და
ტაქტიკა
შემუშავებულია

1. გეგმის
განხორციელების
პროცესში
გარკვეული
პროგრესი
უკვე არსებობს

2. არ არის
შექმნილი
ინსტიტუციები:
ფონდები,
სახელმწიფო
დანაყოფები
(დეპარტამენტი,
კომისია
და ა.შ.).

2. ინსტიტუციები
ფორმალურად
შექმნილია,
მაგრამ
ფუნქციონირება
არ
დაუწყიათ,
შექმნილ
დანაყოფებს
შორის ფუნქციები არ
არის მკაფიოდ
გამიჯნული

2. ინსტიტუციები
შექმნილია,
ფუნქციები
გამიჯნულია,
დანაყოფებმა
ფუნქციონირება
დაიწყეს, მაგრამ
რეალურად
საქმიანობა არ
განუხორციელებიათ

2. მუშაობა
მიმდინარეობს
ინტენსიურად,
მაგრამ
გარკვეული
მიზეზების გამო
(დაფინანსების
ნაკლებობა,
კვალიფიციური
რესურსის
ნაკლებობა,
გამოცდილების
ნაკლებობა და
ა.შ.) საქმიანობა
არაეფექტურია

2. მუშაობა
მიმდინარეობს
ინტენსიურად და
ეფექტურად

3. მთავრობის
მიერ
აგმ-ის
ვალდებულებების
შესასრულებლად
დაფინანსებული
მიზნობრივი
პროგრამები არ
არსებობს,
არც ისეთი
პროგრამები
ხორციელდება,
რომლებიც
ირიბად უწყობენ
ხელს სი-
ღარიბის
აღმოფხვრას.

3. მთავრობის
მიერ
აგმ-ის
ვალდებულებების
შესასრულებლად
დაფინანსებული
მიზნობრივი
პროგრამები
არ არსებობს,
მაგრამ
ხორციელდება
პროგრამები,
რომლებიც
ირიბად უწყობენ
ხელს აგმ-ის
შესრულებას.

3. მთავრობის მიერ
აგმ-ის
ვალდებულებების
შესასრულებლად
დაფინანსებული
მიზნობრივი
პროგრამები
მიმდინარეობს,
თუმცა გარკვეული
მიზეზების
გამო არაეფექტურია.

3. მთავრობის
მიერ აგმ-ის
ვალდებულებების
შესასრულებლად
დაფინანსებული
მიზნობრივი
პროგრამები
არსებობს და მათი
განხორციელება
ეფექტურად
მიმდინარეობს.

3. მთავრობის
მიერ
მიზნობრივად
აგმ-ის
ვალდებულებების
შესასრულებლად
დაფინანსებული
პროგრამები
ეფექტურად
ხორციელდება,
მიღწეულია
გარკვეული
შედეგები.

4. მთავრობის
მიერ
ინიცირებული
პროგრამები
დონორების
მხარდაჭერით არ
არსებობს.

4. მთავრობის

მიერ
ინიცირებულ
პროგრამებზე
დონორებთან
მოლაპარაკება
დაწყებულია

4. მთავრობის მიერ
ინიცირებული
პროგრამები
დონორების
მიერ
მხარდაჭერილია
და მათი
განხორციელება
დაწყებულია

4. მთავრობის
მიერ
ინიცირებული
პროგრამები
დონორების
მხარდაჭერით
ხორციელდება,
თუმცა
გარკვეული
მიზეზების გამო
(დაფინანსების,
კვალიფიციური
რესურსის,
გამოცდილების
ნაკლებობა და
ა.შ.) არაეფექტურია

4. მთავრობის
მიერ
ინიცირებული
პროგრამები
დონორების
მხარდაჭერით
ეფექტურად
ხორციელდება

ათასწლეულის მიზანი

საზოგადოებრივი სექტორის (სს) აქტივობა აგმ-ის მიმართულებით

0
ქულა

1
ქულა

2
ქულა

3
ქულა

4
ქულა

1. სს-ში არ
არსებობს
ინტერესი
ათასწლეულის
მიზნის
მიმართ

1. სს-ში არსებობს
ინტერესი
აგმ-ის მიზნის
მიმართ, რაც
ცალკეული
ინიციატივების
განხორციელებაში
ვლინდება

1. სს-ში
ხორციელდება
მიზანმიმართული
და ხანგრ-
ძლივი პროექტები

1. სს-ში შექმნილია
ალიანსები/
კოალიციები/ქსელები,
რომლებიც მუშაობს
გმ-ის
მიმართულებით

1. სს-ში შექმნილი
ალიანსები
იძენენ მდგრად
ხასიათს,
მუშაობენ აგმ-ის
მიმართულებით
არა მხოლოდ ერთი
პროექტის
ფარგლებში

2. არ არსებობს
სექტორებს
შორის
თანამშრომლობა

2. თანამშრომ-
ლობა
შემოიფარგლება
მხოლოდ
ინფორმაციის
გაცვლით

2. სექტორებს
შორის ურ-
თიერთობა ცდება
ინფორმაციის
გაცვლის
ფარგლებს
და იძენს
ცალკეული
ინიციატივებით
გამოხატული
თანამშრომლობის
ხასიათს

2. სექტორებს შორის
თანამშრომლობა
იძენს
პერიოდულ, მომავალ
საქმიანობაზე
ორიენტირებულ
ხასიათს, იწყება
ერთობლივი
ინსტიტუციების
(სამეთვალყურეო
საბჭოები,
კომისიები, ფონდები
და ა.შ.)
ჩამოყალიბება

2. სექტორებს
შორის
თანამშრომლობა
მდგრადია,
ინსტიტუციები
ჩამოყალიბებულია,
ხდება პროექტების
ერთად დაგეგმვა,
განხორციელება
და შეფასება.

5 თავი 1 მიზანი №1: უკიდურესი სიღარიბის დაძლევა

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

5.1 1.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა უკიდურესი სიღარიბის დაძლევის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1.2

  • მთავრობას შემუშავებული აქვს ზოგადი სტრატეგია/ გეგმა და ტაქტიკა უკიდურესი სიღარიბის დაძლევის მიმართულებით, თუმცა სტრატეგიის განხორციელებისათვის საჭირო კონკრეტული ღონისძიებების ხედვა თუ სამოქმედო გეგმა, რომელიცაღნიშნული სტრატეგიის თანმიმდევრულ შესრულებასუზრუნველყოფდა, არ არსებობს.სწორედამ მიზეზის გამო ხელისუფლების სხვადასხვა ორგანოთა სიღარიბის აღმოფხვრისაკენ მიმართულიღონისძიებები ხშირად იმპულსური და სპონტანურია, რაც შედეგზე გავლენას ახდენს და მნიშვნელოვან ცვლილებებს არ განაპირობებს.

  • დაწყებულია გარკვეული რეფორმები, შექმნილია სათანადო ინსტიტუციები, თუმცა მათი საქმიანობის ეფექტურობა ჯერ კიდევ არ არის მაღალი, რიგ შემთხვევებში მთავრობის არათანმიმდევრულ მოქმედებათა, რიგ შემთხვევებში კი (თუმცა მოცემულ შემთხვევაში ეს ნაკლებად მნიშვნელოვანია) არასა- თანადო დაფინანსების გამო.

  • მთავრობის ინიცირებული პროგრამები ძირითადად საბიუჯეტო სახსრებით ხორციელდება, მაგრამ აღსანიშნავია, რომ სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ კანონით

  • ამა თუ იმ სფეროს რეფორმისათვის თანხის გამოყოფა, სამწუხაროდ, არ ნიშნავს იმას, რომ რეფორმა ხორციელდება. უმრავლეს შემთხვევაში მხოლოდ ბიუჯეტის ფორმირების შემდეგ იწყება შესაბამისი პროგრამების არათუ დეტალების, არამედ ძირითად პრინციპთა დამუშავებაც კი.

5.1.1 1.1.1. ამოცანა 1: სიღარიბის ზღვარს მყოფი მოსახლეობის რიცხვის განახევრება 2000-2015 წწ. პერიოდში

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოში სიღარიბის დაძლევისა და ეკონომიკური განვითარების საკითხი წლების განმავლობაში ქვეყნის ხელისუფლების ერთ-ერთ უპირველეს დეკლარირებულ ამოცანას წარმოადგენდა, თუმცა მდგომარეობის კარდინალური ცვლილება ამ გარემოებას არ გამოუწვევია. 2000 წელს საქართველომ ათასწლეულის დეკლარაციის ხელმოწერით ვალდებულებები იკისრა, 2003 წლისთვის კი სამოქალაქო საზოგადოებისა და საერთაშორისო თანამეგობრობის აქტიური მონაწილეობით შემუშავდა ეკონომიკური განვითარებისა და სიღარიბის დაძლევის გრძელვადიანი პროგრამა. პროგრამის უმთავრეს მიზნებად ქვეყნის ეკონომიკური განვითარების დაჩქარება, მოსახლეობის ყველა ფენის მიერ ეკონომიკური განვითარებისა და ზრდის შედეგებით სარგებლობა და სოციალურად დაუცველ ჯგუფებზე ზრუნვა გამოცხადდა. პროგრამის განხორციელების კოორდინაცია და მონიტორინგი საქართველოს კანცელარიის ეკონომიკური რეფორმებისა და საერთაშორისო ორგანიზაციებთან მუშაობის სამსახურს დაევალა1.

შეიქმნა ათასწლეულის განვითარების მიზნებთან დაკავშირებულ საკითხებზე მომუშავე მუდმივმოქმედი სამთავრობო კომისია2, რომელსაც პრემიერ-მინისტრი ჩაუდგა სათავეში. სწორედ კომისიას უნდა შეესრულებინა მთავრობის გადაწყვეტილება.

2004-2005 წლებში ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების ანგარიშის მომზადების შესახებ. საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს კოორდინაციით 2005 წლის აგვისტოსთვის მომზადებული ანგარიშის თანახმად, სიღარიბის დონე საქართველოში პრაქტიკულად უცვლელია, რომლის შეცვლისათვის მთავრობის სტრატეგიულ მიზანს ეფექტური, მაღალკვალიფიციური, მიუკერძოებელი და გამჭვირვალე საჯარო სამსახურის შექმნა, ბიზნეს-კლიმატის გაუმჯობესება, კერძო კაპიტალის მოზიდვა, სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს გაუმჯობესება, ინფრასტრუქტურის განვითარება და სოციალური დახმარების სისტემის მიზნობრიობის გაუმჯობესება წარმოადგენს. ანგარიშში მთავრობის მიერ ამ მიზნების შესრულებისაკენ მიმართული და საანგარიშო პერიოდში განხორციელებული ღონისძიებების მიმოხილვაა მოცემული3.

სიღარიბის დაძლევისაკენ მიმართული პროგრამული ღონისძიებების გარდა მთავრობა, ბოლო პერიოდში ხშირად მიმართავს სპონტანურ აქციებს. მაგალითად, 20-20 ლიტრი დიზელის საწვავის დარიგება სოფლის მოსახლეობისათვის საგაზაფხულო სახნავ-სათესი სამუშაოების ჩატარებისთვის, რაზეც დაახლოებით, 13 მლნ. ლარი გამოიყო პრეზიდენტისა და მთავრობის სარეზერვო ფონდებიდან. ამგვარი აქცია, რა თქმა უნდა, მხოლოდ ერთჯერადი ხასიათის შეიძლება იყოს და ვერ უზრუნველყოფს არათუ პრობლემის საბოლოო გადაჭრას, არამედ რაიმე ინსტიტუციის შექმნას სიღარიბის დაძლევისთვის.

5.1.2 1.1.2. ამოცანა 2: დაუბალანსებელი საკვები რაციონის მქონე მოსახლეობის რიცხვის განახევრება 2000-2015 წწ. პერიოდში

▲ზევით დაბრუნება


სოციალურად დაუცველ ოჯახთა იდენტიფიკაციის, სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის შეფასებისა და მონაცემთა ბაზის ფორმირების სახელმწიფო პროგრამა4.

დღეისათვის საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობა კვლავაც სიღარიბეში ცხოვრობს, ხოლო მოსახლეობის დაახლოებით 17%25 სიღატაკის ზღვარს მიღმა იმყოფება. სოციალური დახმარების არსებული სისტემა მოსახლეობის 5 კატეგორიაზე

(მარტოხელა პენსიონერი, ობოლი (უდედმამო) ბავშვი, შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვი, I ჯგუფის შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირი, მრავალშვილიანი (18 წელზე უმცროსი 7 და მეტი შვილით)ოჯახის წევრი) არის გათვლილი.

არსებული სოციალური დაცვის სისტემა სახელმწიფოს მიერ გამოყოფილი სახსრების ეფექტური გამოყენების და რეალურად სიღარიბეში მყოფი ოჯახების ეკონომიკური მდგომარეობის გაუმჯობესების საშუალებას არ იძლევა. „სოციალური დახმარების მიზანმიმართულებისა და ეფექტიანობის გაზრდის,... ქვეყანაში სიღატაკის დონის შემცირებისა და მოსახლეობის სოციალური დაცვის სრულყოფის... მიზნით“5 დასაქმებისა და სოციალური დახმარების სახელმწიფო სააგენტომ დაიწყო მუშაობა სოციალურად დაუცველ ოჯახთა იდენტიფიკაციის, სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის შეფასებისა და მონაცემთა ბაზის ფორმირების სახელმწიფო პროგრამაზე. პროგრამის მიზანია ქვეყნის მასშტაბით სოციალურად დაუცველი ოჯახების რანგირება მათი ეკონომიკური მდგომარეობის მიხედვით.

მონაცემთა ბაზაში რეგისტრაციის მსურველთა განაცხადების მიღება 2005 წლის აგვისტოში დაიწყო. 2006 წლის 1 ივნისის მდგომარეობით სოციალური დახმარებისა და დასაქმების სახელმწიფო სააგენტოს ინფორმაციით, ბაზაში 248 165 ოჯახი იყო დარეგისტრირებული, მათი საერთო რაოდენობა 734 206 ადამიანს შეადგენს.

2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ საქართველოს კანონის შესაბამისად მიზნობრივი სოციალური დახმარების პროგრამა 2006 წლის ივნისიდან უნდა ამოქმედებულიყო6. ყველა ის ოჯახი, რომელიც 1 მარტამდე დარეგისტრირდა მონაცემთა ბაზაში და შეფასების შედეგად სააგენტოს მიერ დადგენილ ქულათა მაქსიმუმი მიიღო, 1 ივნისიდან დახმარების მიმღები უნდა გამხდარიყო. სოციალური დახმარების სახელმწიფო პროგრამის დასაფინანსებლად 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტიდან 52 000 000 ლარი გამოიყო.

მიუხედავად აღნიშნულისა, 2006 წლის 31 მაისს, ანუ სოციალური დახმარების ახალი პროგრამის ძალაში შესვლის წინა დღეს, მთავრობის სხდომის შემდეგ გაირკვა, რომ პროგრამის ამოქმედება გადაიდო, რის მიზეზადაც არასრულყოფილი მონაცემთა ბაზა დასახელდა. ამასთან, პროგრამის ძალაში შესვლის ზუსტი თარიღი არ დასახელებულა. 2005 წელს „სიღატაკის ზღვარს მიღმა მყოფი ოჯახების იდენტიფიკაციის, სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის შეფასებისა და მონაცემთა ბაზის ფორმირების სახელმწიფო პროგრამის“ დაფინანსება განახევრდა იმ ეტაპზე, როცა ეს პროცესი ფაქტიურად შუალედურ სტადიაზე იმყოფებოდა. ამდენად, 2005 წლის ბიუჯეტით გათვალისწინებული 1 200 000 ლარი სექტემბრისთვის 675 ათას ლარამდე შემცირდა. პროგრამის არასრულყოფილების ერთ-ერთი მიზეზი შესაძლოა არასაკმარისი დაფინანსებაც იყოს.

2006 წლის 22 მაისს ცვლილებები შევიდა 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ საქართველოს კანონში, რის შედეგადაც სოციალური დახმარებების სახელმწიფო პროგრამის დაფინანსება 52 000 000 ლარიდან 38 500 000 ლარამდე შემცირდა. ამას გარდა, ბიუჯეტში შესული ცვლილებებით ჯერ კიდევ მოქმედი უმწეო მდგომარეობაში მყოფი ოჯახების სოციალური დახმარების პროგრამის ბენეფიციარებს სოციალური დახმარებების პროგრამის ფარგლებში გაუგრძელდებათ დახმარებების გაცემა 2006 წლის 31 დეკემბრამდე, გარდა იმ პირებისა, რომლებიც მოხვდებიან მთავრობის მიერ განსაზღვრული წესითა და პირობებით იდენტიფიცირებული სიღატაკის ზღვარს მიღმა მყოფი ოჯახების სიაში.

თუმცა ამასთან ერთად ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ სოციალური დახმარებების გაცემის ზოგიერთ ღონისძიებათა შესახებ საქართველოს მთავრობის 2006 წლის 31 მაისის დადგენილება №104 ყოველგვარი ვადის დაკონკრეტების გარეშე აგრძელებს უმწეო მდგომარეობაში მყოფი ოჯახების სოციალური დახმარებას წინა პროგრამის ფარგლებში „სოციალური დახმარებების ახალი პროგრამის ამოქმედებამდე ამავე პროგრამისათვის გამოყოფილ ასიგნებათა ფარგლებში“ (პუნქტი 3). სოციალური დახმარებების ახალი პროგრამის ძალაში შესვლის თარიღი კი, რომელიც სოციალურად დაუცველი ოჯახების მონაცემთა ბაზაში რეგისტრაციას უკავშირდება, უცნობი რჩება.

მთავრობის №104 დადგენილება ძალადაკარგულად აცხადებს შრომის ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის 2006 წლის 31 მარტის №101/ნ ბრძანებას „სიღატაკის ზღვარს მიღმა მყოფი ოჯახებისათვის სოციალური დახმარების დანიშვნისა და გაცემის წესის დამტკიცების შესახებ“ და საქართველოს მთავრობის 2006 წლის 13 აპრილის №177 განკარგულებას „ფულადისოციალური დახმარების მისაღებადსიღატაკის ზღვრულიქულის განსაზღვრის შესახებ“. ამდენად, სოციალური დახმარებების პროგრამის დასაწყებად ნორმატიული საფუძველი კვლავ არ არსებობს.

სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი ოჯახების სამედიცინო დაზღვევა

სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი ოჯახების სამედიცინო დაზღვევის კომპონენტი მოსახლეობის სტაციონარული დახმარების სახელმწიფო პროგრამის ნაწილია. როგორც 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ კანონშია მითითებული, „კომპონენტი ითვალისწინებს ღარიბი მოსახლეობისათვის სახელმწიფოს ხარჯზე სამედიცინო დაზღვევის ბაზისური პაკეტის შესყიდვას, რომელიც მოიცავს ინდივიდზე ორიენტირებული სამედიცინომომსახურების ხარჯებს“7.

სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი მოსახლეობის სამედიცინო დაზღვევის პროგრამა, სავარაუდოდ, 2006 წლის 1 ივლისიდან ამოქმედდება. მისი განხორციელებისათვის 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტიდან 18 000 000 ლარი გამოიყო8.

ახალი პროგრამის თანახმად, იგი მნიშვნელოვნად გააუმჯობესებს მოსახლეობის ღარიბი ფენის ჯანმრთელობისმდგომარეობას და უზრუნველყოფს მათთვის სამედიცინო მომსახურების ხელმისაწვდომობას.

აღნიშნული კომპონენტი სოციალურად დაუცველი ფენის ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუმჯობესების გარდა „წარმოადგენს დამატებით სოციალური დაცვის მექანიზმს, რომელიც ფინანსურად დაიცავს მოსახლეობის ღარიბ ფენას“9.

უმუშევრების სოციალური დაცვა
და დასაქმების ხელშეწყობა

როგორც ათასწლეულის განვითარების მიზნების 2004-2005 წლის ანგარიშშია მითითებული, საქართველოში სიღარიბეზე ზეგავლენის მქონე უმთავრეს ფაქტორს დასაქმება წარმოადგენს. შესაბამისად, უმუშევართა დახმარებისა თუ დასაქმებისაკენ მიმართული ღონისძიებები სიღარიბის მაღალი რისკის ამ ჯგუფის (უმუშევრები) მოწყვლადობის ხარისხს ამცირებს.

დასაქმების კანონის მიღებით საქართველომ 2001 წელს თავის თავზე აიღო ვალდებულება უზრუნველეყო რეგისტირებული უმუშევრებისთვის შემწეობის გაცემა. ოციალური დახმარებისა და დასაქმების სახელმწიფო სააგენტოში რეგისტრირებული უმუშევრის შემწეობა განისაზღვრა 20 ლარის ოდენობით, რომელიც 6 თვის განმავლობაში გაიცემა.10 სამუშაოს მაძიებელთა და უმუშევართა რეგისტრაციისა და აღრიცხვის წესი საქართველოს პრეზიდენტის 2001 წლის 3 მაისის №177 ბრძანებულებით დამტკიცდა.11 მხოლოდ აღნიშნული წესით რეგისტრირებული უმუშევარი შეიძლება გახდეს უმუშევრების სოციალური დაცვისა და დასაქმების ხელშეწყობის სახელმწიფო პროგრამების ბენეფიციარი. აღნიშნული პროგრამები უმუშევართათვის ახალ სოციალურ გარემოში ადაპტაციისა და დასაქმების თვალსაზრისით პერსპექტიულ პროფესიებში გადამზადების, აგრეთვე სოციალური ინფრასტრუქტურის ობიექტების რეაბილიტაციის დროს დასაქმების საშუალებას ქმნიან.12

უმუშევრების სოციალური დაცვისა და დასაქმებისხელშეწყობის სახელმწიფო პროგრამების (მათ შორის 2004 წელს ნაკისრი ვალდებულებების) ანაზღაურებისათვის 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტიდან 1.485 მლნ. ლარი იქნა გამოყოფილი.

5.1.3 1.1.3. ამოცანა 3: კონფლიქტებისა და სტიქიური უბედურებების შედეგად დაზარალებული და იძულებით გადაადგილებული მოსახლეობის სოციალურ-ეკონომიკური რეაბილიტაცია და სამოქალაქო ინტეგრაცია

▲ზევით დაბრუნება


ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტროს მონაცემებით, 2005 წლის იანვრისათვის ქვეყანაში სეპარატისტული კონფლიქტების შედეგად იძულებით გადაადგილებულ პირთა (იგპ) რიცხვმა 241 449 შეადგინა, მათ შორის 229 131 აფხაზეთიდან და 12 318 კი ცხინვალის რეგიონიდანაა. ეს მონაცემები ეყრდნობა გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატის დახმარებით ჩატარებული ლტოლვილთა რეგისტრაციის მონაცემების გადამოწმების შედეგებს, თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ მისი არასავალდებულო ხასიათის გამო ბევრ იგპ-ს არ მიუღია მასში მონაწილეობა. იგპ-თა 42%25 კვლავაც კომპაქტურად, ხოლო დარჩენილი 58%25-ის უმრავლესობა ნაცნობ-ნათესავებთან ან ქირით ცხოვრობს. იგპ-თა სახელმწიფო ფულადი შემწეობის ოდენობა 14 ლარია. მწირი შემოსავლების გამო კონფლიქტის შედეგად იძულებით გადაადგილებულ პირთა დიდი ნაწილისათვის კვლავ ხელმიუწვდომელია ხარისხიანი სამედიცინო მომსახურება.13

საქართველოს მთავრობის 2006 წლის 23 თებერვლის №80 დადგენილებით შეიქმნა სამთავრობო კომისია, რომელსაც იძულებით გადაადგილებულ პირთა - დევნილთა მიმართ სახელმწიფო სტრატეგიის შემუშავება დაევალა. ეს ნაბიჯი ბოლო 14 წლის მანძილზე დევნილთა პრობლემის მოგვარების სახელმწიფო სტრატეგიის შემუშავების პირველ მცდელობას წარმოადგენს.

უკანასკნელი წელიწადნახევრის განმავლობაში დევნილთა განსახლების ობიექტების პრივატიზების გამო გახშირდა კომპენსაციის სანაცვლოდ კომპაქტური ჩასახლების ადგილებიდან დევნილთა გამოსახლების შემთხვევები. დევნილთა რეაბილიტაცია-ინტეგრაციის ნაცვლად, სამწუხაროდ, იყო რამდენიმე ფაქტი როდესაც გამოსახლების პროცესი ადგილობრივი ხელისუფლების ორგანოთა მხრიდან ძალადობის უკანონო აქციებად იქცა.

2007 წლის 1 იანვრიდან ძალაში შედის კანონი „ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიურ ოლქში კონფლიქტის შედეგად საქართველოს ტერიტორიაზე დაზარალებულთა ქონებრივი რესტიტუციისა და კომპენსაციის შესახებ“, რომელიც ყოფილ სამხრეთ ოსეთის ავტონომიურ ოლქში კონფლიქტის შედეგად საქართველოს ტერიტორიაზე დაზარალებული ფიზიკური პირების ქონებრივ რესტიტუციასა და ადეკვატური (სანაცვლო) უძრავი ქონებით უზრუნველყოფას ან ქონებრივი ზიანის კომპენსაციას ისახავს მიზნად. კანონპროექტის თანახმად, რესტიტუციისადა კომპენსაციის კომისია - ორგანო, რომელიცკანონის მიზნების განსახორციელებლად იქმნება - კანონის ძალაში შესვლიდან 5 თვის განმავლობაში უნდა ჩამოყალიბდეს.

აღსანიშნავია, რომ საქართველოს ტერიტორიაზე იგპებად რეგისტრირებულ პირთა გარდა, კანონპროექტი შეეხება ყველა იმ ოს ან სხვა ეროვნების ადამიანს, რომელიც კონფლიქტის შედეგად დაზარალდა, ვერ ახერხებს თავის საცხოვრებელ ადგილზე დაბრუნებას და უძრავი ქონების მიღებას, ან მისი საცხოვრებელი და სხვა უძრავი ქონება განადგურებულია.

რაც შეეხება ეკოლოგიურ მიგრანტებს, უნდა აღინიშნოს, რომ საკანონმდებლო დონეზე მათ სტატუსი არ გააჩნიათ, რადგან არ არსებობს კანონი ეკოლოგიურიმიგრანტების შესახებ, რომელიც პირთა ამ წრის უფლება-მოვალეობათა და მათ მიმართ სახელმწიფოს ვალდებულებათა რეგლამენტაციას მოახდენდა. ეს ფაქტორი შესაბამისად აისახა ეკომიგრანტების მიმართ სახელმწიფო პოლიტიკაზე, მაგალითად, 2005 წლის გაზაფხულიდან 9 თვის განმავლობაში აჭარაში, სამეგრელოში, სვანეთში, რაჭა-ლეჩხუმში, იმერეთში, მცხეთა-მთიანეთში, გურიასა და საქართველოს სხვარეგიონებში სტიქიის შედეგებზე მთავრობის რეაგირების ზომების მიმოხილვაც კმარა14. ნიშანდობლივია, რომ საქართველოს ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტროს ეკოლოგიური მიგრაციის სამსახურს არ გააჩნდა ინფორმაცია სტიქიის შედეგად დაზარალებული რაიონებისა და დაზარალებულ ადამიანთა რაოდენობის შესახებ.

5.2 1.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა უკიდურესი სიღარიბის დაძლევის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.

  • საზოგადოებრივი სექტორი საკმაოდ აქტიურია სიღარიბის დაძლევის პრობლემის მიმართ. არის ძალების მობილიზების მცდელობა: შექმნილია სამოქალაქო ალიანსი „მომავალი სიღარიბის გარეშე“, დევნილთა პრობლემატიკაზე მომუშავე საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა ქსელი CRINGO.

  • საზოგადოებრივი სექტორის წარმომადგენლები ნაკლებად ახდენენ თავიანთი საქმიანობის იდენტიფიცირებას ათასწლეულის განვითარების მიზნებთან.

  • საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა შორის არსებობს ინფორმაციულ დონეზე თანამშრომლობა, ზოგიერთ შემთხვევაში ხორციელდება ხანგრძლივ თანამშრომლობაზე დაფუძნებული ერთობლივი, მიზანმიმართული პროექტების დაგეგმვა/რეალიზაცია.

  • პროექტებს, როგორც წესი, ორგანიზაციები დამოუკიდებლად ან 2-3 ორგანიზაციის გაერთიანების გზით ახორციელებენ.

საქართველოში სიღარიბისა და ზოგადად ათასწლეულის განვითარების მიზნების ჩარჩოში მოქცეული პრობლემატიკის სიმწვავემ აგმ15-სადმი სამოქალაქო საზოგადოების დიდი ინტერესი განაპირობა. ამის ერთ-ერთ მაგალითს კამპანია - „ათასწლეულის განვითარების მიზნები დღის წესრიგში“ წარმოადგენს. იგი 2005 წელს წამოიწყო საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა კოალიციამ, რომელშიც ერთიანდებიან საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია და „ველფეარ ფაუნდეიშენი“.

კამპანია მიზნად ისახავდა გაეროს მიერ დეკლარირებული ათასწლეულის განვითარების მიზნების პოპულარიზაციას, საზოგადოების ცნობიერების ამაღლებას, აგრეთვე სახელმწიფო სტრუქტურებთან თანამშრომლობას, რათა მათი მხრიდან ათასწლეულის განვითარებისმიზნების განხორციელების პრიორიტეტულობის აღიარებისთვის მიეღწია.

აღნიშნული კამპანიის განხორციელებისას დღის წესრიგში დადგა კოალიციის წევრთა ჩართვა საერთა- შორისო მოძრაობაში - სიღარიბის დასაძლევად გლობალური მოწოდება ქმედებისაკენ (GCAP). ჩამოყალიბდა სამოქალაქო ალიანსი მომავალი სიღარიბის გარეშე16, რომელიც დღეისათვის 70-მდე საზოგადოებრივ ორგანიზაციასა და ინდივიდუალურ პირს აერთიანებს. განხორციელებული საქმიანობით - საზოგადოების ინფორმირებით, ხელისუფლების ანგარიშვალდებულების გაზრდისაკენ მიმართული ღონისძიებებით - ალიანსი ცდილობს ათასწლეულის განვითარების მიზნების მიღწევასა და საქართველოში სიღარიბის დაძლევასშეუწყოს ხელი.

აღსანიშნავია, რომ საზოგადოებრივი სექტორის როლი სახელმწიფოს მიერ სიღარიბის დაძლევისაკენ მიმართული ღონისძიებების განხორციელებისა და არსებული არასრულყოფილი სისტემის რეფორმის პროცესში მხოლოდ მონიტორინგით არ შემოიფარგლება. სამოქალაქო ალიანსი „მომავალი სიღარიბის გარეშე“-ს წარმომადგენლები ამ პროცესების უშუალო მონაწილეებად იქცნენ. მაგალითად, ალიანსმა შეიმუშავა რეკომენდაციები ეკონომიკური განვითარებისა და სიღარიბის დაძლევის პროგრამის განხორციელების 2005 წლის ანგარიშის მომზადების პროცესში.რეკომენდაციები პასუხისმგებელ სახელმწიფო უწყებებს წარედგინა.

ბრიტანული საქველმოქმედო ორგანიზაცია „ოქსფამის“,ასევე „ველფეარ ფაუნდეიშენის“, საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის, საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციისა და საზოგადოებრივი ორგანიზაცია „სახლი“-ს მიერ სოციალური დახმარებისა და დასაქმების სახელმწიფო სააგენტოს წარმომადგენლებთან შეხვედრის (23.06.2005) შედეგად შემუშავდა კომენტარი/რეკომენდაციები „სოციალურად დაუცველ ოჯახთა დახმარების სახელმწიფო პროგრამასთან“ მიმართებაში.

ალიანსის წევრი ორგანიზაციების - ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის, ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციისა და ოქსფამის წარმომადგენლები სოციალური დახმარებისა და დასაქმების სახელმწიფო სააგენტოში შექმნილი მუდმივმოქმედი საზოგადოებრივი საბჭოს წევრები არიან. საბჭოს მიზანია სააგენტოს პროგრამების მიმდინარეობის შესახებ საზოგადოების ინფორმირება და ამ პროგრამებისთვის შესაბამისი წინადადებებისა თუ რეკომენდაციების მომზადება.

საზოგადოებრივი სექტორი კონკრეტულ პროექტებს ახორციელებს სიღარიბის დაძლევისა და დასაქმების ხელშეწყობის მიმართულებით. სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტის ეკონომიკური პროგრამის ინიციატივით საქართველოში ოქსფამის წარმომადგენლობასთან მჭიდრო თანამშრომლობით შემუშავდა სამეგრელოს რეგიონში მცირე ბიზნესის განვითარების ხელშემწყობი პროექტი. პროექტის მიზანია რეგიონში მოსახლეობის დასაქმების და სიღარიბის დაძლევის ხელშეწყობა. აღნიშნულის მისაღწევად პროექტი ითვალისწინებს ერთის მხრივ, მცირე მეწარმეთა დახმარებას ბიზნესის გაძღოლის საკითხებში, ხოლო მეორეს მხრივ, დასაქმების სააგენტოს სამეგრელოს რეგიონალური ოფისის ტექნიკურ დახმარებას. პროექტის ერთ-ერთ უმთავრეს ამოცანას წარმოადგენს უმუშევრების მონაცემთა ბაზის შექმნა და მეწარმეთა სტიმულირება, რათა გამოიყენონ ეს ბაზა ბიზნესში მათი დასაქმებისათვის. აღნიშნული პროექტის წარმატებით განხორციელება მნიშვნელოვანი ნაბიჯია რეგიონში დასაქმების პრობლემის შერბილებისა და სიღარიბის დაძლევის თვალსაზრისით, რაც თავის მხრივ ხელს უწყობს რეგიონის სოციალურ-ეკონომიკურ განვითარებას.

მიუხედავად ყოველივე აღნიშნულისა, კვლავაც ძნელი სათქმელია, რამდენად ახდენენ საზოგადოებრივ და სახელისუფლო სექტორებს შორის თანამშრომლობის ერთეული შემთხვევები გავლენას კონკრეტული გადაწყვეტილებების მიღების პროცესზე.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულ იქნა საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციისა და საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის ინფორმაცია.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

რუსუდან ტაბატაძე, ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია; ლალი ჩხეტია, ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია;გიორგი ლაფერაშვილი, „ოქსფამის“ წარმომადგენლობა; ლაშა ლორია, „ველფეარ ფაუნდეიშენი“; ნინო გიგუაშვილი, „ველფეარ ფაუნდეიშენი“.

____________________

1. საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულება საქართველოში ეკონომიური განვითარებისა და სიღარიბის დაძლევის პროგრამის დამტკიცების შესახებ № 800, 2003 წ. 28 ივნისი.

2. საქართველოს მთავრობის დადგენილება №7 2004 წ. 31 მარტი.

3.ათასწლეულის მიზნები საქართველოში: განხორციელების ანგარიში 2004-2005 წწ, აგვისტო 2005 წ.

4. სოციალურად დაუცველ ოჯახთა იდენტიფიკაციის, სოციალური-ეკონომიკრი მდგომარეობის შეფასებისა და მონაცემთა ბაზის ფორმირების სახელმწიფო პროგრამასთან დაკავშირებით იხ. შემდეგი მასალა:

_ ეკონომიკური განვითარებისა და სიღარიბის დაძლევის პროგრამის განხორციელების 2005 წლის ანგარიშის შემუშავებისადმი მიძღვნილი სემინარის მასალები; სოციალური სექტორის მიმოხილვა.

_ სოციალური დახმარებისა და დასაქმების სახელმწიფო სააგენტოს მიერ სიღატაკის ზღვარს მყოფი ოჯახების იდენტიფიკაციისა და სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის მონაცემთა ბაზის ფორმირებისა და საქართველოს სოციალური მიმართულების დახმარებების პროგრამის სახელმძღვანელო კომუნიკაციური სტრატეგია.

_ უმწეო მდგომარეობაში მყოფ ოჯახთა სოციალური დახმარების სახელმწიფო პროგრამის მონიტორინგი და ანგარიში, სოციალური კვლევების ინსტიტუტი, 2005 წ.

5. საქართველოს მთავრობის დადგენილება №51 ქვეყანაში სიღატაკის დონის შემცირებისა და მოსახლეობის სოციალური დაცვის სრულყოფის ღონისძიებათა შესახებ, 2005 წლის 17 მარტი.

6. საქართველოს კანონი 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ; მუხლი 50, პ.7.

7. საქართველოს კანონი 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ; მუხლი 50; საქართველოს შრომის ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო; 2006-2009 წწ-ში საქართველოს შრომის,

ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სტრატეგიები; პუნქტი 1.

8. საქართველოს კანონი 2006 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ; მუხლი 50; საქართველოს შრომის ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო; საბიუჯეტო კოდი 35220920

9. იხ. 9

10. საქართველოს მთავრობის დადგენილება №48 უმუშევრის შემწეობის ოდენობისა და მისი გაცემის ვადის განსაზღვრის თაობაზე, 2005 წ. 17 მარტი.

11. საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულება სამუშაოს მაძიებელთა და უმუშევართა რეგისტრაციისა და აღრიცხვის შესახებ დებულების დამტკიცების თაობაზე №177, 2001 წლის 3 მაისი.

12. საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულება №87 “საზოგადოებრივი სამუშაოების ორგანიზების შესახებ” დებულების დამტკიცების თაობაზე. 2002 წ.

13. ეკონომიკური განვითარებისა და სიღარიბის დაძლევის პროგრამის განხორციელების 2005 წლის ანგარიშის შემუშავებისადმი მიძღვნილი სემინარის მასალები; სოციალური სექტორის მიმოხილვა.

14. „საქართველოს მთავრობა თაკარა მზის ქვეშ. საქართველოს პრეზიდენტისა და მთავრობის სარეზერვო ფონდების ფინანსური მონიტორინგი“, კვარტალური ანგარიში №3. საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია. 2005 წ. დეკემბერი.

15. ათასწლეულის განვითარების მიზნები

16. www.wightband.ge

6 თავი 2 მიზანი №2: მთელს მსოფლიოში დაწყებითი განათლების უზრუნველყოფა

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

6.1 2.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა მთელს მსოფლიოში დაწყებითი განათლების უზრუნველყოფის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1.8

  • მთავრობას შემუშავებული აქვს განათლების ხარისხისა და ინსტიტუციური მოწყობის პოლიტიკა და სტრატეგია, რაც მთელ რიგ საკანონმდებლო პაკეტებში აისახება.

  • განათლების რეფორმას ხელმძღვანელობს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრო.

  • მთავრობის მიერ განათლების სექტორის დაფინანსება მკვეთრად გაიზარდა. მოიმატა ასევე დაფინანსებული პროექტების რაოდენობამაც.

  • მთავრობის მიერ ინიცირებულ პროგრამებში აქტიურად ერთვებიან დონორი ორგანიზაციები და საზოგადოებრივი სექტორი.

ათასწლეულის მიზნების ფარგლებში საქართველომ იკისრა ვალდებულება 2015 წლისათვის განათლების ხარისხისა და ინსტიტუციური მოწყობის გაუმჯობესების გზით მოეხდინა საქართველოს განათლების სისტემის მსოფლიო საგანმანათლებლო სივრცეში ინტეგრაცია. ამ

მიზნის მიღწევის თვალსაზრისით პოზიტიური წინსვლა შეიმჩნევა. მთავრობა აქტიურად მუშაობს, რის საფუძველზეც შეიძლება ითქვას, რომ საქართველო გეგმაზომიერად ასრულებს ნაკისრ ვალდებულებებს. აღსანიშნავია ის გარემოებაც, რომ დასახული მიზნის მიღწევაში, სახელმწიფოს აქტიურ მხარდაჭერას უწევენ საზოგადოებრივი და დონორი ორგანიზაციები.

6.1.1 2.1.1. ამოცანა 4: დაწყებითი განათლების დონის შენარჩუნება, სასკოლო განათლების 12 წლიან ციკლზე გადაყვანა, სასკოლო განათლების ხარისხის საერთაშორისო შეფასების სისტემებში ჩართვა, ინსტიტუციური ადეკვატურობის მიღწევა თანამედროვე სასკოლო განათლების სისტემებთან

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოში სასკოლო განათლების რეფორმის ტენდენცია ერთმნიშვნელოვნად პოზიტიურია. განათლების სფეროში ერთიანი სახელმწიფო პოლიტიკის გატარების უზრუნველსაყოფად 2004 წელს მიღებულ იქნა „ზოგადი განათლების ეროვნული მიზნების“ შესახებ დოკუმენტი. აღნიშნული დოკუმენტის საფუძველზე შემუშავდა „ზოგადი განათლების შესახებ კანონი“ და მთელი რიგი კანონქვემდებარე აქტები, რომელთა ერთობლიობა სასკოლო განათლების რეფორმის სამართლებრივ საფუძველს წარმოადგენს.

რეფორმის ფარგლებში მთლიანად შეიცვალა სკოლების მართვისა და დაფინანსების სისტემა. განხორციელდა სკოლების მართვის სისტემის დეცენტრალიზაცია, დაიწყო ერთ მოსწავლეზე გათვლილი დაფინანსების სისტემის დანერგვა, სახელმწიფო სკოლები საჯარო სამართლის სუბიექტებად დაფუძნდნენ. შეიცვალა სასკოლო განათლების შინაარსობრივი მხარეც. განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს თაოსნობით შემუშავდა მოსწავლეზე ორიენტირებული ეროვნული სასწავლო გეგმები, რომლებიც მოსწავლისა და მასწავლებლის თვითგანვითარებაზეა გათვლილი. 2005 წლიდან საქართველო ჩაერთო მოსწავლეთა მიღწევების საერთაშორისო შეფასების PILS სისტემაში. სასკოლო განათლება 12-წლიან სასწავლო ციკლზე გადავიდა. სამინისტროს ინფორმაციით, ის მოზარდები, რომლებიც 2006 წელს მე-10 კლასში სწავლობენ, უკვე 12 წლიან სასწავლო ციკლზე გადავლენ.

2004 წლიდან განათლების სფეროს დაფინანსება მკვეთრად გაიზარდა. მთავრობა ახალი პროექტების ინიციატივით გამოვიდა. „იაკობ გოგებაშვილის პროექტის“ ფარგლებში მიმდინარეობს სკოლების შენობა-ნაგებობების და სპორტული მოედნების რეაბილიტაცია; სკოლების კომპიუტერიზაციის პროგრამა „ირმის ნახტომი“ კი 4 წლის განმავლობაში საქართველოს ყველა სკოლის კომპიუტერული ტექნიკითა და ინტერნეტ კავშირით უზრუნველყოფას ისახავს მიზნად. აღნიშნული პროგრამები საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტიდან და ასევე დონორი ორგანიზაციების მიერფინანსდება. აღნიშვნის ღირსია მთელი რიგი მცირე პროგრამები, რომლებიც დონორი ორგანიზაციების თანადაფინანსებით ხორციელდება. მაგალითად, სამცხე-ჯავახეთში სახელმწიფო ენის სწავლების პროგრამა და სხვა. 2001 წლიდან მსოფლიო ბანკის დახმარებით მიმდინარეობს განათლების სისტემის გარდაქმნისა და გამტკიცების პროექტი. სწორედ ამ პროექტის ფარგლებში შეიქმნა შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრი.

6.1.2 2.1.2. ამოცანა 5: უმაღლესი განათლების დაწესებულებების აკრედიტაციის სისტემის ჩამოყალიბება; ინსტიტუციური ადეკვატურობის მიღწევა თანამედროვე უმაღლესი განათლების სისტემებთან

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრომ უკვე შეიმუშავა უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებების აკრედიტაციის სისტემა, რაც განაპირობა უმაღლესი სასწავლებლების დაფინანსების მექანიზმის შეცვლამ. საბაზრო ეკონომიკის პრინციპებიდან გამომდინარე, დაწესებულებებზე ორიენტირებული დაფინანსება შეიცვალა სტუდენტზე მიბმული დაფინანსების სისტემით, ხოლო უმაღლესი განათლების სფეროში ხარისხის მართვის უზრუნველსაყოფად სახელმწიფო აკრედიტაცია სავალდებულო გახდა ყველა სახელმწიფო და კერძო უმაღლესი სასწავლებლისათვის. 2005-2006 წლებში ქვეყანაში ჩატარებულმა აკრედიტაციამ ორჯერ შეამცირა უმაღლესი დაწესებულებების რიცხვი. აღსანიშნავია, რომ ამ დრომდე ხორციელდება მხოლოდ ე. წ. „ინსტიტუციური აკრედიტაცია“, რადგან ჯერ კიდევ არაა მომზადებული შინაარსობრივი აკრედიტაციისათვის საჭირო სტანდარტები (მაგ. იურიდიული სკოლების აკრედიტაცია და ა.შ).

კანონი უმაღლესი განათლების შესახებ, რომელიც უმაღლესი განათლების სფეროში სახელმწიფო პოლიტიკის განმსაზღვრელ დოკუმენტს წარმოადგენს, ერთობლიობაში არეგულირებს თანამედროვე უმაღლესი განათლების სისტემებთან ინსტიტუციური შესაბამისობის მიღწევის საკითხებს. პირველად სახელმწიფოს ისტორიაში, 2005 წლის ზაფხულში სამინისტროს მიერ შექმნილმა შეფასებისა და გამოცდების ეროვნულმა ცენტრმა ჩაატარა უმაღლეს სასწავლებლებში მისაღები ერთიანი ეროვნული გამოცდები - ქართულ ენასა და ლიტერატურაში, უცხო ენაში, ზოგად უნარებსა და მათემატიკაში. უმაღლესი განათლების სისტემა სამ საფეხურიან მოდელზე გადავიდა, რაც მოიცავს ბაკალავრიატის, მაგისტრატურისა და დოქტორანტურის დონეებს. უმაღლესი განათლების რეფორმის ფარგლებში სახელმწიფო უმაღლეს დაწესებულებებს მიენიჭათ სრული იურიდიული ავტონომია.

6.1.3 2.1.3. ამოცანა 6: პროფესიული განათლების სისტემის შრომის ბაზარზე ორიენტირებულ სისტემად გარდაქმნა; პროფესიული განათლების სისტემაში კერძო სექტორის განვითარების ინსტიტუციური ხელშეწყობის სისტემის ჩამოყალიბება

▲ზევით დაბრუნება


ამ მიმართულებით სახელმწიფო პოლიტიკა ჯერ-ჯერობით არ ხასიათდება განსაკუთრებული ინტენსივობით. თუმცა, აღსანიშნავია ის გარემოება, რომ შემუშავების სტადიაშია კანონი პროფესიული განათლების შესახებ, რომელიც განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ინფორმაციით, 2006 წლის ბოლომდე საქართველოს პარლამენტს წარედგინება განსახილველად. აღნიშნული კანონპროექტის შინაარსი უცნობი რჩება ფართო საზოგადოებისათვის. სამინისტრო ასევე გეგმავს მომავალი სასწავლო წლისათვის 10 პროფტექნიკური სასწავლებლისგახსნას.

6.1.4 2.1.4. ამოცანა 7: ინკლუზიური და ინტეგრირებული განათლების პროგრამების მაქსიმალური ამუშავება; ინკლუზიური განათლების პრინციპების ინტეგრირება ეროვნულ სასწავლო გეგმაში

▲ზევით დაბრუნება


ინკლუზიური და ინტეგრირებული განათლების პროგრამების ამუშავების კუთხით სახელმწიფო გეგმაზომიერად მოქმედებს. ეს აისახება ეროვნულ სასწავლო გეგმაში, რომელიც საგანმანათლებლო პროცესში ცენტრალურ ადგილს მოსწავლეს და მის მიღწეულ შედეგებს ანიჭებს. აქვე გათვალისწინებულია მოსწავლის ფიზიკური და ფსიქიკური შესაძლებლობები და ასაკთან შესაფერისი ინტერესები. თუ აქამდე საგანმანათლებლო პროგრამები და სტანდარტები გათვლილი იყო ე.წ. „საშუალო მოსწავლეზე“ და ამისგამო მოსწავლეების ნაწილი საგანმანათლებლო სივრცის გარეთ ხვდებოდა, ახალი სასწავლო გეგმა უკლებლივ ყველა მოსწავლეზეა ორიენტირებული. კანონი უმაღლესი განათლების შესახებ განსაკუთრებული საჭიროების მქონე მოზარდებისათვის უმაღლეს სასწავლებლებში ვაუჩერის გაზრდილ ღირებულებას ითვალისწინებს.

6.2 2.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა მთელს მსოფლიოში დაწყებითი განათლების უზრუნველყოფის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.

  • საზოგადოებრივ სექტორში განათლების რეფორმის ხელშეწყობის მიზნით ძირითადად ერთობლივი ან კოალიციური პროექტები ხორციელდება. ამ მიზნით რაიმე ტიპის ქსელი არ შექმნილა.

  • საზოგადოებრივი ორგანიზაციები აქტიურად თანამშრომლობენსახელმწიფო უწყებებთან და საერთაშორისო ორგანიზაციებთან.

საზოგადოებრივი ორგანიზაციები აქტიურად იყვნენ ჩართული სასკოლო განათლების რეფორმის მსვლელობაში. კერძოდ, მონაწილეობდნენ „ზოგადი განათლების შესახებ კანონის“ შემუშავების პროცესში. საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ერთმა ჯგუფმა განახორციელა კოალიციური პროექტი, რომელიც მიზნად ისახავდა სასკოლო განათლების სისტემაში დემოკრატიული ღირებულებებისა და მართვის პრინციპების დამკვიდრებას, სკოლების მართვის დეცენტრალიზაციასა და მათ მდგრად ავტონომიურ ერთეულებად ჩამოყალიბებას. საზოგადოებრივი ორგანიზაციები ასევე აქტიურად მუშაობენ საშუალო სკოლებში მონაწილეობითი ბიუჯეტირების მექანიზმების დანერგვის საკითხებზე, რაც სისტემის გამჭვირვალობის გაზრდისა და განათლების სისტემაში მიმდინარე რეფორმის პოპულარიზაციის წინაპირობაა. საზოგადოებრივი ორგანიზაციები ჩართულნი არიან პედაგოგთა და სკოლის ადმინისტრაციის თანამშრომელთა გადამზადებისა და სხვადასხვა სახის საწვრთნელ პროექტებში.

საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციების დაფინანსებით, საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა ჯგუფი მუშაობდა ასევე უმაღლეს საგანმანათლებლო დაწესებულებებში ეფექტური თვითმმართველობის დამკვიდრების საკითხებზე. გარდა ამისა, დონორმა ორგანიზაციებმა ე.წ. „ბოლონიის პროცესთან“ მიერთების ხელშეწყობის მიზნით დააფინანსეს მთელი რიგი მცირე პროექტები. 2000-2001 წელს კავშირმა „ინვალიდი ბავშვი, ოჯახი, საზოგადოება“ პირველად განახორციელა კოალიციური პილოტური პროექტი ოთხი საზოგადოებრივი ორგანიზაციის მონაწილეობით ინკლუზიური განათლების ხელშეწყობის მიზნით, რომელიც შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრომ დააფინანსა. №10, №24, №6 სკოლებში დაინერგა ინკლუზიური კლასები. 2003-2004 წლებში სოციალური დაზღვევის ფონდმა კვლავ გააგრძელა თანამშრომლობა საზოგადოებრივ ორგანიზაციებთან (სოციალური კლიპები, ბილბორდები, პლაკატები).

აღსანიშნავია საზოგადოებრივი სექტორის ინტერესი ინკლუზიური და ინტეგრირებული განათლების მიმართ და მისი აქტიური თანამშრომლობა სახელმწიფო სტრუქტურებთან: შეიქმნა ინკლუზიურ სფეროში მომუშავე საზოგადოებრივი ორგანიზაციების საბჭო და გაფორმდა განათლების სამინისტროსთან, როგორც პარტნიორთან, მემორანდუმი თანამშრომლობის შესახებ. ამ ეტაპზე განათლების სამინისტროს მიღებული აქვს გრანტი და საბჭოსთან ერთად 10 სკოლაში ახორციელებს ინკლუზიური განათლების ხელშეწყობის პროექტს.

თბილისის მერიის დაფინანსებით ხორციელდება ინკლუზიური განათლების ხელშეწყობა №10 სკოლაში (ასოციაცია „ანიკა“) და ფსიქო-კორექციული მუშაობა შემდგომი ინკლუზიისთვის (სოციალური რეაბილიტაციის ცენტრი „იმედი“).

ამავე მიზნით „ინვალიდი ბავშვი, ოჯახი, საზოგადოება“ ფონდ „ღია საზოგადოება - საქართველოს“ ფინანსური ხელშეწყობით ახორციელებს სკოლამდელი ასაკის ბავშვებთან ფსიქო-კორექციულ მუშაობას.

აღსანიშნავია აგრეთვე ორგანიზაცია „ბავშვი და გარემო“-ს მიერ გაეროს ბავშვთა ფონდის მხარდაჭერითსაბავშვო ბაღების ბაზაზე განხორციელებული პროექტი, ასევე „თანადგომის“ პროექტი - „საკვირაო სკოლა“.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულ იქნა ნინო გოგიბერიძის (მედია საბჭო), ინვალიდი ბავშვი, ოჯახი, საზოგადოებისა და განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ მოწოდებული მონაცემები.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

ქეთი ჩაჩხიანი, თავისუფლების ინსტიტუტი; მაკა ნადარეიშვილი, 23-ე სკოლა; გიორგი კვანტალიანი, მასწავლებელთა დახელოვნების ცენტრალური ინსტიტუტი; გიორგი მაჩაბელი, განათლების პოლიტიკის, დაგეგმვისა და მართვის საერთაშორისო ინსტიტუტი.

7 თავი 3 მიზანი №3: გენდერული თანასწორობისა და ქალთა უფლებების გაზრდა

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

7.1 3.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა გენდერული თანასწორობისა და ქალთა უფლებების გაზრდის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 0.7

  • მთავრობას არ აქვს შემუშავებული სტრატეგია დასაქმების სფეროში თანაბარი ხელმისაწვდომობისა და გენდერული პარამეტრის მიზნობრივად გათვალისწინების და რეგულირებისათვის.

  • დასაქმების სახელმწიფო სამსახურის გაუქმება ამძიმებს შრომის ბაზარზე არსებულ გენდერულ დისბალანსს, როგორც დასაქმების კუთხით, ასევე შემოსავლების განაწილების მხრივ.

  • მთავრობის მიერ არ არის ინიცირებული შრომითი რესურსების თანამედროვე პირობების შესაბამისი მომზადება-გადამზადების პროგრამები. ამ მიმართულებით განხორციელებული პროგრამებიძირითადად დონორების და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების მხარდაჭერით ხორციელდება. მთავრობის როლი პროგრამების დაფინანსებაში მინიმალურია.

  • მთავრობა არ ახორციელებს საზღვრისპირა, მაღალმთიან და რთულ დემოგრაფიულ რეგიონებში დროებითი და მუდმივი სამუშაო ადგილების შექმნის ღონისძიებებს მოსახლეობის და განსაკუთრებით, ქალთა სიღატაკის თავიდან აცილების მიზნით.

  • მთავრობის მიერ არ არის უზრუნველყოფილი შრომის ანაზღაურების სფეროში თანასწორობის პრინციპი. ქალების დაბალი შემოსავალი დასაქმების ხასიათითაა განპირობებული და არა „თანაბარი შრომისათვის თანაბარი ანაზღაურების“ პრინციპის დარღვევით.

  • მთავრობას არა აქვს შემუშავებული პოლიტიკაში ქალთა ჩართვის ეფექტური მექანიზმები.

  • მთავრობას შესამუშავებელი აქვს პოლიტიკურ პარტიებში ქალთა მონაწილეობის გაზრდის სტრატეგია.

  • მთავრობა არ ახორციელებს საგანმანათლებლო პროგრამებს ქალის სამოქალაქო და პოლიტიკური სტატუსის გაუმჯობესების მიმართულებით. ქალთა საკითხებზე მომუშავე საზოგადოებრივი ორგანიზაციებისა და სამთავრობო სტრუქტურების თანამშრომლობის ყველა, აქამდე არსებული პრეცედენტი ფორმალური ან ფრაგმენტული იყო.

  • სახელმწიფოს მხრიდან პროგრესული ქმედებაა 2005 წელს საქართველოში გენდერული თანასწორობის ორი ინსტიტუციური მექანიზმის შექმნა და გენდერული თანასწორობის სახელმწიფო კონცეფციის მომზადება.

7.1.1 3.1.1. ამოცანა 8: დასაქმების სფეროში გენდერული თანასწორობის უზრუნველყოფა

▲ზევით დაბრუნება


შრომით ურთიერთობებს ქვეყანაში „შრომის კანონთა კოდექსი“,1 „დასაქმების შესახებ“ და „საჯარო სამსახურის“ შესახებ კანონები არეგულირებენ. არსებული კანონმდებლობა შესაბამისობაშია საქართველოს მიერ რატიფიცირებულ საერთაშორისო სამართლებრივ დოკუმენტებთან, რომლებშიც ქალებისათვის შეღავათები და გარანტიები მკაფიოდ არის განსაზღვრული.

აღნიშნული კანონები აღიარებენ სქესობრივი ნიშნით დისკრიმინაციისაგან დაცვის პრინციპს. თუმცა შრომის ბაზარზე ზემოთ აღნიშნული პრინციპი ხშირად ირღვევა. შესაბამისად, შრომის ბაზარზე გენდერული დისბალანსი არსებობს, როგორც დასაქმების სფეროების, ასევე შემოსავლების განაწილების კუთხით. სამუშაო ძალაზე მოთხოვნა და მიწოდება საბაზრო ეკონომიკის პირობების შესაბამისად არსებობს და ამ სფეროში გენდერული პარამეტრის მიზნობრივი გათვალისწინება და რეგულირება სახელმწიფოს მხრიდან არ ხდება.

ქალები უმეტესად დასაქმებულნი არიან, ისევე როგორც ადრე, სოფლის მეურნეობის, განათლების, ჯანდაცვისადა მსუბუქი მრეწველობის დარგებში. მტკივნეული ხასიათი მიიღო პრივატიზაციის პროცესმა სამუშაო ადგილების შემცირების და დასაქმებულთა ანაზღაურების კლების გამო. 2004 წლის მონაცემებით განათლების სექტორში დასაქმებულთა 80%25 ქალია. იმავე წლის მონაცემებით ჯანდაცვისა და სოციალური დახმარების სფეროში დასაქმებულთა 77%25-ს ქალები წარმოადგენენ.2

ამგვარად, ქალთა უმეტესობა დასაქმებულია დაბალ ანაზღაურებად ეკონომიკურ სექტორებში.

საქართველოში მომუშავე ადამიანების 67%25 თვითდასაქმებულია. მათი უმრავლესობა აუნაზღაურებადიშრომით არის დაკავებული. მათგან, ანუ თვითდასაქმებულ მეწარმეთა შორის, მეწარმე ქალთა რაოდენობა2-ჯერ ნაკლებია მამაკაცებზე (ქალი - 13,8%25, კაცი - 26,2%25). აღსანიშნავია, რომ თვითდასაქმებულთა უმრავლესობა მუშაობს აგრარულ სფეროში და მათგან 85%25 ქალია.3 ამ სფეროში, სადაც ფიზიკურ შრომაზე მოდის მთელი დატვირთვა და ძალიან მცირეა შრომის ანაზღაურება, ისევ ქალები ჭარბობენ. მათი ყოველთვიური საშუალო წმინდა შემოსავალი მამაკაცთა შემოსავლის 58%25-ს შეადგენს. ანალოგიური მაჩვენებელი ვაჭრობის სფეროში 68%25-ია.4 2004 წლის მონაცემებით ქალების ნომინალური ხელფასი ეკონომიკის ყველა დარგსა და ყველა სექტორში შეადგენდა დაქირავებით დასაქმებულ მამაკაცების საშუალო თვიური ნომინალური ხელფასის მხოლოდ 60%25-ს.5

ზოგადად, შრომის ბაზარზე გაცილებით მეტი მოთხოვნაა არა კვალიფიცირებულ კადრებზე, შესაბამისი დაბალ ანაზღაურებადი განაკვეთებით. სახელმწიფო პროგრამები შრომითი რესურსების თანამედროვე პირობების შესაბამისად მომზადება-გადამზადებისათვის არ ხორციელდება6. ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი დასაქმებულთა შორის აქვთ საშუალო განათლების მქონე პირებს (ქალები 38%25, კაცები 41%257).

ქალების სამსახურში მიღებისას აშკარად შეინიშნება ფარული დისკრიმინაცია. ადმინისტრაცია ცდილობს სამუშაოდ არ აიყვანოს ქალთა ის კატეგორია, რომლებზეც კანონით დაწესებული შეღავათები ვრცელდება,ვინაიდან ეს „ზედმეტ“ ხარჯებს იწვევს. ამის მაგალითია, ფეხმძიმე და ჩვილ ბავშვიან ქალთა დისკრიმინაცია სამსახურში მიღების დროს.8

სახელმწიფო სტრუქტურებში ბიუჯეტის სიმწირით გამოწვეულ ოპტიმიზაციის პროცესში უმეტესად ქალებს მოიაზრებენ შემცირების სამიზნეებად. საბიუჯეტო დაწესებულებებიდან, 2004 წლის მონაცემით, სხვადასხვა მიზეზით განთავისუფლებულია მომუშავეთა 41,1%25, მათგან 47,5 %25 ქალია9.

ქვეყანაში უმუშევრობის დონე მაღალია - 2005 წლის მე-2 კვარტლის მონაცემებით უმუშევრობის დონე 15,7%25-ს შეადგენდა. არადა, სახელმწიფოს უმუშევართა მთლიანი კონტინგენტის ძალზედ მცირე ნაწილი ჰყავს დარეგისტრირებული (რეგისტრირებული უმუშევრობის მაჩვენებელია 46,6%25 და აქედან ქალთა ხვედრითი წილი 24,1%25-ია). 2004 წელს უმუშევრობის შემდეგი მონაცემები დაფიქსირდა: ქალები 16,4%25, მამაკაცები 18,1%25 ანუ 2002 წელთან შედარებით ქალთა უმუშევრობის დონემ 4,5 %25-ით აიწია. ქალთა უმუშევრობის ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი 30-39 წლამდე ასაკობრივ ჯგუფში ფიქსირდება და დაახლოებით 2,7%25-ით მაღალია, ვიდრე მამაკაცების ანალოგიური მაჩვენებელი.10

უმუშევარ ქალთა შორის უმეტესად ჭარბობენ განათლებული,მაღალი პროფესიონალიზმისა და კვალიფიკაციისმქონე კადრები, რომლებიც ხანგრძლივი პერიოდის მანძილზე (3-5 წელზე მეტი) უმუშევრობის გამო განიცდიან დისკვალიფიკაციას და თანდათან იდევნებიან შრომის ბაზრიდან.11

2004 წლის მონაცემებით უმუშევარ ქალთა 37%25 უმაღლესი განათლებით იყო. ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი დასაქმებულთა შორის აქვთ საშუალო განათლების მქონე ადამიანებს: ქალები - 38%25; მამაკაცები - 41%25. ანუ შრომის ბაზარზე გაცილებით მეტი მოთხოვნაა არაკვალიფიცირებულ კადრებზე. ასევე, არ ხდება არსებული შრომითი რესურსების გადამზადება თანამედროვე პირობების შესაბამისი საკვალიფიკაციო მოთხოვნების მიხედვით.12

ქალთა შრომითმა მიგრაციამ უცხოეთში ფართო მასშტაბები მიიღო. (მამაკაცებთან შედარებით 1.6- ჯერ მეტი ქალია ამ მიზნით საზღვარგარეთ წასული). საგარეო ბაზარზე მოთხოვნა დაბალ კვალიფიკაციურ სამუშაო ძალაზეა და ქალები ასრულებენ მათი პროფესიისა და კვალიფიკაციისთვის სრულიად შეუსაბამო სამუშაოებს. ყოველი მესამე ქალი დასაქმებულია მომვლელად (ძირითადად, მოხუცთა მომვლელები), 9%25 მუშაობს ოჯახში ბავშვთა მომვლელ-აღმზრდელად; სპეციალობით მხოლოდ მცირე ნაწილი - 7%25 მუშაობს. არსებობს არალეგალურ მიგრანტთა ტრეფიკინგის შემთხვევები. მაგალითად, 2004-2005 წლების სტატისტიკით საქართველოს პროკურატურაში ადამიანებით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულზე სულ აღძრულია 30 სისხლის სამართლის საქმე, დაზარალებულია 78 ადამიანი და აქედან 69 ქალია, 14-35 წლამდე ასაკის.13

სამართლებრივი შეზღუდვების არ არსებობის მიუხედავად, საქართველოში ქალის კარიერული წინსვლის შესაძლებლობები მაინც შეზღუდულია. მრავალ ორგანიზაციაში მოქმედებს უხილავი ე.წ. „მინის ჭერის“ ფენომენი, რომელიც ქალის დაწინაურებას ზღუდავს. მაგალითად, მაღალ სახელმწიფო თანამდებობებზე (4 სახელმწიფო მინისტრიდან 1 ქალია, 13 მინისტრიდან არცერთი არარის ქალი, ხოლო მათი 46 მოადგილეებიდან ქალი მხოლოდ 9) ქალები დაახლოებით 4%25-ს შეადგენენ.

7.1.2 3.1.2. ამოცანა 9: პოლიტიკურ სფეროში დათვითმმართველობის ყველა დონეზე მოღვაწეობის თანაბრად მისაწვდომობა

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოს კანონმდებლობით აღიარებულია ქალისა და მამაკაცის თანასწორუფლებიანობა მათ მიერ სამოქალაქო თუ პოლიტიკური უფლებებით სარგებლობისას. არჩევნების სამართლებრივ ჩარჩოებს აწესებს საქართველოს კონსტიტუცია და ორგანული კანონი „საქართველოს საარჩევნო კოდექსი“. მიუხედავად იმისა, რომ აღნიშნულ დოკუმენტებში დეკლარირებულია გენდერული თანასწორობის პრინციპი, ქალებს სინამდვილეში ნაკლებად უკავიათ პოლიტიკური პოსტები.

საქართველოს პარლამენტის საარჩევნო სისტემისანალიზის შედეგად შეიძლება ითქვას, რომ კანონმდებლობა განსაკუთრებულად ხელსაყრელ პირობებს არ უქმნის მცირე პარტიებს ან ინდივიდუალურად ქალ დეპუტატობის კანდიდატებს.14 საზოგადოებაში გაბატონებული პატრიარქალური პოლიტიკური კულტურის პირობებში ერთმანდატიანი საარჩევნო ოლქი უპირატესმდგომარეობაში მამაკაც კანდიდატს აყენებს. ქალებისთვის პარლამენტში მოხვედრის ერთადერთ რეალურ შანსად პარტიული სიები რჩება. შესაბამისად, ქალთა მონაწილეობის საკითხი დამოკიდებულია შიდა პარტიულ გადაწყვეტილებებზე. საქართველოს პოლიტიკურ პარტიათა შესწავლა ცხადყოფს, რომ არც ერთ პარტიას თავის პროგრამაში შეტანილი არ აქვს გენდერული საკითხები.15 საქართველოს პოლიტიკური პარტიების წევრთა გენდერულმა ანალიზმა აჩვენა, რომ არც ერთ პარტიას არა აქვს ჩამოყალიბებული გენდერული პოლიტიკა და წევრთა გენდერული სტატისტიკა. 2005 წლის მაჩვენებლებით, პოლიტიკური პარტიების წევრთა საერთო რაოდენობის 30%25-ს ქალი შეადგენს. პარტიის მმართველ ორგანოებში ქალები 11%25-ს იკავებენ.16 მათი დიდი უმრავლესობა რიგითი წევრები არიან, რომელთა პოტენციის გამოყენება მხოლოდ არჩევნებისთვის მზადებისან სხვა შავი სამუშაოს შესრულების დროს ხდება. საარჩევნო სიების პირველ ათეულში ისინი, როგორც წესი, არ შეჰყავთ. საქართველოს პარლამენტის 235 წევრიდან ქალი მხოლოდ 22 ანუ 9,7%25-ია.

პარლამენტში ქალებს რამდენიმე მნიშვნელოვან პოსტი უკავიათ. პარლამენტის თავმჯდომარე ქალია, ასევე 7 ფრაქციიდან ერთს, საპარლამენტო უმრავლესობას ლიდერი ქალი ჰყავს. საპარლამენტო კომიტეტების 13 თავმჯდომარიდან 2 ქალია - ადამიანის უფლებათა დაცვისა და სამოქალაქო ინტეგრაციის კომიტეტი, საპროცედურო საკითხთა და წესების კომიტეტი; საპარლამენტო კომიტეტების თავმჯდომარის 26 მოადგილიდან 5 ქალია.

ქალები აღმასრულებელ ხელისუფლებაშიც საკმაოდ მწირად არიან წარმოდგენილნი - 4 სახელმწიფო მინისტრიდან 1 ქალია სამოქალაქო ინტეგრაციის საკითხებში, 13-ვე მინისტრი მამაკაცია. მათი მოადგილეების მხოლოდ 4.7%25-ია ქალი.

ქალთა წარმომადგენლობის მხრივ უკეთესი მდგომარეობაა სასამართლო ხელისუფლებაში. მოსამართლეების საერთო რიცხვი 270-ია, მათგან 120 ანუ 44%25 ქალია.

უმნიშვნელოა ქალთა მონაწილეობა ადგილობრივითვითმართველობის ორგანოებში. 2002 წლის არჩევნების შედეგად ქალთა რიცხვმა საკრებულოებში იკლო წინა 1998 წლის არჩევნებთან შედარებით და პირველი დონის თვითმართველობის ორგანოებში მხოლოდ 11,9%25 შეადგინა. გამოიკვეთა საყურადღებო ტენდენცია: ადმინისტრაციული ერთეული რაც უფრო მსხვილდება, მით უფრო იკლებს ქალთა ხვედრითი წილი. ამდენად, შეიძლება ითქვას, რომ სადაც მეტი ძალაუფლება და რესურსია, იქ ნაკლები ქალია.17 ქალაქის საკრებულოებში დეპუტატი ქალების რიცხვი 8,8%25-ია.

2005 წლისთვის ქალთა წარმომადგენლობა ადგილობრივითვითმმართველობის ორგანოებში 13,2 %25-ით განისაზღვრა.

ქალთა წარმომადგენლობის მხრივ საინტერესო მდგომარეობა სამხარეო და რაიონულ ადმინისტრაციულ ორგანოებში. საქართველოს არც ერთ ქალაქს არ ჰყავს მერის და რაიონის გამგებლის თანამდებობაზე ქალი; 5 ქალი არის არჩეული საკრებულოს თავმჯდომარედ.

ადგილობრივ ორგანოებში ქალთა მონაწილეობის ხარისხი რეგიონების მიხედვით განსხვავებულია. ყველაზე დაბალი პროცენტია ეთნიკური უმცირესობები დასახლებულ რეგიონებში, განსაკუთრებით იმ რაიონებში, სადაც კომპაქტურად ცხოვრობს აზერბაიჯანელი მოსახლეობა. ქალთა წარმომადგენლობის ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია ლენტეხის რაიონში - 2%25, ყველაზე დაბალი მარნეულის რაიონში - 0,9%25.18

სახელმწიფოს მიერ გადადგმულ მნიშვნელოვან და პროგრესულ ნაბიჯად აღიქმება 2005 წელს საქართველოში გენდერული თანასწორობის ორი ინსტიტუციური მექანიზმის შექმნა: გენდერული თანასწორობის საპარლამენტო საბჭო19, რომელიც ექვემდებარება პარლამენტისთავმჯდომარეს და გენდერული თანასწორობის სამთავრობო კომისია.20 კომისიასთან თანამშრომლობსგენდერული თანასწორობის დარგში მომუშავე მრჩეველთა საბჭო21, რომელშიც გაერთიანებულია 17 ადგილობრივი ექსპერტი.

აღსანიშნავია, რომ სამთავრობო კომისია შეიქმნა ადგილობრივი ორგანიზაციების ძალისხმევით, ანუ ინიციატივით ქვემოდან, რაც საკმაოდ უჩვეულო პრეცედენტია. ასევე მნიშვნელოვანი ინიციატივაა ქალთა და გენდერულ საკითხებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციათა კოალიციის „ქალი და პოლიტიკა“-ს პროგრამის ფარგლებში ადგილობრივი თვითმმართველობების დონეზე შექმნილი გენდერული სამსახურები.

გენდერული თანასწორობის საპარლამენტო საბჭოს და სამთავრობო კომისიის მიერ ერთობლივად (გაეროს ოფისების ხელშეწყობით) შემუშავებული გენდერული თანასწორობის სახელმწიფო კონცეფცია მომზადებულია და ამჟამად საპარლამენტო მოსმენების პროცედურას გადის. სავარაუდოდ, პარალელურად განისაზღვრება და ჩამოყალიბდება თანასწორობის უზრუნველყოფის კონკრეტული აღმასრულებელი მექანიზმები.

7.2 3.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა გენდერული თანასწორობისა და ქალთა უფლებების გაზრდის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1

  • საზოგადოებრივი სექტორი აქტიურად იყო ჩართული და კონკრეტულ რეკომენდაციებს აწვდიდა მთავრობას ახალი შრომის კოდექსის მომზადების პროცესში გენდერული თანასწორობის პრინციპის უკეთ დანერგვის მიზნით. რეკომენდაციების უმეტესობა არ იქნა გათვალისწინებული, რამაც განაპირობა სკეპტიკური და ნეგატიური დამოკიდებულება დასაქმების სფეროში მთავრობის პოლიტიკის მიმართ.

  • საზოგადოებრივი სექტორი იშვიათი გამონაკლისის გარდა ვერ ახერხებს დასაქმების სფეროში სერიოზული მიზანმიმართული საქმიანობის განხორციელებას არასაკმარისი ფინანსების გამო.

  • საზოგადოებრივ სექტორში ჩამოყალიბებულია ქალთა და გენდერულ საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციათა კოალიცია, რომლის ერთ-ერთ პრიორიტეტს წარმოადგენს პოლიტიკურ და არჩევნების პროცესებში ქალთა გააქტიურება/გაძლიერება. კოალიციის ორგანიზაციებს შორის არსებობს ინფორმაციული თანამშრომლობა, ხორციელდება ერთობლივი პროექტების დაგეგმვა/რეალიზაცია. თუმცა მათი საქმიანობის სრულყოფილ ეფექტურობაზე საუბარი ჯერ ნაადრევია.

  • უმეტეს შემთხვევაში პროექტები ხორციელდება ცალკეული ორგანიზაციების მიერ დამოუკიდებლად ან 2-3 ორგანიზაციის პარტნიორული თანამშრომლობის საფუძველზე; არის შემთხვევები,როცა პროექტის ფარგლებში ყალიბდება დროებითი კოალიციური გაერთიანებები, მისი განხორციელების პერიოდში.

საქართველოს მთავრობის მიერ გენდერული თანასწორობის უზრუნველსაყოფად აღებულ ვალდებულებათა განხორციელების საქმეში სერიოზული სამუშაოები განახორციელა საზოგადოებრივმა სექტორმა საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციების ხელშეწყობით.

2001-2002წწ. - „OXFAM“-ის ხელშეწყობით შექმნილმა „არასამთავრობო ორგანიზაციათა დამოუკიდებელ დამკვირვებელთა ქსელმა“ საქართველოს სიღარიბის დაძლევისა და ეკონომიკური ზრდის სახელმწიფო პროგრამის მონიტორინგი ჩაატარა, რომლის ფარგლებშიც ასოციაცია „ამაგდარმა“ ორი სექტორი შეაფასა: „სიღარიბის გენდერული ასპექტები“ და „შრომის ბაზარი, დასაქმების პოლიტიკა“;

2003წ. - გაეროს ხელშეწყობით საქართველოს ქალთა საზოგადოებრივმა ორგანიზაციებმა შეიმუშავეს „საქართველოში გაეროს ათასწლეულის მიზნები“, რომლის ფარგლებშიც ასოციაცია „ამაგდარმა“ მოამზადა რეკომენდაციები ორი მიზნობრივი მიმართულებით: „სქესთა თანასწორობისა და ქალთა ძალაუფლების გაზრდა“ და „სიღარიბე და განვითარება საქართველოში“.

საზოგადოებრივი სექტორი აქტიურად იყო ჩართული და კონკრეტულ რეკომენდაციებს აწვდიდა მთავრობას ახალი შრომის კოდექსის მომზადების პროცესში გენდერული თანასწორობის პრინციპის უკეთ დანერგვის მიზნით. სამწუხაროდ, რეკომენდაციების უმეტესობა არ იქნა გათვალისწინებული. ამან განაპირობა სკეპტიკური და ნეგატიური დამოკიდებულება დასაქმების სფეროში მთავრობის პოლიტიკის მიმართ.

საზოგადოებრივი სექტორი, იშვიათი გამონაკლისის გარდა, ვერ ახერხებს დასაქმების სფეროში მიზანმიმართული საქმიანობის განხორციელებას არასაკმარისი ფინანსური უზრუნველყოფის გამო.

სამოქალაქო სექტორში ჩამოყალიბებულია ქალთა და გენდერულ საკითხებზე მომუშავე საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა კოალიცია, რომლის ერთ-ერთ პრიორიტეტს ქალთა პოლიტიკურ და არჩევნების პროცესებში გააქტიურება/გაძლიერება წარმოადგენს.

კოალიციის შიგნით არსებობს ინფორმაციული თანამშრომლობა, ხორციელდება ერთობლივი პროექტების დაგეგმვა/რეალიზაცია. საქმიანობის სრულ ეფექტურობაზე საუბარი ჯერ ნაადრევია, თუმცა აღსანიშნავია ამ ძალისხმევის ორი თვალსაჩინო შედეგი: 2005 წელს გენდერული თანასწორობის საპარლამენტო საბჭოს22 შექმნა, რომელიც ექვემდებარება პარლამენტის თავმჯდომარეს და გენდერული თანასწორობის სამთავრობო კომისიის20 ჩამოყალიბება. კომისიასთან თანამშრომლობს გენდერული თანასწორობის სფეროში მომუშავე მრჩეველთა საბჭო21, რომელშიც გაერთიანებულია 17 ადგილობრივი ექსპერტი. სამთავრობო კომისია შეიქმნა ადგილობრივი ორგანიზაციების ძალისხმევით, ანუ ინიციატივით „ქვემოდან“, რაც საკმაოდ უჩვეულო პრეცედენტია. საზოგადოებრივი ორგანიზაციების კოალიციის ინსტიტუციური მექანიზმების ჯგუფმა, სამთავრობო კომისიის შექმნის ინიციატივის პარალელურად, ეუთო-ს მისიის მხარდაჭერით განახორციელა პროექტი, რომლის ფარგლებშიც შემუშავდა გენდერული თანასწორობის უზრუნველყოფის ახალი ეროვნული სამოქმედო გეგმა. მის შემუშავებაში მონაწილეობა მიიღო ქალთა კოალიციის 56 წევრმა ორგანიზაციამ, ქალთა სამშვიდობო ქსელის „ქალთა ერთობა მშვიდობისათვის“ 41-მა წარმომადგენელმა, საქართველოს 10 რეგიონიდან ქალთა რეგიონული ორგანიზაციებისა და ადგილობრივი თვითმმართველობის 88 წარმომადგენელმა. გეგმის შემუშავების პროცესში პარალელურად ჩაერთო სახელმწიფო სტრუქტურების, კერძოდ 14 სამინისტროს 45 წარმომადგენელი.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულია სამოქალაქო განათლების საერთაშორისო ცენტრის, საქართველოს ქალთა დასაქმების ხელშემწყობი ასოციაცია ამაგდარისა და საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს სტატისტიკის დეპარტამენტის მონაცემები.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

ნინო შიოშვილი, ასოციაცია „ამაგდარი“;
ლელა გაფრინდაშვილი, „ქალების ინიციატივა თანასწორობისთვის“;
მარი მესხი, ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია;
ლია სანიკიძე, „ქალები მომავლისთვის“.

___________________

1. 2006 წლამდე ქვეყანაში მოქმედებდა 1976 წლის შრომის კანონთა კოდექსი. ახალი კოდექსი პარლამენტმა 2006 წელს მიიღო.

2.იქვე, გვ.61

3. იქვე, გვ.61-62

4. იქვე, გვ.59

5. „ქალი და მამაკაცი საქართველოში“, საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს სტატისტიკის დეპარტამენტი. 2005 წელი. გვ.67-68

6.სახელმწიფოს არ დაუფინანსებია პროფესიული გადამზადებისა და რეგულარული გადამზადების არცერთი პროგრამა. ამ ტიპის სწავლება ძირითადად ხორციელდება

არასამთავრობო ორგანიზაციების ან საერთაშორისო ორგანიზაციების ხელშეწყობით.

7. იქვე, გვ.65

8.CEDAW Assessment Tool Report, American Bar Association, article 11, Georgia, 2003

9. „ქალი და მამაკაცი საქართველოში“, საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს სტატისტიკის დეპარტამენტი, 2005 წელი.

10. „ქალი და მამაკაცი საქართველოში“, საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს სტატისტიკის დეპარტამენტი, 2005 წელი.

11. „დასაქმების სფეროს გენდერული ასპექტები“, ასოციაცია „ამაგდარი“, 2005 წელი.

12.„ქალი და მამაკაცი საქართველოში“ საქართველოს ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს სტატისტიკის დეპარტამენტი, 2005 წელი. გვ.56

13.Newslettter, Human Rights Protection Unit Legal Department Offi ce of Th e Prosecutor General of Georgia, reports for 2005-2006 years.

14.თამარ საბედაშვილი, ქალთა უფლებების ისტორიული ასპექტები, სალექციო კურსი, თბილისი: სოციალურ მეცნიერებათა კვლევის ცენტრი, 2005.

15.„დემოკრატიის მშენებლობა საქართველოში“, ნაწილი 5: გენდერული თანასწორობის საკითხი საქართველოში, კვლევის ავტორი ლ. ხომერიკი, გვ. 73, 2003 წ.

16. საქართველოში ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობის არსებული სიტუაცია, მოხსენების ავტორი მაია კუპრავა-შარვაშიძე, 2006 წლის ადგილობრივი არჩევნების სამზადისში: ქალთა პოლიტიკური

მონაწილეობის გაზრდა საქართველოში, კონფერენცია. 2006 წელი 8 მარტი (NDI - საერთაშორისო საქმეთა ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტი).

17.სამოქალაქო კულტურის საერთაშორისო ცენტრი, 2003 წელი.

18. „გენდერი, კულტურა, თანამედროვეობა“, „ქალი და პოლიტიკა თანამედროვე საქართველოში“ სტატიის ავტორი ლიკა ნადარაია, კრებული მომზადდა კავშირი „ქალების ინიციატივა თანასწორობისათვის“

მიერ, თბილისი 2005, “დობერა”, გვ 222.ა

19. პარლამენტის თავმჯდომარის ბრძანებულება №105/3, 27/10/04.

20. პრეზიდენტის ბრძანებულება №109 28/6/05.

21.პრეზიდენტის ბრძანებულება №109 28/6/05 მუხლი 3, პუნქტი2 14/17/05.

22.პარლამენტის თავმჯდომარის ბრძანებულება №105/3, 27/10/04.

23. პრეზიდენტის ბრძანებულება №109 28/6/05.

24.პრეზიდენტის ბრძანებულება №109 28/6/05.

მუხლი 3, პუნქტი2 14/17/05.

8 თავი 4 მიზანი №4: ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირება

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

8.1 4.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.4

მთავრობას შემუშავებული აქვს სტრატეგია/გეგმა ბავშვთა დაავადებისა და სიკვდილიანობის შემცირების მიმართულებით.

  • დაწყებულია რეფორმები, შექმნილია სათანადო ინსტიტუციები და დანაყოფები გამიჯნული ფუნქციებით. თუმცა მათი საქმიანობა დიდი ხანი არ არის რაც დაიწყო და ამდენად, შედეგების ეფექტურობა ჯერ კიდევ არ არის მაღალი.

  • მთავრობის ინიცირებული პროგრამები ძირითადად დონორების მხარდაჭერით ხორციელდება. მათ რეალიზაციაში აქტიურად არიან ჩართულები საზოგადოებრივი ორგანიზაციები და სახეზეა მნიშვნელოვანი შედეგები.

  • მთავრობის წილი პროგრამების დაფინანსებაში ჯერ კიდევ უმნიშვნელოა.

უკანასკნელ წლებში საქართველოში შობადობის მკვეთრმა კლებამ და ბავშვთა დაავადებისა და სიკვდილიანობის გახშირებამ ქვეყანა დემოგრაფიული საფრთხის წინაშე დააყენა. საქართველოს მთავრობამ დედათა და ბავშვთა დაცვა პრიორიტეტად აღიარა.

2001 წელს შექმნილმა სახელმწიფო კომიტეტმა შეიმუშავა ეროვნული სამოქმედო გეგმა, რომელიც 5 სტრატეგიულ მიმართულებას, მათ შორის ბავშვთა ჯანმრთელობის საკითხს მოიცავდა. გეგმის განხორციელების პერიოდი 2002-2007 წწ-ით განისაზღვრა. 2003 წლის ბიუჯეტი პროგრამის ყველა მიმართულებას აფინანსებდა, მათ შორის ბავშვთა ჯანმრთელობის, კვების და უსაფრთხო გარემოს შექმნის კომპონენტს, მაგრამ, გამომდინარე იქიდან, რომ სახელმწიფოს აღარ აღმოაჩნდა პროგრამის ყველა შემადგენელი კომპონენტის დაფინანსების სახსრები, აუცილებელი გახდა საერთაშორისო დონორების დახმარების გამოყენება.

საქართველოში „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ განხორციელებულმა ცვლილებებმა ოპტიმიზმის საფუძველი გააჩინა. დღეს საქართველოს მთავრობა დონორ ორგანიზაციებთან თანამშრომლობის შედეგად ახორციელებს რეფორმებს ბავშვთა დაცვისა და ჯანდაცვისსფეროებში. მთავრობამ და გაერთიანებული ერების სააგენტოებმა, გაეროს განვითარების დახმარებისჩარჩო პროგრამის ფარგლებში,მოამზადა 5-6 წლიანი პროგრამა, რომელიც 2006 წლიდან იწყება.

ჯანმრთელობის დაცვის სფეროში მიმდინარე რეფორმების შედეგად შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროში გატარდა მთელი რიგი ცვლილებები. ჩამოყალიბდა ჯანმრთელობის დეპარტამენტი, რომელშიც შედის დედათა და ბავშვთა სამმართველო, პროგრამების სამმართველო, სტანდარტების სამმართველო. ცალკე ფუნქციონირებს პოლიტიკის შემმუშავებული სამმართველო. სახელმწიფო აფინანსებს შემდეგპროგრამებს: 0-3 წლამდე ბავშვების უფასო მკურნალობა პირველ და მეორე დონეზე, 3-5 წლამდე ბავშვებისათვის 20%25-იანი თანაგადახდა. მუშაობს უფასო სასწრაფო სამედიცინო დახმარება (03) და ურგენტული სამსახური.

თუ დედათა და ბავშვთა სიკვდილიანობასთან ბრძოლის კომიტეტი წინა წლებში მხოლოდ დედათა სიკვდილიანობის შემთხვევებს სწავლობდა, 2005 წლიდან მას დაემატა ბავშვთა სიკვდილიანობის შემთხვევების განხილვისა და ანალიზის ფუნქცია. ცალკე მოქმედი სამეანო პროგრამაითვალისწინებს ანტენატალური მეთვალყურეობის გაუმჯობესებას, კერძოდ ორსულის 4 ვიზიტი ექიმთან და 2-ჯერ ექოსკოპია უფასოა. უფასოდ მიიჩნევა ასევე მშობიარობაც, რადგან შემოღებულა სპეციალური ვაუჩერები მშობიარე ქალებისათვის. თუმცა, შესაძლოა მომავალში ვაუჩერებით სარგებლობის უფლება მხოლოდ სიღარიბის ზღვარზე მყოფ ქალებს დარჩეს.

შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ბაზაზე 2005 წელს ჩამოყალიბდა კლინიკური პრაქტიკის ნაციონალური რეკომენდაციებისა (სახელმძღვანელო პრინციპების) და დაავადებათა მართვის სახელმწიფო სტანდარტების (პროტოკოლების) შემუშავების, შეფასების, დამტკიცებისა და დანერგვის ეროვნული საბჭო. საბჭოს მიზანია:

  • მტკიცებულებებზე დაფუძნებული კლინიკური პრაქტიკის განვითარება და სამედიცინო დახმარების ხარისხის კონტროლის გაუმჯობესება;

  • სახელმძღვანელო პრინციპების და პროტოკოლების შემუშავების განხილვის, დამტკიცების და დანერგვის პროცესის კოორდინაცია.

საბჭო მჭიდროდ თანამშრომლობს საზოგადოებრივი სექტორის დარგობრივი ასოციაციების და სამედიცინო დაწესებულებების წარმომადგენლებთან.

შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო აგრძელებს ბავშვთა ავადობისა და სიკვდილიანობის შემცირებისაკენ მიმართული პროგრამების ხელშეწყობას, როგორიცაა:

  • ძუძუთი კვების და ბავშვისადმი კეთილგანწყობილი საავადმყოფოს ინიციატივის პროგრამა (ბაკსი);

  • იმუნიზაციის პროგრამა;

  • იოდდეფიციტის წინააღმდეგ ბრძოლის პროგრამა;

  • შიდსის პროგრამა;

  • ბავშვთა ასაკის დაავადებათა მართვის პროგრამა (ბადიმი);

  • ახალშობილთა რეანიმაციის პროგრამა;

  • ადრეული ასაკის ბავშვთა განვითარების პროგრამა;

  • შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვების რეაბილიტაციის და რეინტეგრაციის პროგრამა.

აღნიშნული პროგრამები უმეტესწილად ხორციელდება საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციების ფინანსური დახმარებით და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების აქტიური მონაწილეობით. მთავრობის როლი გამოიხატება ოფიციალურ მხარდაჭერაში, დონორი ორგანიზაციების მოზიდვის ხელშეწყობასა და გარკვეული ფინანსური წვლილის შეტანაში ცალკეული პროგრამების რეალიზაციაში (იმუნიზაცია, იოდდეფიციტი, დეინსტიტუციონალიზაცია).

იმუნიზაცია

1994 წლიდან მიმდინარეობს საქართველოს მთავრობის ფართომასშტაბური იმუნიზაციის ეროვნული პროგრამა. გაეროს ბავშვთა ფონდი ეროვნულ მოთხოვნილებებს აკმაყოფილებს საჭირო მასალების მიწოდებით, ასევე ტარდება ტრენინგები ეპიდემიოლოგებისა და იმუნიზაციის პროგრამის მენეჯერებისათვის, მოსახლეობის საგანმანათლებლო კამპანიები. 2004 წელს საზოგადოებრივი ორგანიზაცია „კლარიტასი“-ს წევრებმა სხვა სპეციალისტებთან ერთად მონაწილეობა მიიღეს „ვიშნევსკაია-როსტოპოვიჩის ფონდის“ მიერ მოწყობილ კამპანიაში, რომელიც საქართველოს სხვადასხვა რეგიონში ჩატარდა და ვაქცინაციის პროცესის წარმატების ხელშეწყობას ისახავდა მიზნად.

აღსანიშნავია, რომ იმუნიზაციის პროგრამის დაფინანსებაში მთავრობის წილი იზრდება. სახელმწიფომ 2004 წლიდან თავის თავზე აიღო 2 წლამდე ასაკის ბავშვთა იმუნიზაციისათვის საჭირო ვაქცინების 40%25-ის შესყიდვა და შესაბამისი ხარჯები გამოყო სახელმწიფო ბიუჯეტიდან. სახელმწიფო მთლიანად უზრუნველყოფს 5-14 წლის ასაკის ბავშვების იმუნიზაციისათვის საჭირო ვაქცინების შესყიდვას, თუმცა 2007 წლიდან შეიძლება ამ მხრივ გარკვეული პრობლემები შეიქმნას. საერთაშორისო ორგანიზაციები დღესდღეობით 8 მილიონ 600 ათას დოლარს გამოყოფენ იმუნიზაციის მიზნებზე, სახელმწიფოს წილი კი მხოლოდ 1 მილიონ 750 ათას ლარს შეადგენს. ამდენად, საერთაშორისო დახმარების გარეშე იმუნიზაციის პროგრამის გაგრძელება კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგებოდა.პარტნიორების დახმარებით უკვე შემუშავებულია ბავშვთა იმუნიზაციის პროგრამის 2006-2012 წლების ფინანსური მდგრადობის გეგმა.

იოდდეფიციტი

საქართველოს მთავრობა გაეროს ბავშვთა ფონდის ხელშეწყობით, ნუტრიციის ნაციონალურ ცენტრთან ერთად იოდდეფიციტის პრობლემაზე 1996 წლიდან მუშაობს.

ბევრი რამ გაკეთდა ჩიყვის გავრცელების პრევენციისთვის. ჩიყვის გავრცელება 55%25-დან 38%25-მდე შემცირდა, იოდიზირებული მარილის იმპორტი 16-ჯერ გაიზარდა და მისი მოხმარება 1999 წლის 8,1%25-იანი მაჩვენებლიდან, 2003 წელს 67%25-მდე გაიზარდა. შემუშავებულია იოდდეფიციტის აღმოფხვრისა და მარილის საყოველთაო იოდიზირების ეროვნული სამოქმედო გეგმა. 2005 წელს საქართველოს პარლამენტმა მიიღო კანონი „იოდის, სხვა მიკროელემენტებისა და ვიტამინების დეფიციტით გამოწვეული დაავადებების პროფილაქტიკის შესახებ“, რაც საქართველოს პარლამენტის ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტისა და გაეროს ბავშვთა ფონდის აქტიური თანამშრომლობის შედეგია.

8.2 4.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.7

  • საზოგადოებრივ სექტორში ჩამოყალიბებულია ბავშვთა ინტერესებზე მომუშავე ორგანიზაციათა რეგიონალური ქსელი.

  • ქსელის ორგანიზაციებს შორის არსებობს ინფორმაციული თანამშრომლობა, მიმდინარეობს ერთობლივი პროექტების დაგეგმვა/რეალიზაცია. თუმცა მათი საქმიანობა ჯერ-ჯერობით არ არის მიზანმიმართულ, ხანგრძლივ თანამშრომლობაზე ორიენტირებული.

  • ცალკეული ორგანიზაციები უმეტეს შემთხვევებში პროექტებს ახორციელებენ დამოუკიდებლად ან 2- 3 ორგანიზაციის პარტნიორული თანამშრომლობის საფუძველზე; ასევე ადგილი აქვს პროექტის ფარგლებში დროებითი კოალიციური გაერთიანებების ჩამოყალიბებას, პროექტის მიმდინარეობის მონაკვეთში.

2001 წელს ჟენევის ოფისის გაეროს ბავშვთა ფონდთან არსებული საზოგადოებრივი ორგანიზაციების კომიტეტი ტრანსფორმირდა საზოგადოებრივი ორგანიზაციების რეგიონალურ ქსელად. მასში გაერთიანდნენ ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპის, დსთ-ს და ბალტიის ქვეყნების ბავშვთა ინტერესებზე მომუშავე საზოგადოებრივი ორგანიზაციები. აღნიშნული განპირობებული იყო საზოგადოებრივი ორგანიზაციების საქმიანობის ეფექტურობის გაძლიერებით, ინფორმაციის და გამოცდილების გაზიარებით, გამჭვირვალობის პრინციპის დამკვიდრებით, პარტნიორული თანამშრომლობის გაძლიერებითა და პროექტების დუბლირების თავიდან აცილებით. ამ საერთაშორისო ქსელის წევრ ქვეყნებს დაევალათ შიდა კოორდინატორი ორგანიზაციის არჩევა და ადგილობრივი რეგიონალური ქსელის ჩამოყალიბება.

საქართველოში გაეროს ბავშვთა ფონდის მხარდაჭერით 2003 წელს ჩატარებული არჩევნების შედეგად კოორდინატორი გახდა ა/ო „კლარიტასი“. ამ ორგანიზაციის ხელმძღვანელობით ჩამოყალიბდა ბავშვთა ინტერესებზე მომუშავე საქართველოს საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა ქსელი, რომელშიც გაერთიანდა საქართველოს სხვადასხვა რეგიონებში ამ სფეროში მოღვაწე 43 ორგანიზაცია. გასული ორი წლის მანძილზე მათ შორის ჩამოყალიბდა მჭიდრო თანამშრომლობა, მუდმივი ინფორმაციული კავშირის, შეხვედრების, სემინარების, მრგვალი მაგიდების მოწყობისა და საერთო პროექტების განხორციელების მეშვეობით.

ქსელში შემავალი ორგანიზაციები მონაწილეობენ ბავშვთა დაცვის სფეროში მთავრობის მიერ პრიორიტეტად გამოცხადებული პროგრამების და ბავშვთა ჯანმრთელობის და კეთილდღეობისათვის მიზნობრივ პროექტებში.

ძუძუთი კვება და „ბავშვისადმი კეთილგანწყობილი საავადმყოფოს ინიციატივა“ (ბაკსი) ძუძუთი კვებისა და ბაკსის პროგრამა საქართველოში 1995 წლიდან მოქმედებს. პროგრამა ხორციელდება შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს თანადგომითა და გაეროს ბავშვთა ფონდის ფინანსური უზრუნველყოფით (პროექტს ახორციელებს საზოგადოებრივი ორგანიზაცია „კლარიტასი“).

პროგრამის ფორმატი ითვალისწინებს საგანმანათლებლო აქტივობებს (სამედიცინო პერსონალის კვალიფიკაციის ამაღლება, მოსახლეობის განათლება) და საკანონმდებლო საქმიანობას (ნორმატიული აქტების, საკანონმდებლო ბაზის შექმნა). პროგრამით მომზადებულია 5 000-მდე მედიცინის მუშაკი; 23 სამშობიარო სახლს, სადაც წარმატებით დაინერგა ძუძუთი კვების 10 საფეხური, მინიჭებული აქვს ბაკსის ტიტული. ჯანდაცვის სამინისტროსთან „კლარიტასისა“ და „ბიოეთიკის და ჯანმრთელობის საკანონმდებლო რეგულაციის ასოციაციის“ მჭიდრო თანამშრომლობით შემუშავდა კანონპროექტი „ჩვილ ბავშვთა ძუძუთი კვების დაცვისა და ხელშეწყობის და ხელოვნური საკვების მოხმარების რეგულირების შესახებ“, რომელიც საქართველოს პარლამენტმა 1999 წელს მიიღო.

კანონის აღსრულებაზე ზედამხედველობას და მონიტორინგს „კლარიტასი“ ბავშვთა კვების საერთაშორისო ქსელის (IBFAN) ხელშეწყობით ახორციელებს და ამავდროულად ამ მიზნით შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სამეთვალყურეო საბჭოსთან თანამშრომლობს.

ჩატარებული აქტივობების შედეგად მკვეთრად გაიზარდა ძუძუთი კვების სიხშირე. 1993 წლის მონაცემებით ძუძუთი კვების სიხშირე 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში 3%25-ს შეადგენდა, 2001 წლისათვის იგი 7%25-მდე გაიზარდა; სამშობიარო სახლებში ეს მაჩვენებელი 80-90%25-ს აღწევს. ეს მნიშვნელოვანია ბავშვთა ჯანმრთელობისა და ჯანსაღი თაობების გაზრდის თვალსაზრისით.

აივ/შიდსი

შიდსის პროგრამის ფარგლებში 2001 წლიდან გაეროს ბავშვთა ფონდის დახმარებით მიმდინარეობს მუშაობა დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობის, ორსულთა და ახალშობილთა პათოლოგიების გამომწვევი დაავადებების საკითხებზე.

TORCH-ის ცნობილი პროგრამა საქართველოში პირველად დაინტერესდა დედიდან ბავშვზე აივ/შიდსის გადაცემის პრობლემაზე. ა/ო „კლარიტასმა“ გაეროს ბავშვთა ფონდის ხელშეწყობით განახორციელა აივ/შიდსის დედიდან ბავშვზე გადაცემის პრობლემისა და მისი პრევენციის საკითხების ინტეგრირება ძუძუთი კვების და ბაკსის პროგრამაში.

ბავშვთა ასაკის დაავადებათა
ინტეგრირებული მართვა (ბადიმი)

საქართველოში 2002 წლიდან შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ინიციატივით მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის და გაეროს ბავშვთა ფონდის დახმარებით მოქმედებს ბადიმის პროგრამა. მის პრაქტიკულ რეალიზაციაში პარტნიორი ორგანიზაციაა „კლარიტასი“, რომელიც ახორციელებს პროგრამით გათვალისწინებულ აქტივობებს ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონში. პროგრამა მიზნად ისახავს ბავშვებში ყველაზე ხშირად გავრცელებულ დაავადებათა მართვის პრინციპების სწავლებას ამბულატორიულ და პოლიკლინიკურ ქსელში. დღეისთვის გადამზადებულია 500-მდე მედიცინის მუშაკი, მოსახლეობაში გავრცელებულია საგანმანათლებლო ბროშურები და ბუკლეტები, ყველა რეგიონში მომზადებულია სათემო მხარდამჭერი ჯგუფები, რომლებიც ეწევიან მოსახლეობის განათლებას.

ბავშვთა ასაკში ხშირად ავადობას და სიკვდილიანობას რესპირაციული ინფექციები და დიარეა იწვევს. ამდენად, მნიშვნელოვანია პოლიკლინიკების და ამბულატორიების როლი, რომლებმაც ამ და სხვა დაავადებათა პროფილაქტიკა მათ გართულებამდე უნდა მოახდინონ.

ახალშობილთა რეანიმაცია

2001 წლიდან გაეროს ბავშვთა ფონდის და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების დახმარებით, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მხარდაჭერით, საზოგადოებრივი ორგანიზაციები „კლარიტასი“და „ნეონატუსი“ სპეციალისტებთან ერთადატარებენ ტრენინგებს საქართველოს სხვადასხვა რეგიონების სამშობიარო სახლებში მომუშავე მედიცინის მუშაკებისათვის. ტრენინგების ფარგლებში ახალშობილის თანამედროვე რეანიმაციული დახმარების მეთოდებისა და ახალშობილის მოვლის პრინციპების ასწავლიან. პროგრამა ითვალისწინებს აგრეთვე კლინიკების ინტენსიური განყოფილებების აღჭურვას პირველადი სამედიცინო დახმარებისათვის საჭირო მოწყობილობებით, რაც დონორების დახმარებით ხორციელდება.

შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე
ბავშვების რეაბილიტაცია და რეინტეგრაცია

შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვების სოციალიზაციას დადებითი ფონი შეუქმნა საზოგადოებრივი ორგანიზაციების მიერ განხორციელებულმა ინკლუზიური სწავლების დანერგვის პროგრამებმა, რომლებიც საერთაშორისო დონორების (მერსი ქორი, ფონდი „ღია საზოგადოება საქართველო“, „მსოფლიო ბანკის მცირე გრანტების პროგრამა“, „გადავარჩინოთ ბავშვები“, გაეროს ბავშვთა ფონდი) დახმარებით და შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ხელშეწყობით მოქმედებს.

2003 წლიდან საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა კოალიციის წევრი ორგანიზაციები („ინვალიდ ბავშვთა სოციალური რეაბილიტაციის კავშირი“, ბიბლიოთეკა-კულტურული ცენტრი უნარშეზღუდულთათვის - „თანადგომა“ და „კლარიტასი“) Mercy Corps-ის დახმარებით ახორციელებენ პროექტს, რომლის მიზანია შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვების რეაბილიტაცია, სოციალური იზოლაციის დაძლევა და სასწავლო სისტემაში ინტეგრირება.

Mercy Corps -ის ფინანსური დახმარებით „კლარიტასმა“ არასამთავრობო ორგანიზაცია „პირველ ნაბიჯთან“ თანამშრომლობით განახორციელა პროექტი „მაღალი რისკის ბავშვთა გადარჩენა“. პროექტის ფარგლებში სენაკისა და კასპის შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვთა სახლებიდან გურამიშვილის სახ. პედიატრიულ კლინიკაში სარეაბილიტაციოდ გადმოიყვანეს 20 მაღალი რისკის ბავშვი, რომელთაც სპეციალური სამედიცინო მეთვალყურეობა დაუწესდათ. შედეგად, ბავშვებს გაუუმჯობესდათ ჯანმრთელობის მდგომარეობა, რის შემდეგაც 14 მათგანი განაწილდა მიმღებ ოჯახებში და 5 ბავშვის რეინტეგრაცია მოხდა.

საზოგადოებრივი ორგანიზაციები აგრძელებენ საქმიანობასბავშვთა ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობის შემდეგი მიმართულებებით:

სატელეფონო „ცხელი ხაზი“ - 1998 წლიდან გაეროს ბავშვთა ფონდის დახმარებით „კლარიტასის“ ბაზაზე თბილისსა და 4 რეგიონულ ფილიალში ფუნქციონირებს სატელეფონო „ცხელი ხაზი“, რომლის საშუალებითაც მაღალკვალიფიციური კონსულტანტები თავდაპირველად მოსახლეობას დახმარებას უწევდნენ მხოლოდ ძუძუთი კვების საკითხებზე, თუმცა შემდგომ „ცხელი ხაზით“ მომსახურების სფერო საერთაშორისო დონორების დახმარებით (გაეროს ბავშვთა ფონდი, „ამქორი“, ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტი, GSI) გაფართოვდა და მოიცვა იმუნიზაცია, იოდდეფიციტი, შიდსი, ქალის რეპროდუქციული ჯანმრთელობა, პაციენტის უფლებები და სხვამიმართულებები.

მშობელთა სკოლა - მსოფლიოში ამ ფართოდ აღიარებული ინიციატივის დანერგვასაქართველოში 2003 წლიდან დაიწყო. პროექტის მიზანია ქალთა და ბავშვთა დაავადებების და სიკვდილიანობის პრევენცია. პროექტი სამშობიარო სახლების (37) ტექნიკით აღჭურვის გარდა, ითვალისწინებდა სამედიცინო პერსონალისა და მშობლებისათვის სპეციალური სახელმძღვანელოების შემუშავებას ორსულობის, მშობიარობის, ძუძუთი კვების, ბავშვის მოვლისა და სხვა საკითხების შესახებ („ორთოსის“ და „კლარიტასის“ წარმომადგენლებისა და სხვა სპეციალისტების მონაწილეობით). აღნიშნული სახელმძღვანელოების საფუძველზე ჩატარდა ტრენინგები სამედიცინო პერსონალისათვის ორსული ქალებისათვის მაღალ პროფესიონალურ დონეზე კონსულტაციის გაწევის თაობაზე.

ტრენინგები ჩაატარა საზოგადოებრივმა ორგანიზაციამ „ორთოსი“ გაეროსა და შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მხარდაჭერით.

იმუნიზაციის საერთაშორისო საინფორმაციო სისტემით და ვაქცინაციით მართვადი დაავადებების ზედამხედველობის გაუმჯობესება - განახორციელა საერთაშორისო ფონდმა „კურაციო“ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის დეპარტამენტთან და დაავადებათა კონტროლის და სამედიცინო სტატისტიკის ეროვნულ ცენტრთან თანამშრომლობით. ცოფზე ვაქცინაციის ჩატარების გავრცელების ხელშეწყობა - განახორციელა „საქართველოს საზოგადოების ჯანდაცვის ასოციაციამ“, თელავში რეგისტრირებულ 9 საზოგადოებრივ ორგანიზაციასთან კოალიციურად. ბავშვთა სიკვდილიანობის შემცირება შეჭირვებული მრავალშვილიანი ოჯახებიდან და ინვალიდი ბავშვების დახმარების გზით (უფასო ქირურგიული ოპერაციები), სტაციონარში მოხვედრილი ინვალიდი შეჭირვებული ოჯახების ბავშვთა კვება (გურიის ბავშვთა ჯანმრთელობის დაცვის ასოციაცია „ბავშვი მომავალია“).

დევნილთა კომპაქტური ჩასახლების ადგილებში დევნილთა, მათ შორის დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობის ხელშეწყობა (ჰუმანიტარული სამედიცინო აქციები); სამეცნიერო პრაქტიკული კონფერენცია „დევნილთა ჯანმრთელობის, მდგომარეობის სოციალური საკითხები“ (კავშირი „კოალიცია დევნილთა მხარდაჭერისათვის“). აღნიშნული პროექტების ნაწილი საერთაშორისო დონორების (UNICEF, Save the Children, UMCOR, Counterpart International, AFG, Mercy Corps, European Comission, CARE, ევრაზიის ფონდი, ექიმების საზღვრების გარეშე და სხვ.) ფინანსური დახმარებით განხორციელდა. ზოგიერთი პროექტის (8) განხორციელებაში მონაწილეობდნენ ცენტრალური და ადგილობრივი სახელმწიფო სტრუქტურები, მათ შორის ფინანსების გამოყოფის გზით.

ჩატარებულმა აქტივობებმა პოზიტიური გავლენა იქონია ბავშვების ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე. ოფიციალური მონაცემებით ლეტალობის საერთო მაჩვენებელმა15 წლამდე ასაკის ბავშვებში 2003 წელთან შედარებით, 2004 წელს 1,9%25-დან 1,6%25-მდე დაიკლო, ხოლო 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში 4,3%25-დან 4,2%25-მდე შემცირდა. ასევე შემცირდა პერინატალური და 1 წლამდე ასაკის ბავშვთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი (18,5-დან 18,0-მდე და 28,1-დან 27,2-მდე შესაბამისად).

თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ მიუხედავად გატარებული რეფორმებისა და ბავშვთა ჯანმრთელობის სფეროში მთავრობისა და საზოგადოებრივი სექტორის მხრიდან მიღწეული გარკვეული წარმატებებისა, ბავშვების მდგომარეობა ქვეყანაში ჯერ კიდევ არადამაკმაყოფილებელია. ოფიციალური მონაცემებით, საქართველოს ბავშვების 50%25 სიღატაკის ზღვარზე მყოფ ოჯახებში ცხოვრობს. არადამაკმაყოფილებელია ასევე მოსახლეობის ინფორმირებულობა, დაბალია სამედიცინო მომსახურეობის ხარისხი დედათა და ბავშვთა სფეროში. ამის უმთავრესი მიზეზი კი სოციალური დაცვის მექანიზმების არ არსებობაა.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულ იქნა შემდეგი ორგანიზაციების მიერ მოწოდებული მონაცემები:

„კლარიტასი“;
განწირულ ბავშვთა მოწყალების ფონდი - „ორთოსი“;
საქართველოს საერთაშორისო სააგენტო „კურაციო“;
საქართველოს საზოგადოების ჯანდაცვის ასოციაცია;
სათემო ორგანიზაციები: „ალბანი“, „გზა საზოგადოებისაკენ“,
„ავანგარდი“, „ალტერნეგო“;
საერთაშორისო ახალგაზრდული ასოციაცია „სტუდენტი“;
საზოგადოება „ბილიკი“;
გურიის ბავშვთა ჯანმრთელობის დაცვის ასოციაცია „ბავშვი მომავალია“;
გურიის ახალგაზრდული რესურსცენტრი;
პედაგოგთა და მოზარდთა სოციალური ინტერესების დაცვის კავშირი „მრევლი“;
საერთაშორისო ფონდი მსოფლიო ბავშვებისათვის;
„იუვენკო“;
ბავშვთა ფედერაცია;
კოალიცია დევნილთა მხარდაჭერისათვის;
„ნეონატუსი“;
უნარშეზღუდულ ბავშვთა სოციალური რეაბილიტაციის კავშირი;
ბიბლიოთეკა - კულტურული ცენტრი უნარშეზღუდულთათვის - „თანადგომა“;
ბიოეთიკის და ჯანმრთელობის საკანონმდებლო რეგულაციის ასოციაცია.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

დარეჯან როგავა, კოალიცია იგპ-თა მხარდაჭერა;
გიორგი კვაბზირიძე, „იუვენკო“;
თეა ბერიტაშვილი, „ორთოსი“;
მედეა ბელეშაძე, „კლარიტასი“;
ქეთევან ჩხატარაშვილი, „კურაციო“;
თამარ ბახტაძე, მ.გ. პედიატრიული კლინიკა;
შოთა მაღლაკელიძე, საქართველოს ბავშვთა ფედერაცია.

9 თავი 5 მიზანი №5: დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესება

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

9.1 5.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1,8.

  • ჯანმრთელობის დაცვის განვითარების 2000-2009 წლების სტრატეგიული გეგმა

  • დაწყებულია რეფორმები, შექმნილია ჯანმრთელობის დაცვის ეროვნული პოლიტიკის დოკუმენტი; მიღებულია ახალი კანონი ლიცენზირებისა და ნებართვის შესახებ და შემუშავებულია კანონპროექტი რეპროდუქციული ჯანმრ- თელობის დამხმარე ტექნოლოგიების შესახებ; მოქმედებს შესაბამისი დანაყოფები და სამუშაო ჯგუფები.

  • მიუხედავად იმისა, რომ 2006 წელს ჯანდაცვისა და სოციალური სფეროს ბიუჯეტი 20%25-ით გაიზარდა, მთავრობის წვლილი რეპროდუქციული ჯანმრთელობის პროგრამების დაფინანსებაში მაინც უმნიშვნელოა.

  • მთავრობის მიერ განხორციელებული პროგრამების დიდი ნაწილი დონორების მხარდაჭერით ხორციელდება, მათრეალიზაციაში აქტიურად არის ჩართული საზოგადოებრივი ორგანიზაციები.

  • მთავრობის მიერ ინიცირებული პროგრამები ხშირად არაეფექტურია, რადგან მასში არაა გათვალისწინებული რეგიონული კომპონენტი და შემოიფარგლება ერთი ან რამოდენიმე დაწესებულებით.

საქართველოში მიმდინარე ჯანმრთელობის დაცვის სისტემის რეფორმა გულისხმობს ამ სფეროს სათანადო საკანონმდებლო უზრუნველყოფას.

1999 წელს გამოქვეყნდა საქართველოს ჯანმრთელობის დაცვის ეროვნული პოლიტიკის დოკუმენტი, ასევე შეიქმნა 2000- 2009 წლებში ჯანმრთელობის დაცვის განვითარების სტრატეგიული გეგმა. ორივე დოკუმენტი განხილული და მოწონებულ იქნა საქართველოს მთავრობის, აგრეთვე ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის ევროპის რეგიონალური ბიუროს მიერ. დოკუმენტებში ასახულია ჯანმრთელობის დაცვის სფეროში სახელმწიფო პოლიტიკის ძირითადი პრინციპები და მათი რეალიზაციისათვის საჭირო ღონისძიებების ნუსხა; განსაზღვრულია ჯანდაცვის პრიორიტეტული მიმართულებები და არსებული პრობლემების გადაჭრის გზები ქვეყნის ეკონომიკური მდგომარეობისა და ჯანდაცვის სისტემაში არსებულირესურსების გათვალისწინებით.

როგორც ჯანდაცვის პოლიტიკის დოკუმენტში, ისე სტრატეგიულ გეგმაში რეპროდუქციული ჯანმრთელობის დაცვის პრობლემას მნიშვნელოვანი ადგილი აქვს დათმობილი. სახელდობრ, პოლიტიკის დოკუმენტში, მოსახლეობის ჯანმრთელობის დაცვის პრიორიტეტებს შორის, პირველ ადგილზეა დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობის გაუმჯობესება. ამ მიზნის მისაღწევად დასახულ ამოცანებს შორის მოხსენიებულია:

  • ოჯახის დაგეგმვისა და რეპროდუქციული სამსახურის სისტემის განვითარება;

  • სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებების პროფილაქტიკა;

  • დედათა განათლების დონის ამაღლება;

  • პრე და პოსტნატალური დიაგნოსტიკა, გენეტიკური კონსულტაციების ჩატარების უზრუნველყოფა;

  • უსაფრთხო მშობიარობის უზრუნველყოფა.

2005 წლიდან შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სისტემაში მოქმედებს სახელმწიფო პროგრამა, რომლის მე-5 თავი შეიცავს მუხლს (მუხლი 11) სამეანო დახმარების შესახებ.

ამასთან, საქართველოს მთავრობამ:

  • მოიწონა კანონი ლიცენზირებისა და ნებართვის შესახებ;

  • 2006 წელს ჯანდაცვაზე და სოციალურ საკითხებზე გამოყოფილი ბიუჯეტი გაზარდა 20%25-ით;

  • შეიმუშავა კანონპროექტი რეპროდუქციული ჯანმრთელობის დამხმარე ტექნოლოგიების შესახებ.

2005 წლის 24 ივნისს მიღებულ იქნა კანონი ლიცენზირებისა და ნებართვის შესახებ. ეს წინგადადგმული ნაბიჯია, ვინაიდან იგი ლიცენზირების სისტემას უფრო ლიბერალურს და ხელმისაწვდომს ხდის.

ჯანმრთელობის დაცვის საერთაშორისო პროგრამებიდან აღსანიშნავია სქესობრივი გზით გადამდებ დაავადებათა და შიდსის პროფილაქტიკა. ეს პროგრამა სახელწოდებით „აივ ინფექცია/შიდსზე ეროვნული საპასუხო ზომების გაძლიერების მხარდაჭერა ეფექტიანი პროფილაქტიკური და საკონტროლო ღონისძიებების განხორციელებისთვის 2003-2007 წლებში“ დააფინანსა Global Fund-მა.

ამავე დროს, რეპროდუქციული ჯანმრთელობის ამსახველი ინდიკატორები კვლავ არადამაკმაყოფილებელია. შობადობის დაბალი მაჩვენებელი, აბორტის, როგორც შობადობის რეგულირების ყველაზე გავრცელებული საშუალების სიხშირე და კონტრაცეპციის თანამედროვე მეთოდების გამოყენების დაბალი დონე აჩვენებს, რომ მოთხოვნა ოჯახის დაგეგმვის ინფორმაციასა და მომსახურებაზე არ არის დაკმაყოფილებული. ასევე შეზღუდულია რეპროდუქციული ჯანმრთელობის სხვა სერვისების ხელმისაწვდომობა; განსაკუთრებით ეს ეხება სოფლის მოსახლეობას, რომლებსაც ფინანსური, გეოგრაფიული და ინფორმაციულიბარიერები უზღუდავენ ამ სერვისების მოძიებასა და გამოყენებას.

საქართველოში ჯანდაცვის სექტორის და მისი დაფინანსების მასშტაბური რეფორმის კონტექსტში არსებული სიტუაციისგაუმჯობესების მიზნით ჩოღეფორმ (USAID) პროექტის ფარგლებში გადაიდგა შემდეგი ნაბიჯები:

1. შეიქმნა რეპროდუქციული ჯანმრთელობის ეროვნულ პოლიტიკაზე მომუშავე ჯგუფი, რომელშიც შედიან ჯანდაცვის, შრომის, ჯანმრთელობის და სოციალური დაცვის სამინისტროს, პროფესიული ასოციაციების, საზოგადოებრივი ორგანიზაციების და საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციების წარმომადგენლები. ამ ჯგუფმა ჩაატარა არსებული პოლიტიკის შედარებითი ანალიზი საერთაშორისო დოკუმენტებთან და კონვენციებთან(ათასწლეულის განვითარების მიზნები; ქაიროს კონფერენციის სამოქმედო გეგმა; ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეპროდუქციული ჯანმრთელობის სტრატეგია). ანალიზის შედეგადგამოვლენილი ძლიერი და სუსტი მხარეები რეპროდუქციული ჯანდაცვის შემდგომი პოლიტიკისთვის რეკომენდაციების შემუშავების საფუძველი გახდა. პოლიტიკის დოკუმენტის მონახაზის შემუშავებისას გათვალისწინებულ იქნა რეგიონალური თანამონაწილეების აზრი; (ეს კომპონენტი ძირითადად შედგება რეგიონალური შეხვედრების და სემინარების სერიისაგან. შეხვედრებში მონაწილეობდნენ სამედიცინო სფეროს მუშაკები, მათი კლიენტები, პოლიტიკოსები და ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები).

2. რეპროდუქციული ჯანმრთელობის ხელშემწყობი ღონისძიებების მხარდაჭერა და ეროვნული სახელმძღვანელო პრინციპების შემუშავება/გავრცელება.

3. ეროვნული ანგარიშის მომზადება და მისი ანალიზი რესურსების გადანაწილების გაუმჯობესების მიზნით.

9.2 5.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.

  • საზოგადოებრივ სექტორში შექმნილია ქსელები, რომლებიც მუშაობენ ოჯახის დაგეგმვისა და რეპროდუქციული სისტემის განვითარების მიმართულებით. თუმცა ამ მუშაობაში ხშირად არ არის გათვალისწინებული რეგიონული კომპონენტი.

  • თანამშრომლობა საზოგადოებრივ და სამთავრობო სექტორს შორის სუსტია და ინიციატივა თითქმის ყოველთვის საზოგადოებრივი ორგანიზაციებიდან მოდის.

  • საზოგადოებრივ სექტორში მოქმედებს სამუშაო ჯგუფ სამთავრობო ორგანიზაციების მონაწილეობით. აღნიშნული ჯგუფი მუშაობს საქართველოში ქაიროს კონფერენციის სამოქმედო გეგმისა და ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების საკითხებზე.

  • რეპროდუქციული ჯანმრთელობის მხარდაჭერა ყველა დონეზე (საზოგადოებრივ, სამთავრობო, მედია და ა.შ) ძალიან სუსტია.

უმეტეს შემთხვევებში პროექტებს ცალკეული ორგანიზაციები დამოუკიდებლად ან 2-3 ორგანიზაციის პარტნიორული თანამშრომლობის საფუძველზე ახორციელებენ; საზოგადოებრივ სექტორში იგრძნობა გამჭვირვალობის დეფიციტი, არ არსებობს კოორდინირებული და მიზანმიმართული თანამშრომლობა, რის შედეგადაც ინფორმაცია ხშირად იკარგება და ვერ აღწევს ადრესატამდე.

საზოგადოებრივი სექტორის ინტერესი დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესების საკითხების მიმართ საკმაოდ დიდია, რაც დასტურდება ამ მიმართულებით საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ინტენსიური საქმიანობით.

2005 წლის 19 ოქტომბერს, ქ. თბილისში ასოციაცია „ჰერა XXI“-მა, საქართველოს პარლამენტის ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტისა და ევროკავშირის ხელშეწყობით ჩაატარა კონფერენცია თემაზე: კაიროს კონფერენციის სამოქმედო გეგმისა და ათასწლეულის განვითარებისმიზნების განხორციელება საქართველოში. კონფერენციის დასკვნით ეტაპზე მოეწყო ინტერაქტიული სესია და შედეგად, სამოქალაქო და სამთავრობო სექტორების წარმომადგენელთა მონაწილეობით შეიქმნა ქსელი, რომელიც იმუშავებს საქართველოში კაიროს კონფერენციის სამოქმედო გეგმისა და ათასწლეულის განვითარების მიზნების განხორციელების საკითხებზე.

რეპროდუქციული ჯანმრთელობის, ოჯახის დაგეგმვა/კონტრაცეფციის, საგანმანათლებლო და საკომუნიკაციო მიმართულებით განხორციელებული აქტივობებიდან აღსანიშნავია ასოციაცია „ჰერა XXI”-ის სამწლიანი პროექტი „ჯანმრთელი თაობა“. პროექტის მიზანია რეპროდუქციული ჯანმრთელობის სფეროში ახალგაზრდების თვითშეგნების ამაღლება და კვალიფიცირებული კონსულტაციური მომსახურეობის უზრუნველყოფა.

„ჰერა XXI“-მა და საქართველოს მეან-გინეკოლოგთა ასოციაციამ ერთობლივად მოამზადა გამოცემა უსაფრთხო აბორტზე, რომელიც ქ. თბილისის ქალთა კონსულტაციებში დარიგდა.

2006 წელს ასოციაცია „ჰერა XXI“-მა ქ. ქუთაისის მე-2-ე სამშობიარო სახლის ბაზაზე, საერთაშორისო ორგანიზაციების მეთოდოლოგიების და სტანდარტების თანახმად ( IPPF Quality of Care concept, WHO „Safe Abortion Guidelines“, IPAS „Framework of Quality of Abortion Care) ჩაატარა აბორტის ხარისხიან მომსახურეობაზე „სწრაფი შესწავლა“.

დედების უსაფრთხოების მიმართულებით მნიშვნელოვან საქმიანობას ახორციელებს ასევე ფონდი „კურაციო”. 2000-2003 წლებში ამერიკის საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს კავკასიის რეგიონალური ოფისის (USAID/Caucasus) ხელშეწყობით განხორციელდა პროექტი „საქართველოს უსაფრთხო დედობის ინიციატივა”. პროექტის მიზანი იყო დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობის რეგიონალური სამსახურების ინტეგრაციის გა- ძლიერებით დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესება. პროექტი განხორციელდა თელავისა და საგარეჯოს რაიონებში. პროექტის ფარგლებში ქართველ ექსპერტთა 32 კაციანმა ჯგუფმა შეიმუშავა საქართველოში პირველი დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობისზედამხედველობის მეთოდური რეკომენდაციები, რომელიც საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის 2002 წლის ბრძანებით სავალდებულო გახდა ყველა სამშობიარო სახლისა და ქალთა კონსულტაციის სამედიცინო პერსონალისათვის.

აღსანიშნავია, ქუთაისის ქალთა ჯანმრთელობის ცენტრისა და ქუთაისის №2 სამშობიარო სახლის მიერ დედათა ჯანმრთელობის გაუმჯობესების მიზნით ჩატარებული საქმიანობა. სამშობიარო სახლი ახორციელებს მოსახლეობის სტაციონარული დახმარების სახელმწიფო პროგრამას (სამეანო დახმარებისა და ბავშვთა სამედიცინო დახმარების კომპონენტით).

ქალთა ჯანმრთელობის ცენტრის ბაზაზე განხორციელდა შემდეგი პროგრამები:

  • 2002-2004 წწ - სუზენ კომენის მკერდის კიბოს ფონდი -“სარძევე ჯირკვლის კიბოს პროფილაქტიკის პროგრამა იმერეთის რეგიონში”;

  • 2003-2004 წწ - საშვილოსნოს ყელის კიბოს პროფილაქტიკის ალიანსი -“საშვილოსნოს ყელის კიბოს პროფილაქტიკის ინიციატივა ქუთაისში”;

  • 2005-2006 წწ - ჯონ სნოუს სწავლებისა და კვლევის ინსტიტუტი - „სარძევე ჯირკვლის კიბოს პროფილაქტიკის პროგრამა ქუთაისში” და სხვა.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულია ასოციაცია ჰერა XXI-ის, კორეფორმ-ჯორჯიას, ფონდის კურაციო, ქუთაისის ქალთა ცენტრის, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მონაცემები

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

ლალი ბეიტრიშვილი, კორეფორმ-ჯორჯია;
თენგიზ ასათიანი, საქართველოს მეან-გინეკოლოგთა ასოციაცია;
დოდო შელია, ქუთაისის „ქალთა ცენტრი“;
ნინო წულეისკირი, ასოციაცია „ჰერა XXI“;
ზურაბ დანელია, აფხაზეთის შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო, მინისტრის მოადგილე სოციალურ საკითხებში.

10 თავი 6 მიზანი №6: აივ/შიდსთან, მალარიასთან და სხვა დაავადებებთან ბრძოლა

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

10.1 6.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა აივ/შიდსთან, მალარიასთან და სხვა დაავადებებთან ბრძოლის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.4

  • მთავრობას აივ/შიდსთან და მალარიასთან ბრძოლის მიმართულებით შემუშავებული აქვს სტრატეგია/გეგმა.

  • აივ/შიდსის საკითხებზე მომუშავე სახელმწიფო კომისია გაუქმდა. ამ ეტაპზე მოქმედებს მხოლოდ სამთავრობო სტრუქტურების, საზოგადოებრივი და საერთაშორისო ორგანიზაციების პარტნიორობის მექანიზმი - ქვეყნის საკოორდინაციო საბჭო (CCM),რომელიც გლობალური ფონდის პროექტების კოორდინაციისადა მათ შესრულებაზე მეთვალყურეობის მიზნით შეიქმნა.

  • მალარიის საკითხებს კურირებს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო, საზოგადოებრივი ჯანდაცვის დეპარტამენტი.

  • მთავრობა აფინანსებს სახელმწიფო პროგრამებს აივ/შიდსთან და მალარიასთან ბრძოლის მიზნით.

  • მთავრობის მიერ ინიცირებული პროგრამებს აფინანსებენ ასევე საერთაშორისო დონორები. აივ/შიდსისა და მალარიასთან ბრძოლის მიმართულებით სამუშაოების დიდი ნაწილი ხორციელდება ამ პროგრამების ფარგლებში.

10.1.1 6.1.1. ამოცანა 12: აივ/შიდსის გავრცელების შეჩერება და უკუპროცესის დაწყება

▲ზევით დაბრუნება


სამთავრობო და საზოგადოებრივმა ორგანიზაციებმა აივ/შიდსის წინააღმდეგ ერთობლივად შეიმუშავეს ეროვნული სტრატეგიული სამოქმედო გეგმა (2003-2007წწ.).

სტრატეგიული გეგმით გათვალისწინებული სამუშაოების ნაწილი ხორციელდება მთავრობის მიერ დაფინანსებული შიდსის პროფილაქტიკის სახელმწიფო პროგრამის ფარგლებში. სახელმწიფო პროგრამის შესრულებაზე პასუხისმგებელია „ინფექციური პათოლოგიის, შიდსის და კლინიკური იმუნოლოგიის სამეცნიერო-პრაქტიკული ცენტრი“.

გლობალურმა ფონდმა დააფინანსა საქართველოს მთავრობის მიერ წარდგენილი პროგრამა სახელწოდებით „აივ ინფექცია/შიდსზე ეროვნული საპასუხო ზომების გაძლიერების მხარდაჭერა ეფექტიანი პროფილაქტიკური და საკონტროლო ღონისძიებების განხორციელებისათვის 2003-2007 წლებში“. ეს პროგრამა ფარავს იმ ღონისძიებებს, რასაც სახელმწიფო პროგრამა ვერ წვდება.

გლობალური ფონდის პროექტი სამთავრობო სტრუქტურებისა და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების მჭიდრო თანამშრომლობით ხორციელდება, რომელშიც საზოგადოებრივ სექტორთან ერთად ჩართულები არიან სხვადასხვა სამთავრობო სამედიცინო დაწესებულებები:

ინფექციური პათოლოგიის, შიდსისა და კლინიკური იმუნოლოგიის ს/კ ცენტრი, ნარკოლოგიის ს/კ ინსტიტუტი, თბილისის კანისა და ვენსნეულებათა ინსტიტუტი და სხვა.

გლობალური ფონდის პროექტების კოორდინაციისა და მათ შესრულებაზე მეთვალყურეობის მიზნით შექმნილია სამთავრობო სტრუქტურების, საზოგადოებრივი დასაერთაშორისო ორგანიზაციების პარტნიორობის მექანიზმი - საკოორდინაციო საბჭო (CCM).

გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში შიდსით დაავადებულების მკურნალობა ანტირეტროვირუსული უფასო პრეპარატებით არის უზრუნველყოფილი. ყველა ფეხმძიმე ქალს აქვს შესაძლებლობა უფასოდ ჩაიტაროს ნებაყოფლობითი კონსულტაცია და ტესტირება აივ/შიდსზე, ხოლო აივ პოზიტიური ფეხმძიმეებისათვის უზრუნველყოფილია ანტირეტროვირუსული მედიკამენტებით მკურნალობა. აივპოზიტიური დედის ახალშობილის სტატუსი სახელმწიფო პროგრამის ფარგლებში დგინდება. გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში მაღალი რისკის ჯგუფის წარმომადგენლებში (კომერციული სექსის მუშაკები, ჰომოსექსუალები, ნარკოტიკების ინექციური გზით მომხმარებლები) ხორციელდება საინფორმაციო, საგანმანათლებლო სამუშაოები. მათთვის ხელმისაწვდომია უფასო და ანონიმური კონსულტაციები და აივ/შიდსზე ტესტირება. როგორც სახელმწიფო პროგრამის, ასევე გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფებთან მიმდინარეობს საგანმანათლებლო მუშაობა ინფორმირებულობის გაზრდისა და რისკის შემცირების მიზნით. გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში განათლების სამინისტროს მიერ შემუშავებულია სასკოლო პროგრამა ჯანსაღი ცხოვრების წესის შესახებ, რომელიც ასევე მოიცავს შიდსის საკითხებს. ამჟამად მიმდინარეობს პროგრამის პილოტირება თბილისის სკოლებში.

2009 წლისათვის იგეგმება გლობალური ფონდის მიერ მხარდაჭერილი ღონისძიებების სახელმწიფო პროგრამით ჩანაცვლება.

ამ დროისათვის უკვე აღარ მოქმედებს სამთავრობო კომისია, რომელიც კოორდინაციას უწევს აივ/შიდსის საკითხებს მთელი ქვეყნის მასშტაბით. შესაბამისი კომისიის შექმნა 2006 წლის ბოლოსთვის იგეგმება.

1995 წლიდან ძალაშია საქართველოს კანონი შიდსის შესახებ. თუმცა კანონი ფორსირებულად იქნა მიღებული და მისი შემუშავების პროცესში საზოგადოების ჩართულობა არ იყო უზრუნველყოფილი.

სახელმწიფოს მიერ კანონით აღებული ინფიცირებულთა სოციალური დაცვის ვალდებულება არ სრულდება (თავი 5: მუხლი 8, §5, §6, §8.) არ გამოცემულა კანონქვემდებარე აქტები, რომელთაც ხელი უნდა შეუწყონ კანონის ცხოვრებაში გატარებას. კანონით გათვალისწინებული სოციალური დაცვის ღონისძიებებზე ბიუჯეტში არ არის გათვალისწინებული შესაბამისი თანხები. მიუხედავად იმისა, რომ კანონი ავალდებულებს მედიცინის მუშაკებს (თავი V მუხლი 12, §1) სამედიცინო მომსახურება გაუწიონ შიდსით ინფიცირებულებს, არის შემთხვევები, როდესაც ინფიცირებულებს უარს ეუბნებიან სამედიცინო მომსახურებაზე.

10.1.2 6.1.2. ამოცანა 13: მალარიისა და სხვა ძირითადი დაავადებების გავრცელების შეჩერება და უკუპროცესის დაწყება 2015 წლისათვის

▲ზევით დაბრუნება


საქართველოში აღინიშნება მალარიით დაავადების შემთხვევათა კლების ტენდენცია: 2003 წელს აღრიცხული იყო 316 შემთხვევა, 2004 წელს - 257, ხოლო 2005 წელს - 155 შემთხვევა.

მალარიის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის შექმნილია და ხორციელდება მალარიის კონტროლისა და პროფილაქტიკის 2002 - 2006 წლების სახელმწიფო პროგრამა.

პროგრამის ძირითადი ამოცანებია:

  • ეპიდემიის კონტროლის გაძლიერება ჯანდაცვის დაწესებულებებში;

  • მალარიის ეპიდზედამხედველობის გაძლიერება;

  • სამკურნალო პრეპარატებით და ლაბორატორიული აღჭურვილობით უზრუნველყოფა;

  • დაავადების მართვაში მონაწილე პერსონალის კვალიფიკაციის ამაღლება.

პროგრამის რეალიზაციაზე პასუხისმგებელი სამთავრობო დაწესებულებაა შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო, საზოგადოებრივი ჯანდაცვის დეპარტამენტი.

მალარიის წინააღმდეგ 2004 წლიდან დაფინანსებულია და ხორციელდება გლობალურ ფონდის 3-წლიანი პროგრამა სახელწოდებით „მალარიის პრევენციისა და კონტროლის ეფექტური განხორციელების მიზნით ეროვნული გაძლიერება საქართველოში 2004-2006 წლებში“. პროგრამას ახორციელებს დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრი.

პროგრამა ხორციელდება შემდეგი მიმართულებებით:

  • მალარიის კონტროლის სახელმწიფო პროგრამის გაფართოება;

  • მალარიით დაავადებული პაციენტების დროული დიაგნოსტიკა და მკურნალობა;

  • მალარიის გადამტანებზე სრულყოფილი კონტროლის დაწესება;

  • მალარიაზე მეთვალყურეობის მექანიზმის სრულყოფა;

  • რაიონებს შორის კოორდინაციის გაძლიერება და საინფორმაციო ქსელის შექმნა;

  • მოსახლეობის ინფორმირებულობისა და მონაწილეობის გაზრდა აღნიშნული პრობლემის გადაჭრაში;

  • საზოგადოებრივი სექტორში არც ერთი ორგანიზაცია არ მუშაობს მალარიის პრობლემაზე, მედიაც იშვიათად აშუქებს ამ თემას, რაც აიხსნება დაავადების ლოკალური ხასიათითა და ქვეყანაში გავრცელებით დაბალი დონით.

10.2 6.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა აივ/შიდსთან, მალარიასთან და სხვა დაავადებებთან ბრძოლის მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1

  • საზოგადოებრივი ორგანიზაციები დიდ დაინტერესებას იჩენენ აივ/შიდსის საკითხების მიმართ და ახორციელებენ ხანგრძლივ, მიზანმიმართულ პროექტებს. ამას განაპირობებს საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციებისთვის აივ/შიდსის პრობლემის პროირიტეტულობა.

  • საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციების ინიციატივით შექმნილია აივ/შიდსის საკითხებზე მომუშ ავე რამდენიმე კოალიცია და ქსელი.

  • ამ ქსელების ფარგლებში ხდება ინფორმაციის გაცვლა, ერთობლივი ღონისძიებებისა და პროექტების დაგეგმვა/განხორციელება.

  • მალარიის პრობლემის მიმართ საზოგადოებრივი სექტორი არ იჩენს არანაირ ინტერესს, რასაც განაპირობებს დაავადების ლოკალური ხასიათი და დაბალი გავრცელება.

საზოგადოებრივი სექტორი აქტიურად არის ჩართული შიდსის პრობლემის გადაჭრაში, რისი ინიტიაცივაც ძირითადად გარედან მოდის და განპირობებულია საერთაშორისო დონორების დიდი ინტერესით შიდსის პრობლემის მიმართ.

სტრატეგიული გეგმით გათვალისწინებული სამუშაოების შესრულების მიზნით, საერთაშორისო დონორების ფინანსური მხარდაჭერით, როგორც ცალკეული საზოგადოებრივი ორგანიზაციების, ისე სხვადასხვა კოალიციების მიერ ხორციელდება ხანგრძლივი და მიზანმიმართული პროექტები. დონორები არიან: შიდსთან, მალარიასა და ტუბერკულიოზთან ბრძოლის გლობალური ფონდი (GFATM), გაეროს სააგენტოები (WHO, UNAIDS, UNICEF, UNDP, UNFPA, SCAD), CORDAID, USAID, World Vision International, ფონდი „ღია საზოგადოება საქარ-თველო“ და სხვა.

საზოგადოებრივი სექტორის საქმიანობა მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს: პრევენციული საქმიანობა, ინფიცირებულთა დაცვა და დახმარება.

გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში შექმნილია საზოგადოებრივი ორგანიზაციების სამუშაო ჯგუფიადეკვატური საკანონმდებლო ბაზის შექმნის მიზნით. ჯგუფმა ჩაატარა 3 სემინარი, რომლის ფარგლებშიც მომზადდა შიდსის შესახებ კანონში შესატანი ცვლილებები და დამატებები.

საზოგადოებრივი სექტორი ასევე აქტიურ პრევენციულ ღონისძიებებს ატარებს მაღალი რისკის ჯგუფებთან, კერძოდ, კომერციულ სექსის მუშაკებთან და ჰომოსექსუალ მამაკაცებთან. აივ/შიდსის პრევენციის საკითხებზე ასოციაცია „თანადგომა“ მუშაობს. ამ მიზნით ფოკუს-ჯგუფებთან თბილისში, ბათუმში, ზუგდიდსა და ქუთაისში საველე საგანმანათლებლო სამუშაოები ტარდება.მათ საინფორმაციო-საგანმანათლებლო მასალები კონდომებთან ერთად უფასოდ ურიგდებათ.

ნარკოტიკების ინექციური გზით მომხმარებლებში აივ/შიდსის პრევენციის მიზნით, ასოციაცია „თანადგომა“, კავშირი „იმედი“, საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონი“, „ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტში დაზარალებულპირთა თანადგომა“, „ახალი გზა“, „ურანტი“, „ახალგაზრდული ალიანსი“, „ორდუ“, „ქსენონი“ საქართველოს სხვადასხვა რეგიონებში ახორციელებენ პროგრამებს. ახალგაზრდებში აივ/შიდსის პრევენციის მიმართულებითმუშაობს ასევე ბავშვთა ფედერაცია, „იუვენკო“, „თანადგომა“, „ბემონი“, „ახალი გზა“. საქართველოსრიგ ქალაქებში - თბილისი, ბათუმი, ფოთი, ქუთაისი,მცხეთა, ბორჯომი - დაარსებულია ნებაყოფლობითი კონსულტაციებისა და ტესტირების ცენტრები; შეიქმნა და ვრცელდება საინფორმაციო საგანმანათლებლო მასალები, მოეწყო შიდსის თემაზე გადაღებული ფილმების ახალგაზრდული ფესტივალი და სხვა. გლობალური ფონდის პროექტის ფარგლებში „იუვენკო“-მ ახალგაზრდებისათვის გახსნა რადიო „ახალი ტალღა“, რომლის ეთერშიც რეგულარულად გადის გადაცემები ჯანსაღი ცხოვრების წესის შესახებ. შიდსის სფეროში მომუშავე ორგანიზაციებს შესაძლებლობა აქვთ საგანმანათლებლო მიზნებით უფასოდ ისარგებლონ „ახალი ტალღის“ ეთერით. დედიდან შვილზე ვირუსის გადაცემის პრევენციის მიმართულებით მუშაობს მეან გინეკოლოგთა ასოციაცია, რომელიც აივ/შიდსზე ნებაყოფლობით კონსულტაციებსა და ტესტირებას უტარებს ორსულებს.

შიდსით დაავადებულთა მხარდაჭერაზე მუშაობენ შიდსით დაავადებულთა დახმარების ფონდი, საქართველოს+ჯგუფი და სხვა საზოგადოებრივი ორგანიზაციები. ამ მიზნით თბილისში, ბათუმსა და ზუგდიდში დაარსდა და ფუნქციონირებს თვითდახმარების საკონსულტაციო ცენტრები.

აივ/შიდსის მიმართულებაზე შექმნილია რამდენიმე კოალიცია. 2002 წელს ფედერაცია გადავარჩინოთ ბავშვების ინიციატივით ჩამოყალიბდა სგგი/აივ/შიდსზე მომუშავე ორგანიზაციების სამუშაო ჯგუფი. მასში გაერთიანებულია 30-ზე მეტი სამთავრობო, საზოგადოებრივი და საერთაშორისო ორგანიზაცია.

2006 წელს შეიქმნა ასევე ზიანის შემცირების ქსელი. ქსელში გაერთიანებული არიან ნარკომანიის საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციები, რომელთა საქმიანობის ერთერთ პრიორიტეტულ მიმართულებას წარმოადგენს აივ/ შიდსის, ვირუსული ჰეპატიტების და სისხლით გადამდები სხვა ინფექციების გავრცელების შემცირება.

გლობალური ფონდის პროექტების კოორდინაციასა და მათ შესრულებას მეთვალყურეობს საკოორდინაციო საბჭო (CCM). ზემოთ აღნიშნული კოალიციების ფარგლებში ორგანიზაციები ერთმანეთს ინფორმაციასა და გამოცდილებას უზიარებენ, გეგმავენ ერთობლივ პროექტებსა და ღონისძიებებს.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულ იქნა შემდეგი ორგანიზაციების მიერ მოწოდებული მასალები:

„ურანტი“;
საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონი“;
„ალტერნატივა ჯოჯია“;
„ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტში დაზარალებულ პირთა თანადგომა“;
შიდსით დაზარალებულთა დახმარების ფონდი;
„საქართველოს + ჯგუფი“;
„იუვენკო“;
„ახალი გზა“;
„ბავშვთა ფედერაცია“;
ანტინარკოტიკული მედია კლუბი;
დაავადებათა კონტროლის ცენტრი.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

დალი უშარიძე, „ახალი გზა“;
ზურა სიხარულიძე, ცენტრი „ურანტი“;
ქეთევან ჭელიძე, ასოციაცია „თანადგომა“;

11 თავი 7 მიზანი №7: ეკოლოგიური მდგრადობის უზრუნველყოფა

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

11.1 7.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა ეკოლოგიური მდგრადობის უზრუნველყოფის მიმართულებით ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 0,9

▲ზევით დაბრუნება


  • 2005 წელს დამტკიცდა ბიომრავალფეროვნების დაცვის სტრატეგია.

  • არაეფექტურად მიმდინარეობს სატყეო სექტორის განვითარების პოლიტიკისა და სტრატეგიის შემუშავება. მთავრობამ შეიმუშავა სატყეო სექტორის სამთავრობო რეგულირების რეფორმის პროექტი, რომელიც შესაბამისობაში არ არის ამჟამად შემუშავების სტადიაში მყოფ პოლიტიკის დოკუმენტთან.

  • ენერგოეფექტურობის ზრდა საერთოდ მოხსნილია მთავრობის პრიორიტეტების ნუსხიდან. მთავრობის მიერ კიოტოს ოქმის ფარგლებში ადგილი აქვს თანხების მოზიდვის გარკვეულ მცდელობებს.

ბუნებრივი რესურსების დაცვის მიმართულებით სახელმწიფო დაფინანსება არ არსებობს. ამ სფეროში მთავრობის ინიციატივითა და დონორების მხარდაჭერით ხორციელდება პროექტები, რომელთა შედეგი ჯერ-ჯერობით სუსტია.

გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტროში ფუნქციონირებს განყოფილებები, რომელთაც ევალებათ ბუნებრივი რესურსების დეგრადაციის შემცირება. თუმცა დაფინანსების სიმცირის, კადრების არასაკმარისი კვალიფიკაციის და პოლიტიკური მხარდაჭერის არარსებობის გამო მათი საქმიანობა არაეფექტურია.

  • სასმელი წყლით მოსახლეობის უზრუნველყოფის სტრატეგია არ არსებობს, თუმცა მთავრობა პრობლემას აღიარებს და მის გადაჭრას ცდილობს. ამ მიზნით გამოიყოფა საბიუჯეტო თანხები და ასევე არის დონორებისაგან თანხების მოზიდვის მცდელობა. რაიონებში მიმდინარეობს სასმელი წყლის ქსელების რეაბილიტაცია, თუმცა ეფექტურობა ზომიერია.

  • შემუშავებულია ნარჩენების მარეგულირებელი ორი კანონპროექტი, მაგრამ ჯერ არც ერთი არ დამტკიცებულა. სანიტარული მომსახურების გაუმჯობესების სტრატეგია არ არსებობს. ეს პრობლემა აღიარებულია სანაპირო ზოლსა და დედაქალაქში, თუმცა მის გადასაჭრელად საჭირო თანხები არ გამოიყოფა. ცენტრალური და ადგილობრივი ხელისუფლება ამ მიზნით თანხების მოზიდვას დონორებისაგან ცდილობს.

  • სოციალური საცხოვრებლის კომპონენტის განვითარებისათვის სტრატეგიის შემუშავებას მთავრობაარც კი გეგმავს. ასევე არ არსებობს სტრუქტურა,რომელსაც დაევალებოდა ამ კომპონენტზე ზრუნვა.2000 წელს ათასწლეულის მიზნების ფარგლებში საქართველომ აიღო ვალდებულება 2015 წლამდე გადაჭრას რიგი ამოცანები, რაც რეალურს გახდის მე-7 მიზანთან - ეკოლოგიური მდგრადობის მიღწევასთან მიახლოებას.

თუმცა მიზნის სამივე ამოცანასთან მიმართებაში შეიმჩნევა ნეგატიური ტენდენცია. ცალკეულ მიმართულებებში ადგილი აქვს მხოლოდ უმნიშვნელო წინსვლას, თუმცა ზოგადად შეიძლება ითქვას, რომ 2000 წლიდან მოყოლებული საქართველო დაშორდა დასახულ მიზანს.

11.1.1 7.1.1. ამოცანა 14: მდგრადი განვითარების პრინციპების ინტეგრირება ქვეყნის პოლიტიკასა და პროგრამებში და ბუნებრივი რესურსების შემცირების (დეგრადაციის) ტენდენციის შეჩერება

▲ზევით დაბრუნება


ტყით დაფარული ტერიტორიების წილი
ქვეყნის საერთო ფართობში

საქართველოში ამ ინდიკატორის მიხედვით ტენდენცია ნეგატიურია, რაც გამოიხატება ტყის მასივების შემცირებით. ეს გამოწვეულია ტყით (კანონიერი და უკანონო) სარგებლობის მაღალი დონით. მიუხედავად იმისა, რომ ზუსტი მონაცემები არ არსებობს, მაინც შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ ტყის ფართობის კლებას ნამდვილად ჰქონდა ადგილი 1990 წლის 40%25-იან მაჩვენებელთან შედარებით. (ზოგიერთი ექსპერტის შეფასებით, ტყის მასივი დღესდღეობით 32%25-ს შეადგენს ანუ შემცირებულია 8%25-ით).

ნეგატიური ტენდენციის ძირითად და განზოგადებულ მიზეზებად შეიძლება დასახელდეს:

  • სახელმწიფოში სატყეო პოლიტიკის არ არსებობა;

  • მდგრადი გამოყენების პრინციპებზე აგებული სატყეო კანონმდებლობის დაბალი ხარისხი;

  • თანამედროვე მეთოდებით ტყის მონიტორინგის სისტემის არ არსებობა, რაც ხელს უშლის ამ რესურსის რაციონალურად გამოყენების დაგეგმვას;

  • კანონის აღსრულების დაბალი დონე და კორუფცია.

სიტუაციის გაჯანსაღების პერსპექტივას ამცირებს ისიც, რომ საქართველოს დღემდე არ გააჩნია სატყეო პოლიტიკისა და სტრატეგიის განმსაზღვრელი დოკუმენტი.

ბიოლოგიური მრავალფეროვნების შენარჩუნების მიზნით შექმნილი დაცული ტერიტორიების საერთო ფართობი

ამ ინდიკატორის მიხედვით რთულია იმის შეფასება საქართველო დაუახლოვდა თუ არა დასახულ მიზანს, ვინაიდან სახელმწიფოს არ აქვს დეკლარირებული პოზიცია იმის თაობაზე, თუ ქვეყნის ფართობის რა ნაწილი უნდა გამოცხადდეს 2015 წლისთვის დაცულ ტერიტორიად.

რაოდენობრივი მაჩვენებლების მიხედვით ტენდენცია შეიძლება დადებითად ჩაითვალოს. კერძოდ, 2000 წელს საქართველოს დაცული ტერიტორიების საერთო ფართი (2692კმ2) ქვეყნის ტერიტორიასთან მიმართებაში (დაახ. 70 000კმ2) 3,8%25-ს შეადგენდა; 2005 წლის მდგომარეობით დაცული ტერიტორიების საერთო ფართი 3939 კმ2-მდე გაიზარდა, რაც საქართველოს ტერიტორიის 5,6%25-ს შეადგენს (ზრდა 1,8%25-ით).

ხარისხობრივი თვალსაზრისით სიტუაცია უაღრესად მძიმეა. დაცული ტერიტორიების მენეჯმენტი უკიდურესად დაბალ დონეზეა (სახეზეა ინტენსიური ბრაკონიერობა და ველური ბუნების მრავალმხრივი დესტრუქცია). შესაბამისად, იგი ვერანაირად ვერ უზრუნველყოფს ბიომრავალფეროვნების შენარჩუნებას. თუ ასე გაგრძელდა, 2015 წლისთვის დაცული ტერიტორიების საერთო ფართობი იქნება გაზრდილი, მაგრამ დასაცავი იქ უკვე არაფერიდარჩება.

საქართველოს მთავრობის 2005 წლის 19 თებერვლის №27 დადგენილებით დამტკიცდა „საქართველოს ბიომრავალფეროვნების სტრატეგია და მოქმედებათა გეგმა“.

ამ გეგმის შესრულება დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად იქნება მისი დებულებები გათვალისწინებული რეფორმის კონცეფციის, განვითარების პროექტების, საკანონმდებლო ცვლილებებისა და სხვა სტრატეგიული დოკუმენტების შექმნის დროს, ასევე ამ გეგმის ინტეგრირების ხარისხზე სხვა დოკუმენტებში (მაგ. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკა, ათასწლეულის მიზნები და სხვ.).

ასევე ამ გეგმის განხორციელება პირველ რიგში დამოკიდებულია ხელისუფლების პოლიტიკურ ნებაზე და დონორებზე. აღნიშნული გეგმის განხორციელებაში მცირე პროგრესი შეიმჩნევა. გადაიდგა რიგი ნაბიჯები: შემუშავდა გადაშენების წინაშე მყოფ სახეობათა წითელი ნუსხა დამზადდება პრეზიდენტის შესაბამისი ბრძანებულება, შეიქმნა გარემოს დაცვის ინსპექცია, ეკოლოგიურ თემატიკაზე სარეკლამო რგოლები გადის სატელევიზიო ეთერით.

დაცულ ტერიტორიებთან მიმართებაში მკვეთრად უარყოფითი შეფასება უნდა მიეცეს მთავრობის ახალ ინიციატივას, რომელიც I-IV კატეგორიის დაცული ტერიტორიების კერძო მფლობელობაში შესაძლო გადაცემას გულისხმობს. ამ საკითხზე უარყოფითი აზრი გამოთქვეს ექსპერტებმა და საზოგადოებრივმა ორგანიზაციებმა.

ენერგიის მოხმარება მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) ერთეულზე და CO2 ემისია ერთ სულ მოსახლეზე

მშპ-ს ერთეულის წარმოებისთვის მოხმარებული ენერგიის ოდენობის (ენერგოინტენსივობა) შემცირების დინამიკა პოზიტიურია. ჩვენი აზრით, ამის მიზეზი, სამწუხაროდ, არა ენერგოეფექტურობის ამაღლებაა, არამედ ერთის მხრივ სტატისტიკური ინფორმაციის სიზუსტის დაბალი ხარისხი და მეორეს მხრივ, ენერგომატარებლებზე ფასების ზრდის გამო მათზე ხელმისაწვდომობის შეზღუდვა, სამრეწველო სექტორის, როგორც ძირითადი ენერგომომხმარებლის, ფუნქციის დაკარგვა.

1995

2003

ენერგიის მოხმარება მშპ-ს ერთეულზე

1.37

0.73

CO2 ემისია ერთ სულ მოსახლეზე

-

0.56

დღესდღეობით საქართველოს არათუ არ გააჩნია ენერგოინტენსივობის შემცირების სახელმწიფო გეგმა, არამედ სახელმწიფოს პრაქტიკულად არ აქვს გაცნობიერებული მისი, როგორც მაკროეკონომიკური პარამეტრისმნიშვნელობა.

11.1.2 7.1.2. ამოცანა 15: 2015 წლისათვის იმ მოსახლეობის წილის განახევრება, ვისაც სტაბილურად არ მიუწვდება ხელი ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო წყალზე

▲ზევით დაბრუნება


მოსახლეობის წილი, რომელსაც სტაბილურად მიუწვდება ხელი ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო სასმელ წყალზე 2000 წლიდან ქვეყანა დაშორდა ზემოთ მითითებული მიზნის მიღწევას, ვინაიდან ბოლო დროს არ განხორციელებულა არცერთი მასშტაბური ღონისძიება. შედეგად, ისედაც სავალალო მდგომარეობაში მყოფი წყალმომარაგებისა და კანალიზაციის სისტემა კიდევ უფრო დეგრადირდა. ამდენად, დგას სასმელი წყლის დაბინძურების პრობლემა, რაც იწვევს ინფექციური დაავადებების აფეთქებებს.

ხელისუფლებას ამ სფეროს მარეგულირებელი დოკუმენტი არ შეუქმნია. შემუშავებულია მხოლოდ „წყალმომარაგების სექტორის ნაციონალური ფინანსური სტრატეგიის“ პროექტი, რომელიც ჯერჯერობით არ არის დამტკიცებული. ის მცირე მასშტაბური სამუშაოებიც კი, რომელიც დღესდღეობით წყალმომარაგების სისტემის რეაბილიტაციის მიზნით მიმდინარეობს, არ ატარებს გეგმაზომიერ ხასიათს და მათი ეფექტურობა მცირეა.

გაუმჯობესებული სანიტარიული
მომსახურების მიმღები მოსახლეობის წილი

2000 წლის შემდეგ სანიტარიული მომსახურების თვალსაზრისით მდგომარეობა პრაქტიკულად არ შეცვლილა და საგანგაშოდ დაბალ დონეზე დარჩა. ეს ნეგატიური ტენდენცია უკავშირდება ნარჩენების არასწორ მართვას და სახიფათო ნარჩენების (ამ სახის ნარჩენების ყველაზე მასშტაბური წარმომქმნელია BTC co) დაგროვების მაჩვენებლის ზრდას. სანიტარიის კონტროლის სფეროში მიმდინარეობს გაუაზრებელი და გაუმჭვირვალე რეფორმა, რომლის ფარგლებშიც ჯერაც არ შექმნილა უწყება, რომელიც პასუხისმგებელი იქნებოდა ნარჩენების მართვის სისტემაში მიმდინარე პროცესებზე, მათ შორის ნაგავსაყარ პოლიგონებზე წესების დაცვის კონტროლზე.

საქართველოს არ გააჩნია ნარჩენების მართვის კუთხით რაიმე სახის სტრატეგიული დოკუმენტი ან გეგმა და არც მათ შემუშავებაზე მიმდინარეობს მუშაობა. სოციალური საცხოვრებლის განვითარება 2000 წლის შემდეგ ამ მიმართულებით წინსვლა არ არის, ვინაიდან მთავრობას არ შეუმუშავებია სოციალური საცხოვრებლის განვითარების სტრატეგია/გეგმა. 2006 წელს ცალკეული სპეციალისტების ინიციატივით დაიწყო ქვეყნის საბინაო ფონდის მართვის კონცეფციისშემუშავება. აღნიშნული ინიციატივა მხარდაჭერილია UNECE- ის და ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს მიერ.

11.2 7.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა ეკოლოგიური მდგრადობის შენარჩუნების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 0.6

  • საზოგადოებრივი სექტორი დიდ ყურადღებას იჩენს ტყის დაცვის საკითხების მიმართ, თუმცა ამ მიზნით ორგანიზაციული ქსელების შექმნის მცდელობები ჯერ საწყის სტადიაშია, საზოგადოებრივ და სამთავრობო სექტორებს შორის თანამშრომლობა კი ეპიზოდური და სუსტია.

  • ბიომრავალფეროვნების სფეროზე ორიენტირებული რამოდენიმე საზოგადოებრივი ორგანიზაცია ახორციელებს დონორების მიერ დაფინანსებულ პროექტებს. არსებობს სამთავრობო სტრუქტურებთან თანამშრომლობისა და საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა ქსელების ჩამოყალიბების გარკვეული გამოცდილება.

  • საზოგადოებრივი ორგანიზაციები აქტიურობენ ენერგოეფექტურობის საკითხებში. მიმდინარეობს პილოტური პროექტები, თუმცა მათი ეფექტურობა დაბალია. საზოგადოებრივი ორგანიზაციების თანამშრომლობა სექტორის შიგნით და მთავრობასთან ძალზე სუსტია.

  • რიგი საზოგადოებრივი ორგანიზაციებისა მუშაობს სასმელი წყლის და სანიტარიული მომსახურების გაუმჯობესების საკითხებზე. მთავრობასთან თანამშრომლობის ცალკეული მაგალითები არსებობს, თუმცა ისინი არასტაბილურ ხასიათს ატარებენ და შედეგი მცირეა.

  • ცალკეული საზოგადოებრივი ორგანიზაციები მუშაობენ სოციალური საცხოვრებლის საკითხებზე, თუმცა ზოგადად დაინტერესების ხარისხი დაბალია.

ტყით დაფარული ტერიტორიების
წილი ქვეყნის საერთო ფართობში

საზოგადოებრივი სექტორის ინტერესი მოცემული მიზნის მიღწევისადმი საკმაოდ მაღალია. ბევრი ორგანიზაციაა ჩართულია პროექტის „საქართველოს გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს პოზიცია სახელმწიფო ტყეების მართვისა და რესურსებით სარგებლობის რეფორმასთან დაკავშირებით“ განხილვაში. სამინისტროს ამ დოკუმენტმა უარყოფითი შეფასება დაიმსახურა ექსპერტებისა და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების მხრიდან.

ამ ამოცანის შესასრულებლად ჯერ არ არის შექმნილი მიზნობრივი ორგანიზაციები/კოალიციები/ქსელები.საზოგადოებრივი ორგანიზაციები გამოვიდნენ რამდენიმე ინიციატივით, რომელთა განხორციელებასაც ხელს უშლის ხელისუფლებისა და დონორთა პასიურობა.

ქვეყანაში ხორციელდება სატყეო სექტორის განვითარების პროექტი (მსოფლიო ბანკის დაფინანსებით), რომელიც არ უქმნის სამოქალაქო საზოგადოებას თანამონაწილეობისათვის ხელსაყრელ პირობებს.

ზოგადად, სატყეო სფეროში სექტორებს შორის თანამშრომლობის თვალსაზრისით არადამაკმაყოფილებელი სიტუაციაა შექმნილი

ბიოლოგიური მრავალფეროვნების შენარჩუნების მიზნით
შექმნილი დაცული ტერიტორიების საერთო ფართობი

საზოგადოებრივი სექტორის წარმომადგენელთა ერთი ნაწილი ჩართულია შესაბამისი სტრატეგიით განსაზღვრული პროექტების განხორციელებაში. თუმცა მცირე ნაწილი მონაწილეობს დაცული ტერიტორიების განვითარების პროექტის განხორციელებაში (მსოფლიო ბანკის ხელშეწყობით), რომლის მიზანი პირდაპირ კავშირშია დაცული ტერიტორიების ინდიკატორთან.

ენერგიის მოხმარება მშპ ერთეულზე და
CO2 ემისია ერთ სულ მოსახლეზე

საზოგადოებრივი სექტორის ინტერესი ამ მიმართულებით ძირითადად (ორიოდე გამონაკლისის გარდა) ფრაგმენტულ ხასიათს ატარებს. არსებობს რამოდენიმე ორგანიზაცია, რომელიც მუშაობს ამ თემაზე სხვადასხვა საერთაშორისო დონორების მიერ დაფინანსებული პროექტებისა ფარგლებში. საზოგადოებრივი ორგანიზაციების სხვა სექტორებთან თანამშრომლობა მყიფეა, ერთის მხრივ საზოგადოებრივი სექტორის სისუსტისა და მეორეს მხრივ, სამიზნე ჯგუფში არასათანადო დაინტერესების გამო.

მოსახლეობის წილი, რომელთაც სტაბილურად მიუწვდება
ხელი ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო სასმელ წყალზე

ცალკეული ორგანიზაციები მუშაობენ ამ მიზნის შესრულების მიმართულებით. შექმნილია კოალიცია „მტკვარარაქსი“.

საზოგადოებრივი ორგანიზაციების იჩენენ მრავალმხრივ ინიციატივებს, თუმცა მათი უმრავლესობა ვერ ხორციელდება, რადგანაც დონორი ორგანიზაციების უმრავლესობის ინტერესი ამ სფეროში პროექტების დაფინანსებისადმი უაღრესად დაბალია. სექტორებს შორის თანამშრომლობა ჩანასახის სტადიაზეა. კოალიცია „მტკვარარაქსი“ გამოვიდა სექტორებს შორის ფართო მასშტაბიანი დიალოგის დაწყების ინიციატივით, რომლის ფარგლებშიც კოალიციამ შეხვედრების I რაუნდი უკვე ჩაატარა.

საბინაო სექტორის ჰარმონიზაცია საერთაშორისო მოთხოვნებთან, მუნიციპალური (სოციალური) საცხოვრებლის კომპონენტის განვითარება.

საქართველოს საზოგადოებრივი სექტორის ინტერესი ამ მიზნისადმი საკმაოდ სუსტია. არსებობს რამოდენიმე საზოგადოებრივი ორგანიზაცია, რომელიც მუშაობს ნარჩენების მართვის სფეროსთან დაკავშირებულ საკი თხებზე.

მიუხედავად იმისა, რომ ამ სფეროში დონორების დაინტერესება ძალიან დაბალია, საზოგადოებრივი სექტორი მაინც ახერხებს რიგი აქტივობების განხორციელებას. მიმდინარეობს ნარჩენების მართვის სფეროში სახელმწიფო სტრუქტურების საქმიანობის ეპიზოდური მონიტორინგი, რის შესახებაც საზოგადოებას ინფორმაცია მიეწოდება. საზოგადოებრივ და სამთავრობო სექტორებს შორის ადგილი აქვს თანამშრომლობის მცდელობებს, რომლებიც, პრაქტიკულად, უშედეგოა.

ანგარიშის მომზადებაში გამოყენებულ იქნა ირაკლი მაჭარაშვილის („ნაკრესი“); ლევან ბუთხუზის („ნაკრესი“), გიორგი ძამუკაშვილის („ადგილის დედა“), ლაშა ჩხარტიშვილის (ასოციაცია „ლობო“), გიორგი აბულაშვილის (ენერგოეფექტურობის ცენტრი) მიერ მოწოდებული მასალები.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

ლია თოდუა, სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარებისცენტრი;
ლადო ვარდოსანიძე, ურბანისტთა ასოციაცია;
ნანა ჯანაშია, კავკასიის გარემოს დაცვით არასამთავრობო ორგანიზაციათა ქსელი;
ლაშა ჩხეტია, საქართველოს მწვანეთა მოძრაობა;
ლაშა ჩხარტიშვილი, ასოციაცია „ლობო“;
ნელი ვერულავა, ენერგოეფექტურობის ცენტრი.

12 თავი 8 მიზანი №8: განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბება

▲ზევით დაბრუნება


0x01 graphic

12.1 8.1. მთავრობის ქმედების ინტენსივობა განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 2.

  • საქართველოს მთავრობას არ აქვს შემუშავებული კონკრეტული სტრატეგია ან გეგმა საქართველოში განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბების მიმართულებით. თუმცა მიმდინარეობს ინტენსიური მუშაობა, რასაც მოწმობს საქართველოს აქტიური საგარეო პოლიტიკა, მრავალ საერთაშორისო ორგანიზაციაში ქვეყნის წევრობა და თანამშრომლობისსხვა ფორმები.

  • ევროატლანტიკურ სივრცეში ინტეგრაცია საქართველოს საგარეო პოლიტიკის წამყვანი პრიორიტეტია. ამ კონტექსტში განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება ევროკავშირის ქვეყნებთან ეკონომიკურ თანამშრომლობას. ამ მხრივ საქართველოსთვის მნიშვნელოვანია ევროკავშირის ახალ ინიციატივაში „ევროპული სამეზობლო პოლიტიკა“ გაწევრიანება, რომელიც ქვეყანას ევროკავშირთან სავაჭრო ურთიერთობების განვითარებისათვის სახარბიელო პერსპექტივებს უსახავს.

  • საქართველოს მთავრობაში არ არის შექმნილი კონკრეტული ინსტიტუციები, რომლებიც მხოლოდ ამ მიმართულებით იმუშავებდნენ, თუმცა ამ სფეროში სხვადასხვა დოზით ჩართულები არიან ცალკეული სახელმწიფო ორგანოები, მათ შორის ძირითად როლს საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრო თამაშობს.

აგმ-ს მერვე მიზნის მისაღწევად ვალების რესტრუქტურიზაციასთან დაკავშირებული მიზანმიმართული პროგრამამიმდინარეობს, რომლის შედეგიც სახეზეა. გარდა ამისა, საქართველოს მთავრობის 2004-2009 წლებისსამოქმედო პროგრამაში ქვეყნის ეკონომიკის ერთ-ერთ პრიორიტეტად ტელეკომუნიკაციები სახელდება. გარდა ამისა, განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბებისთვის ხელშემწყობ ფაქტორებად შეიძლება ჩაითვალოს ის ლიბერალურ-ეკონომიკური რეფორმები, რომლებიც საქართველოს მთავრობამ ბოლო პერიოდში განახორციელა, მათ შორისაა: გადასახადების მოცულობისა და რაოდენობის სამმაგად შემცირება, ბიზნესის ლიცენზიების და ნებართვების ოდენობის 84%25-ით შემცირება, დერეგულაციის პოლიტიკა, რომლითაც საგრძნობლად შემცირდა სახელმწიფოს მიერ რეგულირებადი სფეროები, გამარტივებული პროცედურები, აქტიური საპრივატიზაციო პროცესი, საბაჟო სისტემაში რეფორმები, 2006 წელს იმპორტზე საბაჟო განაკვეთების მკვეთრი შემცირება და მათი 2008 წლიდან საერთოდ განულება.

  • მთავრობის ინიცირებული პროგრამები ძირითადად საბიუჯეტო სახსრებით ხორციელდება, თუმცა ხშირია სხვადასხვა პროგრამებში უცხო სახელმწიფოების დახმარებები და დონორი ორგანიზაციების სუბსიდიები.

საკომუნიკაციო სისტემების ხელმისაწვდომობა: საქართველოში ათასწლეულის განვითარების მიზნების მისაღწევად საჭიროა უნივერსალური მომსახურების ჩამოყალიბება, რათა ნებისმიერ ადამიანს ჰქონდეს საშუალება შეუფერხებლად ისარგებლოს საკომუნიკაციო მომსახურებით. ამ მიზნით 2004 წლის სექტემბერში საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულ მარეგულირებელ კომისიაში ჩამოყალიბდა უნივერსალური მომსახურების სამსახური, რომლის ძირითადი ფუნქციაა უნივერსალური პროექტების განხორციელება. საქართველოში საკომუნიკაციო სფერო უმთავრესად დიდ ქალაქებსა და დასახლებებზეა ორიენტირებული. ეს სისტემები არათანაბრად არის ხელმისაწვდომი ქალაქებსა და სოფლებში. საქართველოს მთავრობის 2004-2009 წლების სამოქმედო პროგრამაში ქვეყნის ეკონომიკის ერთ-ერთ პრიორიტეტულ სექტორად ტელეკომუნიკაციებია აღიარებული. ზემოთ აღნიშნულიდან გამომდინარე, დღის წესრიგში დგას საინფორმაციო-საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების განვითარების ეროვნული სტრატეგიის შემუშავება, რომელიც ხელს შეუწყობს სატელეკომუნიკაციო ქსელის განვითარებას და ამასთანავე, ათასწლეული განვითარების მერვე მიზნის შესაფასებელი ინდიკატორის გაუმჯობესებას.

2006 წლის 13 ივლისს გერმანიის ქალაქ აქსენში გამართულ ევროპის ქვეყნების ტელეკომუნიკაციების და ფოსტის ადმინისტრაციათა (CEPT ) ასამბლეაზე საქართველო ორგანიზაციის წევრად მიიღეს. ევროპის ფოსტისა და ტელეკომუნიკაციების ადმინისტრაციათა კონფერენცია აერთიანებს ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპის 45 ქვეყანას. საქართველოში საინფორმაციო საზოგადოების მშენებლობის პროცესში გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება ქვეყნის საინფორმაციო და საფოსტო კომუნიკაციების საშუალებების ევროპული სტანდარტებით გადაიარაღებას და მათ თანამოქმედებას ევროპის ქვეყნების ქსელებთან.

(CEPT-მა საქართველოს ინტერესებს ლობირება გაუწიოს ევროპის საბჭოსა და ევროკავშირში, გაეროს ისეთ მნიშვნელოვან საერთაშორისო ორგანიზაციებში, როგორებიცაა საერთაშორისო სატელეკომუნიკაციო კავშირი და საერთაშორისო საფოსტო კავშირი, რომელთაც დიდი წვლილი მიუძღვით ინფოკომუნიკაციებისა და ფოსტის ქსელების ფუნქციონირება/განვითარებაში.

2006 წელს, 2005 წელთან შედარებით, სწრაფი ტემპებით განვითარდა კავშირგაბმულობის, საფინანსო და მშენებლობის დარგები. შექმნილი დამატებული ღირებულება 2004 წელთან შედარებით კავშირგაბმულობაში 29.5 პროცენტით, მშენებლობაში 22.3 და საფინანსო შუამავლობაში 52.2 პროცენტით გაიზარდა. ამ საკითხთან დაკავშირებული 2005-2006 წლის მონაცემები ჯერჯერობით არ არის ხელმისაწვდომი. ცხრილში ნაჩვენებია კავშირგაბმულობის ძირითადი მაჩვენებლები 2004 წლის ბოლოსთვის.

ცხრილი 3 კავშირგაბმულობის ძირითადი მაჩვენებლები

წლები

სატელეფონო
სადგურების
რაოდენობა,
ერთეული

სატელეფონო
ქსელში ჩართული
აბონენტების
რაოდენობა

ფიჭური კავშირის
აბონენტთა
რაოდენობა,
ათასი

სულ,
ათასი
ცალი

აქედან
ბინის

1995

737

626,3

512,5

...

1996

738

567,4

468,0

...

1997

734

581,6

464,9

34,4

1998

518

576,9

433,7

51,5

1999

518

599,0

421,4

72,5

2000

427

572,4

404,6

185,5

2001

409

582,3

394,0

284,0

2002

405

584,0

389,4

412,8

2003

396

588,3

363,8

560,8

2004

...

596,01)

...

800,4

2004 წლის ოქტომბრის მონაცემებით

როგორც ცხრილიდან ჩანს, სატელეფონო ქსელში ჩართული აბონენტების რაოდენობა იზრდება წლების მიხედვით.

საქართველოში ინტერნეტის მომხმარებელთა რაოდენობა ბოლო პერიოდში გაიზარდა. დღესდღეობით საქართველოს მომხმარებელს 7 ძირითადი სერვერი ემსახურება. ქართულ პორტალებზე დარეგისტრირებულია 5000-ზე მეტი დომენი, თუმცა რეალურად მოქმედებს მხოლოდ ნახევარი. საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული მარეგულირებელი კომისიის ძირითადი ამოცანა ელექტრონული საკომუნიკაციო ქსელების განვითარების ხელშეწყობა, საკომუნიკაციო ბაზრის ცალკეულ სეგმენტზე კონკურენციის გაღრმავება და რეგულირების მოქნილი მექანიზმების ამოქმედებაა.

საფინანსო სისტემა: საქართველოს ეროვნული ბანკის მთავარ პრიორიტეტად რჩება ფასების სტაბილურობაზე ორიენტირებული ფულად-საკრედიტო პოლიტიკა, რის შედეგადაც მოხერხდა ინფლაციის ზომიერ ჩარჩოში მოქცევა.

ცხრილი 4 წლიური ინფლაცია ( 2003-2006 წწ)

2003

2004

2005

2006

იანვარი

5.5

5,2

9,3

5,2

თებერვალი

3,7

6,5

9,2

5,1

მარტი

3,4

6,3

9,7

4,6

აპრილი

2,1

5,6

10,3

6,0

მაისი

2,3

5,4

8,9

10,0

ივნისი

4,8

3,6

9,0

11,4

ივლისი

5,0

5,5

6,0

აგვისტო

5,1

5,0

7,2

სექტემბერი

5,2

6,0

7,7

ოქტომბერი

4,7

7,7

7,8

ნოემბერი

8,6

4,1

7,9

დეკემბერი

7,0

7,5

6,2

საქართველოს საბანკო სისტემა ძირითადში შეესაბამება დღევანდელ საბაზრო პირობებს და მზადაა დააკმაყოფილოს საბანკო მომსახურებით დაინტერესებულ პირთა და კომპანიათა მზარდი მოთხოვნები. პროგრესის მიუხედავად, საქართველოს საბანკო სისტემაში რეფორმების გაგრძელება საჭიროა.

ინფორმაცია კომერციული ბანკების შესახებ
(2000-2006 წწ)

სავაჭრო სისტემა: მსოფლიო ეკონომიკურ სისტემაში სრულფასოვნად ინტეგრირება საქართველოს საგარეო ეკონომიკური პოლიტიკის უმთავრეს ამოცანას წარმოადგენს, რომლის გადასაჭრელად აუცილებელია საბაზრო პრინციპებზე დამყარებული ურთიერთობების განვითარება და მათი საერთაშორისო სტანდარტებთან ჰარმონიზაცია. საქართველოში ლიბერალური სავაჭრო რეჟიმი მოქმედებს. სწორედ ამიტომ უკანასკნელი წლების განმავლობაში ქვეყნის სავაჭრო პარტნიორების რიცხვი 125-მდე გაიზარდა. მათი უმეტესობა ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის (WTO) წევრია. საქართველო ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის 160 ქვეყანასთან უპირატესი ხელშეწყობით სარგებლობს. გარდა ამისა, ქვეყანამ მოიპოვა პრეფერენციათა განზოგადებული სისტემით „GSP+“-ით სარგებლობის უფლება. სისტემა არ ვრცელდება დსთ-ს წევრ არცერთ სხვა ქვეყანაზე. საქართველო ამ მხრივ გამონაკლისს წარმოადგენს. „GSP+“ ფორმატში ქართველ ექსპორტიორებს შესაძლებლობა აქვთ ევროკავშირის ბაზარზე 7200 დასახელების საქონელი ბაჟის გადახდის გარეშე შეიტანონ. ეს ქვეყანაში უცხოური ინვესტიციების მოზიდვისათვის შესანიშნავ პერსპექტივას ქმნის. 2005 წლის ცხრა თვის მონაცემებით, ეკონომიკური განვითარების სამინისტრომ „GSP +“-ის შეღავათებით სარგებლობის დამადასტურებელი ფორმა - „A სერტიფიკატი“ 445 მეწარმე სუბიექტზე გასცა.

ქვეყნის კანონმდებლობა არ ითვალისწინებს ვაჭრობაში რაიმე სახის შეზღუდვას რაოდენობრივი ან სალიცენზიო თვალსაზრისით. საქართველოს სავაჭრო პარტნიორების უმეტესობავაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის წევრია და აქედან გამომდინარე, ამ 146 ქვეყანასთან ვაჭრობა „უპირატესი ხელშეწყობის რეჟიმის“ (MFN) საფუძველზე ხორციელდება. ათასწლეულის გამოწვევის მერვე მიზნის მიღწევისაკენ გადადმული ნაბიჯია საქართველოს ხელისუფლების მიერ განხორციელებული ინსტიტუციონალური ცვლილებები. მათ შორის აღსანიშნავია საქართველოს ახალი საბაჟო კოდექსის პროექტი, რომელიც მთავრობამ პარლამენტს განსახილველად წარუდგინა. პროექტი მთელი რიგი დადებითი მიმართულებებით ხასიათდება. კერძოდ, 15 საბაჟო რეჟიმიდან რჩება მხოლოდ 7, მნიშვნელოვანი სიახლეა ზოგადი, გამარტივებული და ელექტრონული საბაჟო დეკლარაციების ინსტიტუტის შემოღება.

განიხილება კანონპროექტი საგადასახადო, საბაჟო დეპარტამენტებისა და ფინანსური პოლიციის ერთ სტრუქტურად - შემოსავლების სამსახურად - გაერთიანების შესახებ, რომელიც ფინანსთა სამინისტროს სტრუქტურული ერთეულად დარჩება. ლიბერალური საკანონმდებლო ბაზის შექმნამ, სისტემატიზებულმა ინსტიტუციონალურმა და სტრუქტურულმა რეფორმებმა განაპირობა საქართველოს ეკონომიკის ზრდა. 2005 წელს ქვეყნის მშპ-ს ზრდის მაჩვენებელმა 9,3%25 შეადგინა. მშპ-ს ძირითადად ფინანსური საშუამავლო სფეროს (52,2 პროცენტი ზრდა), კავშირგაბმულობის (29,5%25 ზრდა) და სამშენებლო ( 22,3%25 ზრდა) სექტორების განვითარების ხარჯზე გაიზარდა. ქვეყნის მშპ-მ 2005 წელს 11 591.9 მილიონი ლარი შეადგინა. მშპ ერთ სულ მოსახლეზე, მიმდინარე ფასებში, 2563.7 ლარი იყო.

ცხრილი 5 ძირითადი ეკონომიკური მაჩვენებლები, 2001-2005

2001

2002

2003

2004

2005

მშპ-ს ზრდის
ტემპი (%25)

4,8

5.5

11.1

6.2

9.3

ექსპორტი
(ზრდა, %25)

-1,5

8.8

34.5

39.4

34.0

იმპორტი
(ზრდა, %25)

6.0

5.6

43.8

61.9

34.8

ინფლაცია (%25)

3.4

5.4

7.0

7.5

6.2

პირდაპირი
უცხოური
ინვესტიციები
(მლნ, აშშ
დოლარი)

110.0

167.0

340.0

499.0

447.0

მშპ ერთ სულ
მოსახლეზე
(აშშ დოლარი)

697.0

741.4

876.9

1139.1

1415.6

ცხრილი 6 საქართველოს საგარეო ვაჭრობის განზოგადებული მაჩვენებლები
მოქმედ ფასებში; ათასი აშშ დოლარი)

2000

2001

2002

2003

2004

ექსპორტი

322 563

317 849

345 978

465 265

648 370

იმპორტი

709 127

751 969

793 808

1 141 202

1 847 702

ბრუნვა

1 031 690

1 069 818

1 139 786

1 606 467

2 496 072

სალდო

-386 565

-434 119

-447 831

-675 937

-1 199 332

წყარო: საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს საბაჟო დეპარტამენტი; შ.პ.ს.
„საქართველოს გაზის ტრანსპორტირების კომპანია“.

ცხრილი 7 საქართველოს საგარეო ვაჭრობა ქვეყნების ჯგუფების მიხედვით
(მოქმედ ფასებში; ათასი აშშ დოლარი)

2000

2001

2002

2003

2004

ექსპორტი - სულ

322563

317849

345978

465265

648370

მათ შორის:

დსთ-ის ქვეყნები

128294

144269

168713

228645

329060

შავი ზღვის აუზის
ეკონომიკური
თანამშრომლობის
ორგანიზაციის
ქვეყნები

193472

181716

180213

250590

342690

ევროკავშირის
ქვეყნები

76389

61852

63226

81636

111408

ეკონომიკური
თანამშრომლობისა
და
განვითარების
ორგანიზაციის
ქვეყნები

165386

154091

155649

212448

272015

იმპორტი - სულ

709127

751969

793808

1141202

1847702

მათ შორის:

დსთ-ის ქვეყნები

229461

253980

292478

370288

657819

შავი ზღვის აუზის

ეკონომიკური
თანამშრომლობის
ორგანიზაციის
ქვეყნები

347449

367088

388485

489748

854682

ევროკავშირის
ქვეყნები

187552

239566

230072

430681

616369

ეკონომიკური
თანამშრომლობის
და
განვითარების
ორგანიზაციის
ქვეყნები

391317

419011

409551

647335

960259

საქართველოს საგარეო ვაჭრობის ბრუნვამ 2006 წლის პირველ ნახევარში 2 049,5 მლნ აშშ დოლარს გადააჭარბა. აქედან იმპორტმა 1 279.5 მლნ აშშ დოლარი, ხოლო ექსპორტმა 470.0 მლნ აშშ დოლარი შეადგინა. შესაბამისად, საგარეო ვაჭრობის დეფიციტმა მიმდინარე წლის ექვს თვეში მილიარდ დოლარს გადააჭარბა და 1109.5 მლნ აშშ დოლარი შეადგინა.

ცხრილი 8

2001

2002

2003

2004

2005

2008-ლ

ბრუნვა, მლნ.
ლარი

739,7

879,9

1080,3

1617,0

1789,7

519,2

გამოშვებული
პროდუქცია
მლნ. ლარი

715,5

833,0

959,6

1231,6

1359,4

358,5

დამატებული
ღირებულება
მლნ. ლარი

403,5

490,3

602,8

783,6

შუალედური
მოხმარება,
მლნ. ლარი

314,1

357,3

372,6

494,7

ძირითადი
კაპიტალი,
მლნ. ლარი

1181,7

1243,6

1341,7

1632,6

დასაქმებულთა
რაოდენობა,
კაცი

51424

52691

50669

60072

54724

53814

დასაქმებულთა

ხელფასი,
ლარი

151,1

168,6

198,6

220,3

341,9

ცხრილი 9

(მილიონი აშშ დოლარი)

2005 წლის იანვარ-
ივლისი

2006 წლის იანვარ-
ივლისი

ზრდის ტემპი %25

ექსპორტი

372,7

470,0

26,1

იმპორტი

981,8

1 579,5

60,9

ბრუნვა

1 354,5

2 049,5

51,3

სალდო

-609,1

-1 109,5

82,2

სახეზეა საგარეო ვაჭრობის მაჩვენებლების ზრდა. განსაკუთრებით მკვეთრადაა გაზრდილი სავაჭრო დეფიციტი, რაც გამოწვეულია იმპორტის, ექსპორტთან შედარებით, მაღალი ზრდის ტემპით. ექსპორტის ზრდაზე უარყოფითი გავლენა მოახდინა რუსეთის მიერ დაწესებულმა ემბარგომ ჯერ ღვინოზე და შემდეგ მინერალურ წყლებზე. ამის გამო ექსპორტი რუსეთში, საქართველოს ძირითად საექსპორტო პარტნიორქვეყანაში, მკვეთრად შემცირდა. თუ ექსპორტი რუსეთში თებერვალში 13.5 მლნ აშშ დოლარს, ხოლო მარტში 18.7 მილიონს შეადგენდა, აპრილში ის 3.6 მილიონამდე, ხოლო ივნისში კი 3.2 მლნ აშშ დოლარამდე შემცირდა.

საქართველოს მთავრობის მიერ გატარებული ღონისძიებების შედეგად 2006 წლის 1 ივლისიდან საქართველომ სტანდარტიზაციისსაერთაშორისო ორგანიზაციის (ISO) წევრ-კორესპონდენტის სტატუსი დაიბრუნა და ყველა იმ პრიორიტეტით სარგებლობს, რომელიც ქვეყნებს ISO -ს წევრ-კორესპონდენტის სტატუსით ენიჭებათ.

ISO -ში საქართველოს სტანდარტიზაციის ეროვნული ორგანო - საქართველოს სტანდარტების, ტექნიკური რეგლამენტების და მეტროლოგიის ეროვნული სააგენტო წარმოადგენს. 1 ივლისიდან ქვეყანა უფლებამოსილია:

  • გაწევრიანდეს დამკვირვებლის სტატუსით ISO -ს კომიტეტებში;

  • შეუფერხებლად მიიღოს ყველა დოკუმენტაცია, რაც დაკავშირებულია ISO -ს საქმიანობასთან.

WTO-სა და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების ძირითადი რეკომენდაციები საქართველოს მიმართ უკავშირდება ტექნიკურ ბარიერებს ვაჭრობაში, ტექნიკური რეგულირების სფეროს საერთაშორისო წესებთან შესაბამისობაში მოყვანის საკითხებს, რაც საერთაშორისო ბაზარზე პროდუქციის თავისუფალი ბრუნვის ხელშეწყობის საფუძველს წარმოადგენს.

საგარეო ვალი

2004 წლის ბოლოს საქართველოს საგარეო ვალის საერთო მოცულობამ 1, 858 მლნ აშშ დოლარი შეადგინა, რაც მთლიანი შიდა პროდუქტის 34.6%25 იყო. საერთაშორისო საფინანსო ორგანიზაციებს შორის ყველაზე მსხვილი კრედიტორები არიან საერთაშორისო სავალუტო ფონდი და მსოფლიო ბანკი (შესაბამისად 265.3 მლნ აშშ დოლარი და 677.6 აშშ დოლარი). საქართველოს საგარეო ვალის პირველი რესტრუქტურიზაცია ორმხრივ საფუძველზე 1996-1998 წლებში განხორციელდა. 2001 წელს საქართველომ საგარეო ვალის ტვირთის შემსუბუქების წინადადებით მიმართა პარიზის კლუბს. მიღწეული შეთანხმებების საფუძველზე 2001-2002 წლებში გადასახდელი ვალის ძირითადი თანხის კონსოლიდაცია და რესტრუქტურიზაცია მოხდა. 2003-2006 წლებში რესტრუქტურიზაციას დაექვემდებარა გადასახდელი ვალის ძირითადი ნაწილი. 2006 წლის 30 ივნისის მდგომარეობით ვალის ნაშთი შეადგენს 1, 755, 858 000 აშშ დოლარს. იგივე მაჩვენებელი შეადგენდა 1,734,885000 აშშ დოლარს 2005 წლის 31 დეკემბრის მდგომარეობით. პარიზის კლუბის შეთანხმებაში გათვალისწინებულია (საჭიროების შემთხვევაში) კონსოლიდაციის პერიოდის (2006 წლის ბოლოს) დასრულების შემდეგ ვალის დარჩენილი (2001-2006 წლების რესტრუქტურიზაციაში არმოხვედრილი) ნაწილის რესტრუქტურიზებაც ე.წ. „ევიანის მიდგომის“ ფარგლებში. საგარეო ვალის მოცულობა ერთი წლის განმავლობაში აშშ დოლარებში შემცირებულია 5,3 პროცენტით. აღნიშნულ პერიოდში, ლარის აშშ დოლართან გაცვლითი კურსის 1,8 პროცენტით გამყარებამ განაპირობა ლარებში საგარეო ვალის 7,0 პროცენტით შემცირება.

12.2 8.2. საზოგადოებრივი სექტორის აქტივობის ინტენსივობა განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბების მიმართულებით

▲ზევით დაბრუნება


ინდექსი (საშუალო არითმეტიკული) - 1

  • საზოგადოებრივი სექტორი ჩართულია აგმ-ს მიღწევისთვის განხორციელებულ საქმიანობაში და ხშირ შემთხვევაში, გვევლინება, როგორც ამ საქმის ინიციატორი. ასევე სხვადასხვა საერთაშორისო დონორი ორგანიზაციებიმნიშვნელოვან როლს ასრულებენ ხელისუფლებასა და მოქალაქეებს შორის ამ მხრივ თანამშრომლობის განვითარებაში. მოქმედებს კოალიციური ტიპის მოძრაობა „მომავალი სიღარიბის გარეშე“, რომელშიც ჩართულია 60-მდე საზოგადოებრივი ორგანიზაცია.

საქართველოს საზოგადოებრივი სექტორი თავისი საქმიანობით ჩართულია აგმ-ის განხორციელებაში. შეიძლება ითქვას, რომ პროექტები, დაფინანსებული უცხოური თუ ადგილობრივი დონორი ორგანიზაციების მიერ, რომლებსაც ახორციელებენ ადგილობრივი საზოგადოებრივი ორგანიზაციები, ხელს უწყობენ განვითარებისთვის მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბებას. ამასთანავე საზოგადოებრივი სექტორი დაინტერესებულია და მზად არის ჩაერთოს სხვადასხვა გლობალური პროგრამების განხორციელებაში. მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბება ფართო ცნებაა და მოიცავს თანამშრომლობას სხვადასხვა სფეროში. მაგალითისთვის შეგვიძლია მოვიყვანოთ საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციის (საეა) მიერ განხორციელებული პროექტი - „საგადასახადო კოდექსის დანერგვა“. აღნიშნული პროექტის ფარგლებში დამუშავდა და ადაპტირებულ იქნა საგადასახადო კოდექსი, რომელიც გამოიცა გზამკვლევის სახით. ამ პროექტმა ზოგადად ხელი შეუწყო მეწარმეთა და საჯარო მოხელეთა ცნობიერების ამაღლების გზით საგადასახადო კოდექსის დანერგვას და ამასთანავე საქართველოს ბიზნეს-სექტორის ჰარმონიზაციას მსოფლიო საგადასახადო სივრცესთან. ეს და სხვა პროექტები გამიზნულია საქართველოს ინტეგრაციაზე მსოფლიო გლობალურ სივრცეში.

საზოგადოებრივი სექტორი საკმაოდ აქტიურად არის ჩაბმული მსოფლიო მოძრაობებში. საქართველოში 2015 წლამდე შესასრულებელი მიზნები, როგორც მსოფლიო თანამშრომლობის ჩამოყალიბებისთვის ხელშემწყობი ფაქტორები, ხშირად სცილდება საზოგადოებრივი სექტორის კომპეტენციის ფარგლებს. შესაბამისად, საზოგადოებრივი სექტორს ძალუძს მხოლოდ დააფიქსიროს თავისი პოზიცია ცალკეული პრობლემის მოგვარების, მხარდაჭერისა და მოთხოვნების შესრულების კუთხით.

ანგარიშის მომზადებისას გამოყენებულია ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციის ხელთ არსებული ინფორმაცია.

საექსპერტო შეფასებაში მონაწილეობდნენ:

დათო ნარმანია, საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია;
გიორგი ლაფერაშვილი, „ოქსფამი“;
ანა ქათამიძე, ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია;
ქეთი ჭითანავა, ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაცია, ეკონომიკური განათლების პროგრამის კოორდინატორი;
თემურ მიმინოშვილი, საზოგადოებრივი განვითარების ინსტიტუტი.

ათასწლეულის განვითარების მიზნების ანგარიში
საქართველო 2006

ანგარიში მომზადებულია საქართველოს გაეროს ასოციაციისა და შვედეთის გაეროს ასოციაციის ერთობლივი პროექტის ფარგლებში ანგარიში გამოცემულია საქართველოს არასამთავრობო ორგანიზაციათა ერთობლივი ძალისხმევით